From 1c8f0467154c84097739d44027145d07d9df2553 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: alimness <110121620+alimness@users.noreply.github.com> Date: Tue, 1 Oct 2024 14:15:08 -0400 Subject: [PATCH 1/2] Update ru/2024-04 Add teacher comments --- src/ru/2024-04/01/teacher-comments.md | 67 ++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/02/teacher-comments.md | 65 +++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/03/teacher-comments.md | 71 +++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/04/teacher-comments.md | 69 +++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/05/teacher-comments.md | 57 +++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/06/teacher-comments.md | 69 +++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/07/teacher-comments.md | 67 ++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/08/teacher-comments.md | 59 +++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/09/teacher-comments.md | 57 +++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/10/teacher-comments.md | 73 ++++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/11/teacher-comments.md | 69 +++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/12/teacher-comments.md | 77 ++++++++++++++++++++++++++- src/ru/2024-04/13/teacher-comments.md | 73 ++++++++++++++++++++++++- 13 files changed, 847 insertions(+), 26 deletions(-) diff --git a/src/ru/2024-04/01/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/01/teacher-comments.md index 365f3485ac..e43d72a39d 100644 --- a/src/ru/2024-04/01/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/01/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,68 @@ title: Комментарий для Учителей date: 04/10/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 2:1–11; 5:1–16. + +Погружаясь в наше исследование этого квартала «Евангелие от Иоанна: основные темы», давайте будем помнить о нескольких биографических фактах Иоанна, которые отличают его от трех других авторов Евангелий. Иоанн был моложе их, он прожил дольше и написал свое Евангелие после всех. Он скромно и косвенно представляется как «ученик» (Ин. 21:2). Среди апостолов он был известен как «ученик, которого любил Иисус» (Ин. 21:20). Эту фразу лучше перевести как «ученик, которого Иисус продолжал любить», что говорит о сильной любви больше, чем прошедшее время «любил». + +Имея в виду эту предысторию, нам также было бы полезно рассмотреть значение имени — Иоанн (евр. Йоханнан). Оно буквально означает «Господь милостив», что верно передает характер Иоанна. Проявлять милость означает также «проявлять любовь». Иоанна еще называют «апостолом любви», он много писал об этой добродетели и в Евангелии, и в своих посланиях, называя себя учеником, «которого любил Иисус» (Ин. 13:23). Предполагает ли этот стих и подобные ему в Евангелии от Иоанна, что этот ученик был любимчиком Иисуса, то есть Господь любил его больше, чем других учеников? Конечно нет! Божественная любовь дается каждому. Дело не в том, что Иисус любил Иоанна больше всех, а, скорее, в том, что сердце Иоанна было более открытым и восприимчивым к Иисусу и Его любви. + +Иоанн желал, чтобы каждый человек широко распахнул свое сердце для Христа и уверовал в Него как в истинного Мессию и Сына Божьего. Итак, сразу после своих вступительных слов Иоанн начинает повествование с первого чуда, когда Иисус в Кане превращает воду в вино. Были ли вы когда-нибудь свидетелями подлинного чуда? Почему для Иисуса было так важно творить чудеса? Желает ли Он совершать такие же могущественные чудеса через служение Своих последователей сегодня? В этом уроке мы будем искать ответы на эти вопросы. + +### Часть II: Комментарий + +В своем Евангелии Иоанн показывает, что Христос творит многие знамения и чудеса, потому что обладает Божественной силой. Эти чудеса указывают на единственный путь, ведущий к вечной жизни. Иоанн упоминает лишь некоторые из них, чтобы убедить своих читателей обрести истинную уверенность в спасении и жить в соответствии с ней. Невозможно не задаваться вопросом, сколько чудес Иоанн видел своими глазами, но не описал их. Иоанн свидетельствует об истине: «Много сотворил Иисус пред учениками Своими и других чудес, о которых не писано в книге сей. Сие же написано, дабы вы уверовали, что Иисус есть Христос, Сын Божий, и, веруя, имели жизнь во имя Его» (Ин. 20:30, 31). + +Здесь уместно спросить, что такое «знамение»? И чем знамение отличается от «чуда»? Слово «чудо» восходит к праиндоевропейскому _(s)keu-_, [_(s)kou-_] — «проникаться уважением, почтением», «замечать» (ср. тот же корень в слове «чуять»), а с расширителем -d-: _keud-_ (на слав. почве _kjud-_): _kоud—_ «слава», «репутация» [тот же корень в слове «кудесник»] (Черных П.Я. Историко-этимологический словарь совр. рус. яз. М.: Русский язык, 1994. Т. 2. С. 395). + +В Новом Завете есть два греческих слова, которые используются для описания того, что мы называем чудесами. Первое слово — дю́намис, которое буквально переводится как «сила» (производные значения: проявление Божьей силы, чудо, во мн. ч. небесные существа), от которого произошли наши слова «динамит» и «динамика». По сути, дюнамис показывает чудо как проявление Божественной силы Христа в этом мире. Воистину, Христос обладает силой произносить Свое Слово так, чтобы оно производило действие. + +Второе слово — сэмэ́йон (знамение, чудесный знак) — относится к власти Христа. Это слово помогает нам понять чудесную работу Христа как проявление Его Божественной власти в мире, особенно проявляющейся в усмирении сил зла. Действительно, у Христа есть власть изгонять бесов, и бесы повинуются Ему. + +Почему Иисус совершал так много чудес? Во-первых, они совершались для ответа на определенные человеческие нужды, что всегда включало в себя духовное измерение — прощение и восстановление. + +Во-вторых, в отличие от многих сегодняшних так называемых чудес, Иисус никогда не совершал чудеса для удовлетворения человеческого любопытства, но для помощи нуждающимся. «Иисус никогда не творил чудес для Своего Собственного блага: ни тогда в пустыне [искушаемый сатаною — добавлено автором], ни в иных ситуациях во все годы Своей земной жизни, но был щедр на них ради других» (Уайт Э. Желание веков. С. 119). + +В-третьих, чудеса Христа служили ясным подтверждением истинности Его Божественной вести и миссии по отношению к погибающему человечеству. Когда Иисус воскресил из мертвых сына вдовы, люди говорили, что «Бог посетил народ Свой» (Лк. 7:16). Это было явным доказательством Его истинного мессианства. + +В-четвертых, Его чудеса послужили исполнением ветхозаветных пророчеств, соответствуя тому, что Божьи патриархи и пророки предсказывали о Нем. + +**Чудо В Кане** (Ин. 2:1–11) + +Интересно отметить, что первое чудо Иисуса (Ин. 2:1– 11) было совершено при заключении брака, а этот институт первым был учрежден в Eдемском саду. Вот почему первое чудо Иисуса было связано с браком. Он влияет на все аспекты нашей жизни. Дьявол знает, насколько важен брак, поэтому он пытается внести раздор и смятение в наши дома, церкви, школы и общество в целом. Брак, как его рассматривают в нашем обществе, не всегда соответствует Библии или Божьему замыслу. Сегодня средняя продолжительность брака в России — 5–9 лет. + +Вне всяких сомнений, совершив чудо в Кане, Иисус подчеркнул исключительную важность брака и благословил его Своим присутствием. Таким образом, благословляя брак, Иисус учит нас, что Он должен быть средоточием каждого брака, чтобы семейная жизнь была успешной, ведь, когда мы ставим Его на первое место в нашей жизни, Его любовь изливается на супругов, а также на других людей. Первое чудо как никогда насущно для нашей постмодернистской культуры. Оно побуждает вернуться к образцу Того, Кто создал брак и благословил его. Давайте же пригласим нашего Творца и Искупителя упорядочить и благословить все наши свидания, ухаживания и брак, чтобы это привело к величайшему благословению для человечества и прославило Его имя. + +Творя Свое первое чудо, Иисус мог бы выбрать для этого зрелищное воскресение из мертвых перед большой толпой иудейских вождей и знати. Но вместо этого Он выбрал свадебное торжество в маленьком городке и пришел к скромным людям, участвуя в их повседневных делах. + +Иисус, наш пример, общался с людьми, чтобы воодушевлять и благословлять их, подобно соли, которая улучшает вкус пищи. «Живя среди людей, Он прокладывал путь к сердцам, желая им блага... Он встречал их за повседневными занятиями и беседовал с ними» (Уайт Э. Желание веков. С. 151). Более того: «Мы не должны избегать общественных связей, отгораживаться от других. Для того чтобы нас услышали во всех слоях общества, мы должны сами прийти к ним» (Там же. С. 152). + +Мы видим метод Христа по охвату людей — возвышать и благословлять их, который просматривается даже в превращении воды в вино. Воду можно рассматривать как олицетворение нашего крещения во Христа, а чистый, неперебродивший виноградный сок — как Его кровь, пролитую ради нашего искупления. Более того, Иисус заменил перебродившее вино, притупляющее чувства людей, освежающим виноградным соком. + +**Чудо У Купальни Вифезда** (Ин. 5:1–9) + +Часто физическая болезнь связана с нарушением духовных законов. Наш человеческий организм — это взаимосвязанное произведение. Одно влияет на другое. Но мы должны быть осторожны, чтобы не судить и не осуждать других, приписывая причину всех физических немощей умышленному нарушению закона Божьего, потому что все люди подвержены греху. Страдающим от последствий греха больно слышать, что они заслуживают того, от чего страдают. Подобно Иисусу, мы должны с сочувствием относиться к таким людям, а не пытаться разъяснить им причину их страданий прежде оказания помощи. Иисус проявляет этот подход в действии, когда исцеляет расслабленного у купальни в Вифезде. + +Для нас поучительно, что Иисус не объясняет причины состояния этого человека. Разве он не страдал долгих 38 лет от этой обессиливающей болезни? Зачем усугублять его вину и страдания? Как последователи Христовы мы должны сосредоточиться на решении проблем, а не на самих проблемах. Этот человек казался самым несчастным и безнадежным среди находившихся у купальни Вифезда, поэтому Иисус выбрал его и тем самым показал, что Он желает использовать Свою Божественную силу для поддержки самых беспомощных. + +Заметьте, что в данном конкретном случае Иисус не спрашивал человека, верует он или нет, но хочет ли быть здоровым. Затем Иисус повелел человеку встать, взять свою постель и идти. Этот человек не сомневался и не ждал, когда почувствует себя здоровым; он немедленно исполнил повеление Иисуса. Точно так же и нам, независимо от несчастий, связанных с нашими кажущимися безнадежными физическими и духовными испытаниями, нужно взирать на Иисуса и жить. Независимо от того, как долго и упорно мы пытались найти ответ на наши нужды и страдания, он всегда находится рядом с нами — в нашем прекрасном Спасителе. + +Вот вдохновенный ответ на все виды тяжких недугов: «Не жди, пока ты почувствуешь себя здоровым. Поверь Его словам, и они исполнятся... Каким бы ни был порок, какова бы ни была страсть, опутавшая душу и тело, Христос может и хочет освободить человека» (Уайт У. Желание веков. С. 203). + +**Ожесточенные Сердца** (Ин. 5:10–16) + +Если долго лелеять зло, сердце ожесточается. Фарисеи с самого начала были настроены против Иисуса просто потому, что Он не вписывался в их религиозные правила и не придерживался строгостей и мелочей их ритуалов и традиций. Сосредотачиваясь на этом, они ненамеренно упускали из виду более важные вопросы спасения. Стоя перед исцеленным человеком, некогда безнадежным и беспомощным расслабленным, который десятилетиями не мог ходить и которого Иисус только что исцелил у купальни Вифезда, религиозные вожди бессердечно проглядели очевидную причину ликования. Вместо этого их беспокоило скрупулезное соблюдение субботы. + +Они стали свидетелями исцеления расслабленного, но были полностью одержимы соблюдением субботних правил. Вот почему они упрекнули расслабленного за то, что он нес свою постель в субботу, как велел ему Иисус. Они были недовольны происходящим; не думали о страданиях или здоровье этого человека, который много лет был обездвижен, а теперь шел бодрой походкой. Но Иисус, Создатель и Господин субботы, намеренно совершил это чудо, как и множество других, в день субботний, чтобы недвусмысленно дать понять, что суббота была задумана как благословение для человечества, а не бремя или проклятие для него. + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Как на практике осуществить повеление жить в мире, но быть «не от мира»? + +2\. В чем разница и сходство между дюнамис и сэмэйон? Какие примеры мы находим в каждом из чудес Христа? Подпадает ли чудо изгнания бесов под категорию сэмэйон? Поясните свой ответ. + +3\. Каковы последствия нашей нетерпимости к мнениям других? Как нам не попасть в ловушку своих собственных суждений, которые не соответствуют духу Божьего Закона? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/02/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/02/teacher-comments.md index 0d08ad0ced..4cb9d7a803 100644 --- a/src/ru/2024-04/02/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/02/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,66 @@ title: Комментарий для Учителей date: 11/10/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 9:1–34; 11:1–44; 6:14. Поразмышляйте о том, как вечный, обладающий Божественной природой Сын Божий уничижил Себя и стал Богом во плоти. Об этой поразительной любви в изобилии говорится в Священном Писании. Нам сложно это постичь. Чтобы помочь нам в этом стремлении, Бог сделал все, чтобы облегчить нам понимание, насколько возможно, этой библейской истины, ведущей к спасению. + +В этом уроке мы рассмотрим три чуда, которые свидетельствуют о Божественности Христа. Эти чудеса — дополнительное доказательство того, что Иисус больше, чем человек. Рассмотрим, например, Его преображение на горе, где Его ближайшие ученики стали свидетелями Его ослепительной Божественной славы. Внезапно Он «преобразился пред ними: и просияло лицо Его, как солнце, одежды же Его сделались белыми, как свет» (Мф. 17:2). Более того, об этом чуде прямо засвидетельствовали воскресший Моисей и взятый на небо Илия. + +Разве кто-то может отрицать Божественность Иисуса, Который совершил чудо, накормив пять тысяч человек? Это событие было уникальным, беспрецедентным в истории. Некоторые уверовали, а другие, несмотря на очевидные доказательства — нет. Как ни трагично, но упрямство и гордыня привели их к тому, что они увидели тьму вместо Света миру, стоящего прямо перед ними. Великий «Я есмь», Которого знал почитаемый ими пророк Моисей, обитал среди них, но они восстали против своего Мессии. + +Утоляющий голод хлеб при насыщении 5000 был дарован для того, чтобы направить внимание людей на Христа как на «хлеб жизни», Который дает и поддерживает не только физическую жизнь, но и дарует жизнь вечную. Размышляя далее над выражением «Я есмь» в контексте Евангелия от Иоанна, мы понимаем, что Иоанн был особенно внимателен к Божественному откровению, показанному Моисею у горящего куста: «Бог сказал Моисею: Я есмь Сущий» (Исх. 3:14). Иисус применил этот титул непосредственно к Себе в таких утверждениях, как «Я есмь путь и истина и жизнь» (Ин. 14:6) и «Я есмь воскресение и жизнь» (Ин. 11:25). + +В Ин. 9:1–34 Божественная сила Иисуса также проявилась в исцелении слепого и далее в удивительном чуде воскрешения Лазаря из мертвых (Ин. 11). В следующем комментарии мы рассмотрим эти два чуда более подробно. + +### Часть II: Комментарий + +Какое же это будет удивительное событие, когда мы увидим лик Иисуса и наша смертная плоть преобразится по образу Его бессмертного, славного тела! Мы познаем Его, испытаем Его любовь и будем рядом с Ним всю вечность, так и не исчерпав тему Его несравненной любви и не постигнув полностью Его вечной природы. + +**«Это Истинно Тот Пророк»** (Ин. 6:14) + +Когда Христос накормил пять тысяч, взяв скудные запасы мальчика, те, кто видел это чудо, сказали об Иисусе: «Это истинно Тот Пророк, Которому должно прийти в мир» (Ин. 6:14). Эти фразы отсылают к словам Моисея, которые указывают на прообраз Иисуса: «Пророка из среды тебя, из братьев твоих, как меня, воздвигнет тебе Господь, Бог твой, — Его слушайте» (Втор. 18:15). + +Почему Моисей является прообразом Иисуса? Моисей и Иисус похожи в своей миссии — освободить народ из рабства. Моисей, как и Иисус, совершает заступническое служение за народ. После того, как Израиль восстал в пустыне против Бога, поклоняясь золотому тельцу, Моисей готов был умереть вместо них, то есть оказаться на их месте. В Исх. 32:32 мы читаем трогательное повествование о том, как Моисей умолял Бога пощадить жизнь Его восставшего народа. Моисей обращается к Богу: «Прости им грех их, а если нет, то изгладь и меня из книги Твоей, в которую Ты вписал». + +Самоотверженная преданность Моисея заблудшему народу и его готовность умереть вместо других достойны восхищения. Но такая благородная готовность не может даровать прощение греха и смягчить наказание за него (смерть), поскольку только жертва «Пророка», обладающего Божественной природой, Иисуса, достаточна для такого невероятного подвига. Только Иисус есть Тот, у Кого есть все необходимое для искупления — праведность и жизнь, чтобы взять на Себя наши грехи и смерть. + +**Исцеление Слепого** (Ин. 9:1–34) + +Если расслабленный, историю которого мы изучали в предыдущем уроке, находился в безнадежном состоянии на протяжении тридцати восьми лет, то слепой в Ин. 9 был «слепым от рождения» (Ин. 9:1). Представьте себя на месте этого человека! + +Более того, без того тяжелое положение усугубляло то, что бедный слепой страдал не только физически, но и духовно, интеллектуально и эмоционально. В рамках общественного мнения его народа тот, кто был болен, страдал из-за своих собственных грехов или грехов своих родителей. Слепого убедили в том, что не только другие люди, которые считали его виновным, относились к нему с презрением, но и Бог также его презирал. + +Это ложное понимание укоренилось и в умах учеников, отсюда и их вопрос: «Равви́! кто согрешил, он или родители его, что родился слепым?» (Ин. 9:2). В своем желании найти виноватых они были подобны многим современным христианам, действующим из благих побуждений, но заблуждающихся. Подобным образом друзья Иова пытались возложить на него вину за трагические события в его жизни и болезнь. Давайте учиться на их ошибках! Почему бы нам вместо этого не последовать примеру Иисуса и не сосредоточиться на решении, а не на проблеме? Он пришел в этот мир не судить, а спасти (Ин. 3:17.) + +Ответ Иисуса раскрыл глаза ученикам, возведя их понимание Его миссии на более высокий уровень. Бог пожелал использовать слепоту этого человека, чтобы раскрыть Свою могущественную исцеляющую силу. Более того, это чудо было призвано показать, что Христос является подателем вечной жизни и мудрости, вдохновляющим людей светом Своей истины и спасения. Христос связал Свое служение с дневным светом, сказав: «Мне должно делать дела Пославшего Меня, доколе есть день; приходит ночь, когда никто не может делать. Доколе Я в мире, Я — свет миру» (Ин. 9:4, 5). + +Как показательно и иронично то, что «зрячие» религиозные вожди упорно отказывались видеть свет, который Христос распространял вокруг них. Таким образом, они умышленно все глубже и глубже окутывали себя духовной тьмой, пока их неспособность видеть истинный свет не стала необратимой. Напротив, открытость слепого свету Христову не только позволила ему восстановить зрение, но также просветила его «духовные очи», что было необходимо для признания Иисуса Сыном Божьим, единственным, Кто достоин поклонения. + +Иисус мог исцелить этого слепого немедленно, но по Своим собственным мудрым причинам Он хотел, чтобы страждущий сам участвовал в своем процессе исцеления. После того, как Спаситель использовал слюну для приготовления кашицы, Он намазал этой смесью глаза слепого. Руки, которые приготовили и нанесли смесь, были руками Самого Целителя и Творца, Который сотворил землю и звезды. Слепой, помазанный таким образом, послушался слов Христа и немедленно направился к купальне Силоам, чтобы омыться. После омовения он мгновенно исцелился. Сравните эту историю с ветхозаветным повествованием о Неемане, военачальнике сирийской армии. Пророк Илия велел Нееману семь раз омыться в реке Иордан, чтобы исцелиться от проказы. Сначала Нееман решительно сопротивлялся. Но затем он смягчился, омылся и чудесным образом очистился от проказы. + +Влажная смесь не имела никаких магических свойств — лишь Христос был истинным Целителем. Спаситель просто использовал эту смесь для проявления Своей силы. Кроме того, мы можем утверждать, что Иисус использовал простые лечебные средства, чтобы поощрить их использование в исцелении. «Христос использует и самые простые природные средства. Он не одобрял медикаментозное лечение и рекомендовал естественные лекарства» (Уайт Э. Желание веков. С. 824). + +Способен ли Иисус исцелять сегодня, желает ли Он это делать, мгновенно или постепенно, с помощью прямых чудес и простых средств? Как мы должны участвовать в Его служении исцеления в качестве Его последователей и представителей? Поразмышляйте над следующим вдохновенным утверждением: «Он [Христос] и сегодня желает исцелять больных, как прежде, когда был на земле. Слуги Христа — это Его соработники, Его посредники. Через них Он хочет проявлять Свою исцеляющую силу» (Уайт Э. Желание веков. С. 823, 824). + +**Воскрешение Лазаря** (Ин. 11:1–44) + +Иисус сказал Марфе: «Я есмь воскресение и жизнь; верующий в Меня, если и умрет, оживет» (Ин. 11:25). Обратите внимание еще раз: Иисус использует Божественное «Я есмь», чтобы подчеркнуть: Он не просто дает жизнь, но Он есть сама жизнь. Это обетование обязательно будет исполнено, когда Иисус вернется, чтобы забрать домой Своих возлюбленных детей. Те, кто почил во Христе, пробудятся за долю секунды при воскресении, как будто между смертью и воскресением прошло мгновение. + +Те, кто почил в Иисусе, покоятся так, как будто уже воскресли из мертвых, ведь они уже разделяют вечную жизнь и судьбу Христа. Иисус подтвердил эту славную реальность, заверив Своих учеников: «Ибо Я живу, и вы будете жить» (Ин. 14:19). Иисус — это сама жизнь, и Он — жизнь и Податель жизни. Веря в эти библейские истины, мы действительно не должны бояться смерти. В своем Первом послании Иоанн повторяет эту истину: «Свидетельство сие состоит в том, что Бог даровал нам жизнь вечную, и сия жизнь — в Сыне Его. Имеющий Сына [Божия] имеет жизнь; не имеющий Сына Божия не имеет жизни» (1 Ин. 5:11, 12). + +Эта славная надежда — то, в чем так отчаянно нуждается мир, поскольку абсолютно никто не имеет жизни, кроме Христа. Он единственный, Кто является наилучшим решением проблемы гибели человечества. Эта истина — добрая весть, и мы должны с радостью поделиться ею с погибающим миром! «Христос обладает жизнью — самобытной, незаимствованной, изначальной... Божественность Христа — это залог вечной жизни верующего в Него» (Уайт Э. Желание веков. С. 530). + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Что означает библейское слово «пророк»? Почему Библия называет Иисуса пророком? Это обозначение может ввести некоторых людей в замешательство, потому что Иисус был не просто пророком. Например, мусульмане верят, что Иисус (И́са ибн Марьям) — это пророк и посланник Аллаха к евреям, чтобы подтвердить истинность Таурата (Торы), принести одну из священных книг ислама — Инджил (Евангелия), и основоположник нового Закона. Однако христиане верят, что Он — больше чем пророк, а именно — Сын Божий и Спаситель мира. + +2\. Моисей служил прообразом Христа в ходатайстве за непокорный народ Божий. Христос ходатайствовал за тех, кто Его распинал. Кто в книге Деяний ближе всего соответствует Иисусу в ходатайстве за своих врагов? Как это сравнение учит нас отношению к нашим гонителям? + +3\. Почему духовная слепота неизлечима, если Бог не вмешается и не исцелит? + +4\. Иисус сказал, что грехи родителей не были причиной страданий слепого. Как же тогда согласовать эту истину с Исх. 20:5, в котором говорится о «Боге ревнителе, наказывающем детей за вину отцов до третьего и четвертого рода, ненавидящих Меня»? + +5\. Хотя из Ин. 14:19 и 1 Ин. 5:11, 12 совершенно очевидно, что мы имеем уверение в спасении во Христе, почему нам сложно в жизни сохранять эту уверенность? Как объяснить страх верующего перед смертью? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/03/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/03/teacher-comments.md index e9a6cb1a14..78bce7b37b 100644 --- a/src/ru/2024-04/03/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/03/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,72 @@ title: Комментарий для Учителей date: 18/10/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 1:9–13; 1:14, 18; 17:1–5. + +Евангелие от Иоанна больше, чем любая другая книга Библии, смело, точно и убедительно провозглашает истину о том, что Иисус есть Бог. Как вечный Бог Иисус существовал до Творения от вечности. Иоанн так глубоко останавливается на теме Божественности Иисуса, чтобы осветить вселенскую истину о том, что «Слово стало плотию». + +Как Моисей начинает Ветхий Завет с того, что утверждает истину о Творении, так и Иоанн провозглашает ту же истину в Новом Завете. Таким образом, тема Творения и его Творца — Слова, Которое есть Бог, —объединяет как Ветхий Завет, так и Новый Завет. Строя с самого начала свое Евангелие на теме Творения, Иоанн обеспечивает богословскую точку отсчета для всех последующих дискуссий. + +Для Иоанна тема Иисуса как Творца была крайне важной, потому что сатана, великий лжец, ненавидит истину о Божественности Христа и Его равенстве с Богом. Ближе к концу I в. христианства мрачные ереси незаметно проникли в церковь. Еретики-гностики ставили под сомнение реальность Божественности Иисуса, распространяя сомнение в том, что Он действительно пришел в человеческой плоти. Это опасное явление происходило примерно через три десятилетия после написания синоптических Евангелий. Соответственно, оно посеяло уныние среди верующих и понизило их моральный дух. + +Первые 18 стихов Евангелия от Иоанна представляют собой пролог к остальной части Евангелия. Они представляют собой незыблемое, краткое и сжатое богословское утверждение о Божественности Христа. ХристосСлово есть Бог и всегда Им был. Он — Творец, Податель жизни и света; и все же Он стал человеком, рожденным от Бога, и явил Свою любовь, благодать и славу перед Своим творением. + +### Часть II: Комментарий + +Божественное Слово (логос) в Ин. 1:1 используется для обозначения явленной воли и творческой силы Бога. Как через Творение, так и через откровение Бог ясно выразил Свой характер и Свои деяния, как это видно во всем Священном Писании. И теперь Бог открывает Себя через воплощение Своего Сына. У нас не должно оставаться сомнений относительно любви Бога к нам, потому что Он явил Себя в Иисусе. + +Помните, что ответил Господь, когда Филипп попросил Его показать им Отца? Иисус сказал: «Столько времени Я с вами, и ты не знаешь Меня, Филипп? Видевший Меня видел Отца; как же ты говоришь: „покажи нам Отца“»? (Ин. 14:9). + +«Придя на землю, чтобы жить среди нас, Иисус должен был открыть Бога людям и ангелам. Он был Словом Божьим, откровением замысла Божьего» (Уайт Э. Желание веков. С. 19). Такое проявление характера Бога существовало, говорит нам Иоанн, с самого начала. Что Иоанн имеет в виду под словами «в начале»? В греческом тексте отсутствует определенный артикль, который употребляется в переводе короля Иакова и других английских переводах и делает значение слова «начало» более конкретным. Отсутствие определенного артикля в греческом языке подразумевает не какое-то определенное время как таковое, которое можно было бы определить или вычислить, а, скорее, неопределенное время, выходящее за рамки любого начала. Другими словами, Слово (Иисус), существовало всегда, предсуществовало, прежде чем появилось какое-либо творение. + +**«Слово Стало Плотию»** (Ин. 1:14, 18) + +Логос можно понять как истину, идеальное существование, совершенную мысль и выражение. В греческом мышлении логос был чем-то неземным, витающим над человечеством, но не живущим среди него. Христос (Слово), был не какой-то расплывчатой философской концепцией, а реальной и осязаемой Личностью, Которую можно было увидеть и к Которой можно было прикоснуться. Он действительно был уникальным, единственным в своем роде, Божественным Сыном Божьим. + +Когда Христос стал плотью, подобной нашей (но не тождественной), Его человеческая природа скрыла Его Божественную природу; тем не менее Он полностью оставался Богом. В действительности Он стал подобным нам, чтобы сострадать нам; но Он оставался иным, чем мы, чтобы спасти нас. Какое удивительное деяние Божественного снисхождения — Бог смирил Себя и стал человеком! Мы не можем полностью постичь эту тайну Божественной любви, но должны оценить и принять ее от всего сердца. Во многих мировых религиях человек тщетно пытается взойти в высшие обители, к так называемым «богам»; но в христианстве Бог действительно нисходит к нам, чтобы найти нас. + +В Ин. 1:14 точным и единственным прилагательным, описывающим Иисуса, является греческое слово моногэнэс, переведенное как «единородный», что буквально означает «уникальный». Эта уникальность настолько важна и незаменима, что от нее зависит наше спасение. Ведь без этого мы навсегда были бы приговоренными к смерти за наши грехи, вместо того чтобы быть искупленными праведностью и жизнью единородного Сына Божьего. + +Слово «единородный» (Ин. 1:14, 18) неправильно понималось на протяжении всей истории христианства, в него вкладывался смысл, которого Библия никогда не предполагала, а именно что когда-то, в какое-то неопределенное и отдаленное время, до того, как что-либо было сотворено, Сын был рожден или создан вечным Отцом. Но такое представление является ошибочным. Христос действительно является Создателем и Творцом всего сущего, а не сотворенным существом (в Символе веры, правда, уточняется: «рожденный, не сотворенный» — прим. ред.). Иоанн без каких-либо колебаний утверждает, что Христос был Богом и был с Богом от вечности: «Все чрез Него на́чало быть, и без Него ничто не на́чало быть, что на́чало быть» (Ин. 1:3). + +Тайну воплощения трудно постичь, поскольку бесконечный Бог пытался достучаться до нашего ограниченного разума, чтобы спасти нас. И чтобы это сделать, Бог пошел на крайние меры — пожертвовал Своим единственным Сыном. Этот поступок был поистине решительным. Христос добровольно смирил Себя, стал человеком и умер за грешное человечество. Он добровольно изменил Свою вечную природу, чтобы навсегда сохранить нашу человеческую природу. Вместо того чтобы обладать только Божественной природой, Он выбрал и человеческую. Какое осязаемое проявление самоотверженной любви, которое может видеть вся Вселенная! + +Воплощенный Сын Божий «обитал» с нами (Ин. 1:14). «Обитал» — это перевод греческого слова скено́о, которое буквально означает Он «жил с нами в скинии, установил палатку». Эта идея восходит к Исх. 25:8, где Бог говорит Моисею: «И устроят они Мне святилище, и буду обитать посреди них». Идея о том, что Бог желает постоянно быть с нами, является одной из главных тем всей Библии. Бог хочет не временно проживать с нами, а обитать постоянно. Вот почему данное Небесами имя воплощенного Бога — «Эммануил», что значит «с нами Бог». + +Что так завораживает в этой реальности, так это честь, которую Бог оказывает нам, обитая среди нас. Если кто-то желает быть с нами, то это свидетельствует о том, что этот человек любит нас. Видите ли, любовь агапе всегда стремится к единению с теми, кого любит, и именно поэтому обетование Иисуса Своим ученикам несет в себе так много смысла: «И когда пойду и приготовлю вам место, приду опять и возьму вас к Себе, чтобы и вы были, где Я» (Ин. 14:3). Эта мысль должна наполнить нас святой радостью и уверенностью в том, что мы ощущаем Его присутствие здесь, чтобы мы могли вечно в совершенстве пребывать с Ним на небесах. + +**Слышать Или Не Слышать Слово** (Ин. 1:9–13) + +Этот подзаголовок можно переформулировать как «Видеть или не видеть Слово». Неразумно отрицать свет, который нас освещает; точно так же неразумно, имея уши, не давать им слышать. Голос истины звучит громко и ясно, но люди предпочитают пренебрегать им; таким образом, славный свет Евангелия льется повсюду вокруг, но люди выбирают тьму. В самом прямом смысле данное явление — часть тайны беззакония. + +Такой бунт вызывает удивление у Бога, потому что неправильный выбор не имеет смысла. «Но весьма близко к тебе слово сие: оно в устах твоих и в сердце твоем, чтобы исполнять его... Жизнь и смерть предложил я тебе, благословение и проклятие. Избери жизнь, дабы жил ты и потомство твое» (Втор. 30:14, 19). Восставать против Божьего света и жизни, выбирать тьму и смерть означает не что иное, как следовать трагическому примеру Люцифера. + +**Повторяющаяся Тема: Вера — Неверие** + +Бог предоставил людям свободу выбора, чтобы они могли по доброй воле любить Его. Однако они часто злоупотребляют этой свободой себе во вред. Некоторые заходят так далеко, что говорят, что любой выбор, правильный или неправильный, хорош. По их мнению, крестная смерть Христа дарует свободу выбора и освобождает от последствий злоупотребления ею. + +Но такое мышление губительно, поскольку побуждает людей легкомысленно относиться к своему выбору. Причина, по которой Иисус умер на кресте, заключалась в том, что Он хотел спасти нас от наших грехов и дать нам жизнь. Свобода выбора была дарована человечеству до распятия и восходит к Едемскому саду. Итак, хотя свобода выбора всегда доступна человечеству, мы должны поощрять тех, кто находится в процессе принятия решений, выбирать то, что правильно в очах Божьих. Некоторые говорят, что результат не имеет такого уж большого значения, потому что все блудные дети в конце концов возвращаются к Богу. Однако многие и не возвратятся, при этом Бог всегда готов простить и вернуть заблудших к Себе, если они примут решение следовать за Ним. + +**Повторяющаяся Тема: Слава** (Ин. 17:1–5) + +Зная, что пришел час Его, Иисус был готов пойти на крест. Но Он также предвосхищал радость и славу, которые Его ожидали. Совместная миссия спасения, о которой Отец и Сын договорились еще от создания мира, должна была успешно осуществиться. Вскоре дьяволу предстояло потерпеть решительное поражение на кресте. + +Христос в Своем грандиозном труде по спасению тех, кто верует в Него, опустился в самую глубокую бездну лишь для того, чтобы вознестись во славе. Павел подтверждает этот факт, когда говорит, что Христос «смирил Себя, быв послушным даже до смерти, и смерти крестной. Посему и Бог превознес Его и дал Ему имя выше всякого имени» (Флп. 2:8, 9). Видите, как Павел противопоставляет радость и позор в спасительном деянии Христовом? Таким образом, мы можем утверждать, что ожидание Христом спасения мира было славным переживанием, несмотря на позор, который Он претерпел на кресте. Иисус «вместо предлежавшей Ему радости, претерпел крест, пренебрегши посрамление, и воссел одесную престола Божия» (Евр. 12:2). + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Как слова Христа (Слова) представляли Его, когда Он был в этом мире? + +2\. Одолевали ли вас когда-нибудь сомнения относительно характера Бога Отца? Почему да или почему нет? Глубоко поразмыслите над словами Иисуса Филиппу о том, что видеть Его — значило видеть Отца. Как эти слова могут рассеять ваши сомнения? + +3\. Как значения слов «уникальный» и «рожденный» связаны с единственным в своем роде спасением, предложенным нам во Христе? + +4\. Христос сохранит Свою человеческую природу навечно. Он действительно навсегда изменил Свою вечную природу, став полностью человеком и оставшись полностью Богом. Как эта мысль влияет на вашу жизнь сейчас и на ваши надежды на будущее? + +5\. Если бы мы верили, что Иисус умер не для того, чтобы спасти нас от наших грехов, но для того, чтобы дать нам свободу выбора, как бы это повлияло на принятие важных решений в вопросах послушания и непослушания? Некоторые думают, что Бог спокойно относится к тому, какие решения мы принимаем. Если бы это было так, как бы вы согласовали это представление с тем, что Бог призывает нас принимать верные решения? + +6\. Как бы вы согласовали эти две концепции — позора и славы — в жизни и служении Христа? Испытывали ли вы когда-нибудь посрамление ради Христа? Как этот опыт может привести к прославлению Бога? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/04/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/04/teacher-comments.md index a4dc19da8b..61c2383c69 100644 --- a/src/ru/2024-04/04/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/04/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,70 @@ title: Комментарий для Учителей date: 25/10/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 1:35–39; Ин. 1:43–46. + +Иисус, Источник всякой истины, озарил мир светом истины. Так Он увеличил свет, данный каждому, кто родился в этом мире. Несмотря на обилие убедительных доказательств, некоторые люди во времена Христа предпочли окутать себя тьмой. В своих предрассудках и гордыне они приняли решение не слушать истину и не видеть света. Бог опечален, когда это происходит, но в Своей любви Он позволяет нам делать наш выбор, даже если он неверен. + +В этом уроке будут освещены свидетельства нескольких человек, лично видевших Иисуса, таких как Иоанн Креститель и два его ученика — Андрей и Иоанн. Мы также рассмотрим свидетельство очевидцев Филиппа и Нафанаила, а также свидетельство Никодима, фарисея и уважаемого члена синедриона, открывшего свое сердце свету Божьей истины. Его свидетельство обещает быть сильным и убедительным, поскольку он многим рисковал, выступая против своих влиятельных коллег. В его ночном разговоре с Иисусом уста Христа произнесли самое прекрасное библейское обетование: «Ибо так возлюбил Бог мир, что отдал Сына Своего Единородного, дабы всякий, верующий в Него, не погиб, но имел жизнь вечную» (Ин. 3:16). + +Возвращаясь к свидетельству Иоанна Крестителя, мы должны спросить: с чего бы Иоанну Крестителю, пользующемуся большим уважением и восхищением людей, представить миру нечто иное, а не истинное свидетельство об Иисусе? Иоанн вложил все Евангелие в свое подтверждение того, что Иисус действительно был предсказанным «Агнцем Божьим, Который берет на Себя грех мира» (Ин. 1:29), и это пророчество теперь действительно исполнилось на глазах людей. Столкнувшись со свидетельствами таких очевидцев, не должны ли мы быть полностью убеждены в том, что Христос есть наш живой Спаситель и Господь? + +### Часть II: Комментарий + +**Свидетельство Иоанна Крестителя** + +У иудеев во времена Христа были свои представления о грядущем Мессии, и они считали, что все должно вписываться в них. Они подозревали, что Иоанн Креститель, возможно, был прообразом Мессии, но он свидетельствовал, что он лишь предшественник истинного Мессии, Которого Бог послал на пророческое служение, чтобы приготовить Ему путь. Вскоре после этого Иоанн назвал Иисуса «Агнцем Божьим». Но Иисус и Его жертва за наши грехи не соответствовали чаяниям иудейских вождей о царственном земном Мессии, который поразит их угнетателей и будет править ими, а в итоге и миром. + +Сегодня некоторые скептики также не слишком высоко ценят библейскую концепцию принесения жертвы. Они указывают на жертву Христа, чтобы оправдать свое безразличие. Эти скептики говорят, что Иисусу не нужно было проливать Свою кровь, чтобы спасти грешное человечество, потому что Он мог бы спасти нас, просто проявив Свою любовь и совершив чудеса. Но жизнь, как говорит нам Библия, находится в крови, и погибшее человечество нуждалось в жизни, которая содержится в Сыне. Ангелы не смогли бы совершить этот подвиг ради человечества, потому что они заимствуют жизнь у Подателя жизни. Зачем Бог повелел бы приносить в жертву бесчисленных невинных животных, если не для того, чтобы указать на необходимость невинной крови Христовой для отпущения грехов и дарования вечной жизни? + +По этой причине Иоанн верно сказал: «Я не Христос» (Ин. 1:20) и не свет, но лишь свидетель исполнения библейских пророчеств. Дважды Иоанн подтвердил, что Иисус действительно Агнец Божий, завершение и вершина системы жертвоприношений. Он высказал эту истину, как только увидел Иисуса, а также подтвердил ту же истину двум своим ученикам (см. Ин. 1:29, 36). + +Иоанн Креститель, очевидец событий крещения Иисуса, услышал голос Отца, объявивший, что Иисус — Его возлюбленный Сын, в котором Его благоволение. Кроме того, Святой Дух сошел и пребывал на Иисусе, тем самым Бог убедительно показал Иоанну Божественность Спасителя. Поэтому Иоанн сказал: «И я видел и засвидетельствовал, что Сей есть Сын Божий» (Ин. 1:34). Перед лицом этого заявления нельзя не задаться вопросом, сколько же еще доказательств требуется скептику, чтобы поверить. К сожалению, если кто-то всегда предпочитает сомневаться, то он окутывает себя покровом тьмы. + +**Два Ученика Иоанна** (Ин. 1:35–39) + +Два ученика Иоанна Крестителя, Андрей и Иоанн, уже слышали его проповедь об исполнении во Христе ветхозаветного пророчества. Итак, когда их учитель обратил их внимание на Иисуса, великого Учителя, стоящего перед ними, они уверовали и захотели последовать за Ним. Андрей и Иоанн могли, как фарисеи, критиковать и осуждать слова и поступки Иисуса, но они предпочли поверить в убедительное свидетельство Духа. Они также, должно быть, поверили в искренность и достоверность неопровержимого библейского свидетельства Иоанна Крестителя. + +Андрей был тем, кто познакомил своего брата Петра с Иисусом. Андрей, Петр и Иоанн были первыми людьми, которые образовали костяк первых двенадцати учеников. «Оставив Иоанна [Крестителя], его ученики отправились искать Иисуса. Это были Андрей, брат Симона, и Иоанн Евангелист — первые последователи Христа» (Уайт Э. Желание веков. С. 138). + +Очевидно, эти два ученика, Андрей и Иоанн, очень заинтересовались мессианством Иисуса и удивительной истиной, которую Он им откроет. Обратите внимание, как они отвечают на вопрос Иисуса, когда они только пошли за Ним. «Что вам надобно?» — спросил Он. Вопреки нашим ожиданиям, они поинтересовались Его местопребыванием: «Где живешь?» (Ин. 1:38). Они не просто хотели следовать за Иисусом; они хотели остаться с Ним, чтобы побольше узнать о Его миссии. А как насчет нас сегодня? + +Желаем ли мы просто верить в Иисуса, не пребывая рядом с Ним? Наслаждаемся ли мы общением с Ним? Помните: единственный способ изменить нашу жизнь — это созерцать Его, как Иоанн наставлял своих учеников. + +**Филипп И Нафанаил** (Ин. 1:43–46) + +Филипп, чувствуя, что его друг Нафанаил несколько предвзято относится к Иисусу, попытался представить более убедительные свидетельства о Мессии, данные Моисеем и пророками. Когда Нафанаил засомневался, услышав, что Иисус родом из Назарета, Филипп не стал спорить с ним, а просто пригласил его «пойти и посмотреть» (Ин. 1:46). Обратите внимание, что Иисус использовал тот же подход в отношении Андрея и Иоанна, когда пригласил их прийти и увидеть все своими глазами. + +Есть что-то убедительное и преобразующее в том, чтобы провести время со Христом. Мы можем спорить и приводить доказательства на богословские и философские темы ради того, чтобы убедить других в истине, но, в конце концов, наше свидетельство будет более действенным, когда мы любезно и искренне приглашаем их открыть для себя Иисуса. В нашем свидетельстве нам следует сосредоточиться на том, чтобы помочь другим лично узнать Иисуса, и тогда могут исчезнуть многие возражения и сомнения. Преподавание доктрин, безусловно, важно, но мы должны начать с Иисуса как средоточия этих доктрин. + +Важно отметить разницу между тем, как Нафанаил смотрел на Иисуса, и тем, как Иисус смотрел на него самого. Нафанаил отнес Иисуса к не стоящим внимания людям просто потому, что Тот был родом из Назарета. К сожалению, мы тоже порою поступаем так же по отношению к другим. Мы вешаем на них ярлыки, основываясь на их национальности, расе, культуре или других различиях, которые мы видим. В отличие от Нафанаила, Иисус был настроен одобрительно по отношению к нему, Своему будущему ученику. Когда Иисус увидел его, он сказал: «Вот подлинно Израильтянин, в котором нет лукавства» (Ин. 1:47). Это действительно ободряющее замечание, которое побудило будущего апостола расспросить больше об этом жителе Назарета. Когда Нафанаил стал свидетелем пророческих проявлений Иисуса, он сразу же поверил. «Равви́! Ты — Сын Божий, Ты — Царь Израилев» (Ин. 1:49). + +**Свидетельство Никодима** (Ин. 3:1–21) + +Иоанн в своем повествовании об Иисусе подробно описывает личные встречи Иисуса с некоторыми людьми, такими как Никодим и самаритянка. Встречаясь с людьми лично, Иисус не проявлял предпочтения к одним людям по сравнению с другими. Скорее, Иисус стремился вовлечь в размышление всех, кто был восприимчив к истине, будь то уважаемый иудейский руководитель, такой как Никодим, или презираемая самаритянка. + +Никодим был фарисеем и именитым членом синедриона — высшего судебного органа в иудаизме, наиболее близкого к самоуправлению. Слово «синедрион» буквально означает «совет». Согласно Мф. 27:41, в нем был 71 член. Сюда входили: + +1. Первосвященники (действующий первосвященник; первосвященник, ушедший со служения по возрасту; члены семьи первосвященника). Этот блок составляли преимущественно саддукеи. +2. Книжники (преимущественно фарисеи). +3. Старейшины, которые были представителями знатных аристократических семейств. + +Должность первосвященника часто покупалась и продавалась Римом тому, кто заплатит больше. + +Греческое имя «Никодим» (Нико́демос) буквально означает «победитель народа». Никодим был богат, а также был выдающимся учителем. Он жаждал встретиться с Иисусом, потому что слышал о Нем много необычного. Но ему нужно было быть осторожным. Он не мог делать ничего, что оскорбило бы других начальствующих в народе и нанесло бы непоправимый ущерб его отношениям с ними. Тем не менее Никодим не мог не обратить внимания на убедительные доказательства того, что Иисус —Мессия. Вот почему он встретился с Иисусом ночью, тайно, для беседы наедине. Иисус встречается с нами там, где мы находимся в нашем духовном пути. Его не беспокоит, как мы приходим к Нему, если мы приходим с искренним сердцем. + +У Никодима была возможность испытать духовное влияние незапятнанного характера и непорочности Иисуса. Как следствие, Никодим позже защищал Иисуса перед синедрионом, который хотел осудить Его, не выслушав (см. Ин. 7:51). Обратите внимание на развитие отношений Никодима с Иисусом: он встретился с Ним наедине и узнал об истинном обращении; он защитил Его перед синедрионом; а затем, в конце концов, у него хватило мужества помочь снять Его тело с креста для погребения. + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Поразмышляйте о словах Отца при крещении Иисуса. Бывает ли, что Бог, глядя на вас, говорит такие же слова, что и о Своем Сыне: вы Его возлюбленный сын или дочь, в которых Его благоволение? Обсудите ответы. Обязательно прочитайте обнадеживающие слова на с. 113 книги «Желание веков» для своего ответа. Пусть эти слова поддержат вас и помогут вам обрести уверенность. Как это повлияет на вашу жизнь? + +2\. Подумайте над словами Иоанна: «Вот Агнец Божий, Который берет на Себя грех мира» (Ин. 1:29). Сначала он обращает внимание на Агнца, а потом на грехи. Есть ли разница в том, на что мы смотрим в первую очередь, а на что — во вторую? Поясните. + +3\. Как встреча Никодима с Иисусом изменяет ваше отношение к свидетельству влиятельным людям? + +4\. Сравните свидетельство Христа Никодиму и Его свидетельство Нафанаилу. Чему нас учат примеры? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/05/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/05/teacher-comments.md index 0c038beb59..a3f8556332 100644 --- a/src/ru/2024-04/05/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/05/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,58 @@ title: Комментарий для Учителей date: 01/11/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основной отрывок: Ин. 4:1–42. + +Иудеи презирали самаритян даже больше, чем презирали римлян. Самаритяне считались порочными, неискренними, поэтому их следовало избегать любой ценой. Вот почему путешественники из районов Галилеи избегали более короткого маршрута в Иерусалим через Самарию и вместо этого шли через Перею, выбирая более длинный путь в этот город. + +Проблема с самаритянами началась с того, что Тиглатпаласар III (745–727 гг. до Р. Х.) увел бо́льшую часть населения Израиля в плен в Ассирию, чтобы они поселились там. Эти израильтяне стали десятью потерянными коленами Израиля. Для того чтобы завершить работу по сокращению населения, новый ассирийский император Саргон II (722–705 до Р. Х.) депортировал еще больше жителей Северного царства. + +Для того чтобы объединить Ассирийскую империю, в Израиль для заселения привезли народы из Ассирии и Месопотамии. Таким образом, эти новые жители смешались с остатком жителей Северного царства, Израиля, как в религиозном, так и в расовом отношении. Здесь представлен лишь краткий обзор произошедших событий. Были и другие события, которые произошли позже, например, попытка самаритян противостоять усилиям иудейских изгнанников по восстановлению городов, когда они вернулись в свою страну, что только усугубило проблему и усилило расовую напряженность между самаритянами и иудеями. + +### Часть II: Комментарий + +**Женщина У Колодца** + +Во время Своей встречи с самаритянкой Иисус пошел против общепринятых правил и скрупулезно соблюдаемых иудейских традиций, и все это для того, чтобы достичь ее для Своего Царства. Например, Иисус беседовал с ней наедине, несмотря на то, что она была женщиной из Самарии. Он попросил ее об одолжении, которое было неприемлемо в обществе, поскольку иудеи не имели дела с так называемыми нечистыми людьми, особенно с женщинами. + +В культуре того времени просьба и отклик открывали дверь дружбе и обязывали того, кому ее оказали, ответить таким же жестом доброты. Женщина, казалось, была удивлена тем, что Иисус, иудей, попросил ее, презираемую самаритянку, сделать для Него что-то, тем самым вступив в отношения. Давайте рассмотрим ее ответ: «Как ты, будучи Иудей, просишь пить у меня, Самарянки?» (Ин. 4:9). + +Интересно отметить, что она не сделала то, для чего пришла к колодцу. Она должна была отнести кувшин с водой в свою деревню Сихарь, но, взволнованная своим поразительным открытием «живой воды», она оставила наполненный кувшин с водой у колодца. Она могла дать Иисусу напиться, чтобы утолить Его жажду, но и этого не сделала, потому что побежала рассказывать другим об этой необыкновенной встрече. Когда ученики вернулись с едой и предложили Иисусу поесть, Он сказал, что не голоден, и тем сильно их удивил. + +«Бросив у колодца свой кувшин, она вернулась в селение, чтобы сообщить радостную весть другим. Иисус знал об этом. То, что она оставила сосуд с водой, безошибочно засвидетельствовало о влиянии Его слов. Ее душа горела желанием получить воду жизни. И она забыла, зачем пришла к колодцу, забыла о том, что надо было напоить Спасителя» (Уайт Э. Желание веков. С. 191). Иисус был глубоко тронут тем, что такая презираемая женщина открыла свое сердце Ему как долгожданному Мессии, ведь многие из Его собственного народа не приняли Его. Иисус был настолько занят делом Своего Отца по обращению заблудших душ для Царства Небесного, что забыл про Свои физические жажду и голод, утолив их небесной водой и небесным хлебом. + +Иногда свидетельство другим совершается из чувства долга и рассматривается как «тяжкий труд». Но свидетельство доставляет радость, если в сердце царит дух Христов. Тогда это работа от души, а не труд. Для тех, кто совершает подобное служение, оно подобно стихийному излитию Духа, переполняющего человеческое сердце. Вот почему Иисус сказал Своим удивленным ученикам: «Моя пища есть творить волю Пославшего Меня и совершить дело Его» (Ин. 4:34). + +**Откровение Иисуса** (Ин. 4:16–26) + +Мы можем увидеть сходство между откликом самаритянки и Никодима, когда они услышали глубокую истину, исходящую из уст Христа. Этот именитый член синедриона пытался обойти самое важное — свою отчаянную потребность в духовном обращении. Вместо этого Никодим пытался сказать, что не понимает смысла слов Христа, и попытался приравнять опыт нового рождения в буквальном смысле к возвращению в утробу матери. Точно так же презираемая женщина из города Сихарь сменила тему, пытаясь заглушить свою убежденность в том, что Иисус был Мессией. Она перевела разговор с Иисусом на тему о месте поклонения. + +Иисус мягко возвращает беседу к вопросу о признании Его мессианства. Он также тактично напомнил ей, что ее религия, в которой смешались язычество и иудаизм, не привела к истинному поклонению Богу, ведь Он есть Дух и источник истины. Христос сказал ей, что «Бог есть дух, и поклоняющиеся Ему должны поклоняться в духе и истине» (Ин. 4:24). Другими словами, истинное поклонение, ведущее к спасению, связано не столько с местом, сколько с личностью Христа. + +Этой простой женщине, грешнице с сомнительной репутацией, была доверена важная истина о том, что Иисус — долгожданный Мессия. Спаситель постепенно подводил самаритянку к истине, вершиной которой стал тот факт, что Он почтил ее особой истиной о Своем мессианстве больше, чем кого-либо еще до Своего воскресения. «Это Я, Который говорю с тобою» (Ин. 4:26). Так же и мы не должны быть избирательными. Нам нужно охватить всех, богатых и бедных, людей «высшего» и «низшего» социального статуса. Различия между людьми не должны иметь для нас значения, потому что это не имело значения для Христа. У всех, с кем мы встречаемся, есть общая потребность в прощении и искуплении. + +**Свидетельство Самаритян** (Ин. 4:27–42) + +В культуре иудеев во времена Иисуса существовало обязательство отвечать взаимностью на гостеприимство, когда оно оказывалось иудею, но не самаритянину или самаритянке. Услуга и ответный отклик на нее, как правило, сближали людей друг с другом. По этой причине иудеи были категорически против подобной практики по отношению к иноплеменникам. Но Иисус вышел за рамки национальных предрассудков иудеев, ведь Он пришел, чтобы послужить и спасти всех людей, как внутри иудейского общества, так и за его пределами. Более того, почему Его вообще должны были беспокоить такие общественные нормы, когда Его миссия состояла в том, чтобы умереть за человечество? + +Иисус приветствовал взаимность в Своем служении, поскольку Он был готов давать и принимать помощь. Такой подход — это действенный способ придать ценность другим и помочь им почувствовать себя значимыми и нужными. Подумайте, насколько действенным оказался такой подход в отношении самаритянки. Иисус попросил у нее воды, которую она могла дать, и Он ответил взаимностью — даром воды жизни, которую мог дать лишь Он. Тогда женщина, в свою очередь, поделилась этой благой вестью со своим народом, и весь город пришел на встречу с Иисусом и уверовал в Него. + +Точно так же наше свидетельство должно распространяться от одного человека ко многим, расширяя сферу влияния. Кроме того, Иисус открылся другим людям. Иисус призывал к близкому общению и жаждал, чтобы люди проявляли заботу и сострадание по отношению к Нему. Эллен Уайт отмечает, что «Иисус часто отдыхал в доме Лазаря. У Спасителя не было Своего жилища. Он пользовался гостеприимством друзей и учеников... Он жаждал человеческой чуткости, деликатности и любви» (Уайт Э. Желание веков. С. 524). + +В заключение давайте рассмотрим следующую цитату, которая говорит о взаимопонимании, возникшем между Иисусом и самаритянами из города Сихарь. Несмотря на то, что Он был иудейским раввином, «Он не гнушался гостеприимства этого презираемого народа, спал с самаритянами под одной крышей, ел с ними за одним столом» (Уайт Э. Служение исцеления. С. 26). Нам бывает сложно проявлять понимание в нашем свидетельстве другим. Возможно, мы поступаем так потому, что чувствуем некое превосходство из-за того, что Бог открыл нам чудесные истины для настоящего времени. Мы склонны помогать другим, но не позволяем себе принимать помощь от других. Однако наше служение становится более действенным, если мы смиряемся и применяем на практике пример Христа — давать и получать. + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Что мешает нам свидетельствовать другим людям: соседям, коллегам и друзьям? Какую роль в нашем свидетельстве играют различные языки, расовое происхождение, культурные обычаи и экономический статус? Как Бог может помочь нам в этом? Как пример Иисуса может помочь нам в этом отношении? Помните, что Иисус оставил совершенные небесные обители, чтобы столкнуться со всеми проблемами и грехами человечества. + +2\. Рассмотрите следующую ситуацию: члены церкви не хотят заниматься благовестием, так как опасаются, что новые члены церкви могут повлиять на привычное богослужение. Как отнестись к этой проблеме? + +3\. Подумайте о своем хобби, занимаясь которым вы забываете поесть. Как свидетельство Христа самаритянке перемещает нас из области долга в область любимого дела? + +4\. Как мы отвечаем на обличения Святого Духа, когда Он свидетельствует нам об истине, праведности и грехе, особенно когда дело касается того, на что мы не хотели бы отвечать? Насколько мы терпеливы, как самаритянка, до конца слушавшая рассказ Иисуса, чтобы благодаря этому исцелиться и вернуться к Нему? + +5\. Вспомните случай, действие Провидения, когда Бог использовал вас, чтобы открыть Себя другим людям. Как эта встреча повлияла на отдельных людей или даже на большие группы людей? Найдите время, чтобы поделиться своим духовным опытом с одним или несколькими людьми в ближайшее время. + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/06/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/06/teacher-comments.md index 190b0b9f5c..d8d4e88039 100644 --- a/src/ru/2024-04/06/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/06/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,70 @@ title: Комментарий для Учителей date: 08/11/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +6 + +Основные отрывки: Ин. 1:32–36; 6:1–71; 5:36–53. + +На этом уроке мы продолжим исследовать свидетельство Иоанна Крестителя. Иоанн не мучился в сомнениях относительно того, Кем был Христос. На каждом шагу Иоанн указывал на Иисуса как на Сына Божьего и как на воплощение исполнившегося пророчества. Иоанн ни в коем случае не был гибким политиком, идущим на поводу у толпы; скорее, он был предан открытой истине Царства Божьего, независимо от того, принимало ли ее большинство людей или нет. Иоанн даже был готов в одиночестве непоколебимо стоять за истину, которая, как он был уверен, была послана Богом. + +В этом уроке мы также узнаем, что истина приводит к разделению и определяет, кто примет ее с открытым умом и смиренным сердцем. + +### Часть II: Комментарий + +**Смирение Души Иоанна Крестителя** + +Иоанн Креститель не сразу и не полностью исчез со сцены истории после того, как выполнил свою важнейшую пророческую роль Предтечи Мессии. Иоанн был искренне предан миссии Христа; ничто, кроме заключения и мученической смерти, не могло остановить его в служении. Его пример решительной приверженности делу Христову должен вдохновить и нас оставаться стойкими в служении Ему. + +Неизменно верный Богу, Иоанн знал свое место и роль по отношению ко Христу. Такой реализм и смирение не оставляют места для ревности или соперничества. Иоанн прямо заявил: «Не я Христос» (Ин. 3:28). Иоанн переводил внимание людей от себя, побуждая их вместо этого сосредоточиться на Иисусе, «женихе», Которому он служил как своему другу и о Ком он радовался. + +Христос — это Тот, кто пришел с небес, из недра Отчего, и Его живые слова ведут к вечной жизни. Иоанн, любимый ученик, цитирует своего бывшего учителя, смиренного сердцем Иоанна Крестителя, который говорит о своем отношении к Христу: «Ему должно расти, а мне умаляться» (Ин. 3:30). Возрастание Христово и умаление себя перечислены в правильном порядке. + +Мы не можем стать по-настоящему смиренными, пока благодать Иисуса не возрастет в нашей жизни; только Он может распять наше «я» и низвергнуть его с престола сердца. Конечно, сатана пытается представить сказанное в Ин. 3:30 в обратном порядке: он побуждает людей сначала умалиться (делая дела), а затем созерцать, как благодать Иисуса возрастает в их жизни. Но такая попытка невозможна с духовной точки зрения, поскольку только преобладающая сила Христова в сердце может подчинить наше «я». Иными словами, мы не должны ставить телегу впереди лошади, как говорит известная пословица. + +Рассказывают историю о мальчике; ему нравилось петь песни об Иисусе, Которого он полюбил всем сердцем. Он часто молился, чтобы Иисус пришел и поселился в его сердце, и он верил, что Иисус буквально так и сделает. Но ему было любопытно, как такой великий Иисус может поместиться в его маленьком теле. Его отец не смог толком ответить на этот вопрос, но маленький мальчик сам нашел ответ. Он сказал своему отцу, что Иисус настолько велик, что, когда он поселится в его сердце, то будет «выступать» из него. + +Какая трогательная картина нашего христианского свидетельства! Что «выступает» из нас, когда мы взаимодействуем с людьми? Это Спаситель или мы сами? Спаситель жаждет воссесть на престоле наших сердец, наполняя нашу жизнь Своей спасающей благодатью, чтобы мы были подобны сладкому благоуханию. + +**Новое Понимание Мессии** (Ин. 1:32–36) + +Иоанн Креститель подчеркивал главные вопросы духовного Царства Христа: духовное возрождение и личное подчинение человеческого сердца Богу. Весть Иоанна противоречила ожиданиям, которые иудеи питали в отношении Мессии. Не обращая внимания на библейские пророчества о страдающем Спасителе, иудеи обходили стороной Его унижение. Вместо этого они честолюбиво надеялись на могущественного царя, который освободит их от рабства Рима и распространит Свою власть на весь мир. + +Если мы внимательно рассмотрим Ин. 1:32–36, мы заметим, что Иоанн снова попытался напомнить иудеям о духовной природе Мессии. Обратите внимание, как Иоанн подчеркивает служение Святого Духа, когда Он сошел и почил на Иисусе и наделил Его властью крестить тех, кто уверовал. Более того, обратите внимание, как Иоанн подчеркивает вечную природу Иисуса как Божественного Сына Божьего, а также то, что Он является жертвой, «Агнцем Божьим», Который избавит Его народ от бремени греха. + +Провозглашение Иоанном Мессии побуждает сосредоточиться на вечном по природе, а не на земных ценностях. Все, что мы видим вокруг себя, однажды исчезнет. Но духовные ценности пребудут вечно. Нам нужно идти по стопам нашего отца Авраама, который «ожидал города, имеющего основание, которого художник и строитель — Бог» (Евр. 11:10). Ссылка на «основание» должна была напоминать Аврааму, отцу всех верующих, о прочности и постоянстве Божьего обетования в отличие от преходящей природы его кочевой жизни. + +**Принятие И Отвержение** (Ин. 6:1–71) + +После чуда насыщения 5000 человек люди захотели провозгласить Иисуса царем над всем Израилем. Но Иисус не питал никаких политических устремлений, и на Него, в отличие от многих политиков, не влияла известность или мнение большинства. Скорее, Иисус страстно желал утвердить Свое Царство в сердцах людей. Люди пытались принудить Иисуса к осуществлению своих политических замыслов, но Он удалился, чтобы побыть наедине со Своим Отцом. + +Люди хотели принять Иисуса, выдвигая свои условия, не обращая внимания на тот факт, что им нужно было принять Его на Его условиях. В конце концов они решили отвергнуть Иисуса, потому что сосредоточились на сиюминутном и преходящем. Они не видели дальше этого, не видели более широкую картину вечных и невидимых ценностей Царства Божьего. Склонность необращенного человеческого сердца — отвергать то, что не соответствует его исконным предвзятым мнениям. Как мы видим, люди были настолько поглощены «физическим хлебом», что не заметили, что им предложен «духовный хлеб» — Иисус, в Котором они так отчаянно нуждались для спасения. + +Иисус даровал Себя людям как духовный хлеб, сошедший с небес, чтобы они никогда больше не испытывали голода. Точно так же Иисус предложил Себя как живую воду самаритянке, которая приняла от Него живую воду, чтобы никогда больше не испытывать жажды. Что касается многих других учеников, помимо Двенадцати, то милостивые попытки Иисуса раскрыть им свет Божественной истины, казалось, только ожесточали их сердца в неприятии этой истины. Вместо того чтобы попытаться понять и уверовать, люди оправдывали себя, заявляя: «Какие странные слова! кто может это слушать?» (Ин. 6:60). В итоге они, к сожалению, «уже не ходили с Ним» (Ин. 6:66). + +В этот момент Иисус посмотрел на Своих оставшихся двенадцать учеников и спросил: «Не хотите ли и вы отойти?» (Ин. 6:67). После этого Петр, который выступил как представитель группы, произнес глубокие слова, вдохновленные Духом: «Господи! к кому нам идти? Ты имеешь глаголы вечной жизни» (Ин. 6:68). Эти вдохновенные слова нам всем следует помнить! Некуда и не к кому идти за спасением, кроме Иисуса. + +**Свидетельство Отца** (Ин. 5:36–38) + +Иоанн Креститель несколько раз свидетельствовал об истинном Мессии, посланном с небес. Но, без сомнений, свидетельство Отца о Своем Сыне вместе со свидетельством Святого Духа являются самыми удивительными. Во время крещения Иисуса все три Личности Божества явно себя проявляли. Голос Отца свидетельствовал, что Иисус — Сын Его возлюбленный, в Котором Его благоволение (см. Мф. 3:17). При этом «отверзлись Ему небеса, и увидел Иоанн Духа Божия, Который сходил, как голубь, и ниспускался на Него» (Мф. 3:16). + +Не было ничего большего, что мог сказать или сделать Иисус, чтобы убедить Своих противников, кроме того, что было сказано и сделано в день Его крещения. Более того, Иоанн Креститель, которого они почитали, свидетельствовал об истинности свидетельства небес. Так почему же противники Христа не поверили слышанному и виденному свидетельству Отца и Духа о Нем? Почему они не верили Божественным могущественным делам и словам? + +Чудесное свидетельство воскресения Лазаря из мертвых должно было убедить иудейских вождей в том, что Иисус есть истинный Мессия. Но в своей духовной тьме они не могли разглядеть света Божьей истины, сияющего повсюду. Они отказывались веровать, какие бы доказательства им не предоставлялись. Фактически фарисеи, всегда враждовавшие с саддукеями, нашли удобный случай объединить усилия, чтобы приговорить Иисуса к смерти. Вскоре после этого Иисус взмолился: «Отче! прославь имя Твое» (Ин. 12:28). Голос Отца свидетельствовал о жертвенной смерти Христа на кресте: «Прославил и еще прославлю» (Ин. 12:28). + +**Свидетельство Окружающих** (Ин. 7:37–53) + +Многие простые люди, включая некоторых язычников, уверовали в Иисуса, став свидетелями Его могущественных деяний. Иисус стал очень популярен в народе, эти люди не были столь образованными и, следовательно, не были столь зашоренными и предубежденными, как их вожди. Убийственная ревность вождей достигла своего апогея. Они категорически и наотрез отказывались веровать в какие-либо свидетельства об Иисусе, данные Богом или человеком. + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. Смирение Иоанна Крестителя. Сегодня в мире много эгоцентризма и самовозвеличивания. Но Иоанн осознавал, кто он и в чем заключалась его миссия. Он никогда не пытался ни в малейшей степени отодвинуть Иисуса на второй план или встать вместо Него; Он не возражал, чтобы уйти в тень ради того, чтобы истинный Свет мог его затмить. Каким должно быть наше отношение, когда дело касается положения или человеческого признания? Что говорит об Иисусе и о нас мысль о том, что Иисусу должно расти, а нам — умаляться? + +2\. Спасение во Христе. Как изучение и искренняя вера в могущественные свидетельства Бога, Иоанна Крестителя и других людей о том, что Иисус действительно есть уникальный и несравненный Сын Божий, помогают нам приблизиться к Нему? + +3\. Иисус — хлеб жизни. Как вы можете применить в своей повседневной жизни следующий ценный совет Эллен Уайт: «Христос должен стать для души тем, чем пища является для тела. Пища не принесет нам никакой пользы, пока мы не съедим ее, пока она не станет частью нашего существа... Мы должны насыщаться Им, принимать Его в сердце, чтобы Его жизнь стала нашей жизнью» (Желание веков. С. 389). + +4\. Как нам обрести моральный стержень, чтобы стоять за истину, когда речь заходит о популярности, мнении большинства или давлении со стороны окружения? Из Библии мы знаем, что большинство не всегда было правым. Как одобрение со стороны Бога и Его истины возвышает нас, даже когда мы в это время не на высоте? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/07/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/07/teacher-comments.md index fdb370241a..e921a2ae36 100644 --- a/src/ru/2024-04/07/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/07/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,68 @@ title: Комментарий для Учителей date: 15/11/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 18:38; 19:4–22; 20:19–31. + +Иисус с уверенностью и определенностью говорил о том, Кто Он такой. Часто Он ссылался на Себя как на воплощение обетованного Мессии и просил других подтвердить Его мессианство. Почему их свидетельство о том, Кто Он, было так важно для Иисуса? Он хотел спасти как можно больше людей для Своего вечного Царства, и Он знал, что вера в Него — это единственный способ спастись от греха и этого падшего мира. + +Иисус также призывал многих Своих свидетелей выразить их искренние убеждения, касающиеся их конкретного опыта общения с Ним. Свидетельство Марии о жертве Иисуса было сильным и значимым. Ее сердце было полностью открыто пред Его взором, как и все наши сердца, потому что Иисус знает глубины каждого сердца. Таким образом, Он также знал недовольное и коварное сердце Иуды. + +Иисус также читал в сердце Понтия Пилата, римского правителя-язычника, который был в некотором смысле более честен, чем многие из обвинителей Иисуса. Иисус также выслушал свидетельство сомневающегося, который сам увидел (и прикоснулся) доказательства воскресения Своего Господа. Иисус был терпелив с Фомой, подтвердив реальность Своего воскресения, предоставив ему убедительное доказательство — Свое израненное тело. В этом уроке мы также изучим самое могущественное свидетельство мессианства Спасителя, данное Самим Иисусом, Который свидетельствует о Своем мессианстве словами о вечной жизни и Своими великими деяниями. + +### Часть II: Комментарий + +**Возвращаясь К Аврааму** + +В Ин. 8:56 подразумевается, что Аврааму было показано откровение о будущем Мессии. Это Божественное откровение о славной надежде должно было служить подтверждением Божьего вселенского спасительного замысла. Увидев это потрясающее откровение, Авраам «возрадовался». Напротив, иудейским вождям не нужно было видеть день Христов в видении, потому что они лично увидели Его и Его могущественные деяния. Вместо того чтобы радоваться, как их отец Авраам, они разгневались и были готовы убить Его. + +Более того, Аврааму было показано, что значило это видение, которое раскрывало наглядный замысел искупления человечества. Авраам служил прообразом Бога Отца, а Исаак — прообразом Иисуса, единородного Сына Божьего. Дрова для жертвоприношения были возложены на спину Исаака по пути к жертвеннику, точно так же, как Христос понес деревянный крест к жертвеннику Голгофы. И Исаак, и Иисус без каких-либо возражений были готовы стать жертвой. Трудно поверить, что такой молодой человек, как Исаак, в расцвете своих сил мог быть послушным даже до смерти. Невероятная вера Авраама, но одновременно внутреннее нежелание принести в жертву своего единственного сына — сына обетования — олицетворяли готовность Отца позволить Иисусу умереть за человечество. + +Главное различие между Иисусом и Исааком — это замещение, которое было предусмотрено для последнего. Но для Иисуса выхода не было. Жертва Христа действительно должна была стать замещением за всех нас. Пролив Свою кровь, Иисус отдал для нашего искупления Свою жизнь и Свою праведность, которых ни у кого больше не было. + +**Свидетельство Марии** + +Обращая внимание на пир в доме Симона фарисея, мы должны отметить, что Иисус на нем является почетным гостем вместе с Лазарем, которого Он только что воскресил из мертвых. Мария, в отличие от них, не была почетным гостем. Симон и Мария противопоставлены здесь. Иисус очистил Симона от проказы, но Симон еще не позволил Иисусу исцелить его от проказы греха. Напротив, Мария полностью подчинилась Иисусу и позволила Ему очистить ее от проказы греховного прошлого. Симон чувствовал, что в соответствии с иудейским обычаем обязан воздать должное Иисусу за свое исцеление, и поэтому он пригласил Иисуса из чувства долга. Но Мария полностью посвятила себя Иисусу и была предана Ему, распространяя благоухание Его любви по всему дому. На пире она помазала тело Христа, Агнца Божьего, Который вскоре должен был стать заместительной жертвой, посланной для спасения грешного человечества. + +Иисус встал на защиту Марии, когда она оказалась в центре всеобщего внимания. Иуда вызвал словесные нападки на нее за то, что она помазала Иисуса. Ученики его поддержали. Иисус же описал дело посвящения Марии как выдающийся поступок, потому что она сделала для Него все, что могла. Поэтому, когда мы что-то делаем из искренней любви, Иисус принимает такие усилия как наше лучшее приношение, ведь Он знает мотивы нашего сердца. Когда мы делаем все возможное для Иисуса, Он считает, что этого достаточно. Если это хорошо для Иисуса, то должно быть хорошо и для нас. + +**Невольное Свидетельство Пилата** (Ин. 18:38; Ин. 19:4–22) + +Как удивительно и иронично то, что языческий правитель в некотором смысле встал на сторону Иисуса и провозгласил Его невиновность, в то время как собственный Его народ, который Он пришел спасти, отверг Его, требуя Его смерти. Живя и правя в испорченном мире, Пилат желал знать истину, но сомневался в ее существовании. Подобные сомнения в существовании истины широко распространены, особенно сегодня. Истину превратно толкуют как ложь, а свет называют тьмой для подчинения невежественных. Обман становится нормой в нашем обществе. И, подобно Пилату, мы вопием, желая познать истину. + +Вот почему сказанное Иисусом Фоме так верно и необходимо для нашего времени: «Я есмь путь и истина и жизнь» (Ин. 14:6). В эти последние дни нам нужно ходить с Иисусом, потому что Он — истинный Путь. Когда мы ходим с Ним, Он словом и делом учит нас истине, которая в конечном счете ведет к вечной жизни. Легко впасть в уныние и даже разочароваться, когда мы сталкиваемся с происходящим в нашем мире; поэтому мы должны принять Иисуса, Который всегда рядом с истиной и в Котором нет и следа тьмы, присущей этой жизни. Он неизменен, ведь Он вчера, сегодня и вовеки тот же. + +В глубине души Пилат знал, что Иисус невиновен. Он также был убежден, что Иисус во всех отношениях был особенным. Пилат никогда не видел никого подобного Ему. Его жена подтвердила это убеждение, поделившись с ним истиной об Иисусе и попросив его не выносить Ему обвинительного приговора. Фактически сам Пилат объявил Иисуса невиновным — и не один раз, а трижды. + +Но, как и многие, Пилат поддался давлению толпы. Он заколебался в минуту слабости, тем самым пошел против совести. Пилат пытался угодить и Риму, и иудеям, но в итоге не угодил ни тем, ни другим. Лишенный всех своих почестей и сосланный в Галлию (сегодня территория Франции), Пилат разочаровался в жизни и покончил с собой. + +**Свидетельство Фомы** (Ин. 20:19–31) + +Случай с Фомой — настоящий урок веры и доверия. Как и Пилат, Фома боролся с сомнениями, несмотря на многочисленные доказательства. Но Иисус был готов развеять его страхи и опасения. Спаситель был мягок с Фомой, предложив ему прикоснуться к Его ранам. Иисус также хочет, чтобы мы «пришли и увидели», испытали Его на личном опыте. Кажется, что Он готов предоставить все, что нужно, чтобы помочь нам уверовать. Он находит нас там, где мы есть, — в нашем отчаянии, унынии или сомнениях. + +Иоанн довольно часто касается темы сомнений в своих письменных произведениях. Когда он писал свое Евангелие, он противостоял разочарованным членам церкви, которые сталкивались с ересями гностицизма, бросавшими вызов реальности Христа. Во времена Иоанна, как и в наши, были те, кто предпочитал не верить, потому что не видел всех желаемых подтверждений, будь то научные или философские выкладки. + +Многие сегодня сосредотачиваются на каждой крупице сомнений, возникающих из-за аргументов против мессианства Христа, и, таким образом, не обращают внимания на свидетельства в пользу Его реальности и миссии. Эти сомневающиеся требуют неопровержимых доказательств, прежде чем они решатся поверить. Но в этом падшем мире всегда есть место для сомнений. В мире достаточно доказательств: удивительное творение Божье, сама жизнь, Божественный промысел, наша совесть и мера веры, которая нам дается с рождения. Имея такие доказательства, уверовать на самом деле означает просто увидеть. + +Именно о таком опыте молился Елисей, когда умолял Господа помочь его сомневающемуся слуге прозреть: «Господи! открой ему глаза, чтоб он увидел» (4 Цар. 6:17). Библия рассказывает нам, что произошло в ответ на молитву Елисея: «И открыл Господь глаза слуге, и он увидел, и вот, вся гора наполнена конями и колесницами огненными кругом Елисея». Итак, мы можем заключить, что настоящее ви́дение — это вера в бо́льшую реальность, выходящую за рамки наших непосредственных обстоятельств. + +**Свидетельство Иисуса** + +Иисус действительно является величайшим свидетелем Своей Божественности и Своей Божественной миссии. Неоднократно и неустанно Он старался открыть глаза и сердца людям разных сословий. Спаситель страстно желал, чтобы те, кто сомневался, обратили внимание на очевидные свидетельства о Нем. Он горячо желал, чтобы они уверовали и обрели спасение, хотя часто это оказывалось тщетным. Как часто многие из нас хотели бы увидеть и услышать Иисуса лично?! Но если бы мы жили во время земного служения Христа и видели все доказательства, которые Он представил, поверили бы мы в Него? + +У нас есть преимущество в виде исполнившихся пророчеств, которые мы можем изучать, чтобы узнать о Его могучих делах и животворных словах. В словах Иисуса заключена жизнь, поскольку Его записанные высказывания соответствуют тому, Кто Он. Как свидетельствовал Петр, Иисус имеет глаголы вечной жизни; Сам Иисус свидетельствовал, что Его слова дают жизнь. + +Давайте задумаемся о весомости бесчисленных свидетельств изменения жизни, произошедших благодаря встрече со Христом. Сила Христа, способная обратить ожесточенное и потерявшее надежду человеческое сердце, в полной мере проявляется перед нами, заставляя задуматься и удивиться. Подумайте о том, как Христос через Святого Духа вселяется в нас, творя «упование славы» внутри нас. Иногда мы склонны верить в то, во что нам не следует верить. Люди не всегда говорят то, что думают, порой лукавят. Иисус же — источник истины, всегда говорит истину, поэтому мы можем полностью довериться Ему. + +### Часть III: Практическое Применение + +1\. У фарисеев была возможность своими глазами увидеть, что говорил и делал Иисус, но они сопротивлялись вере в Того, Кто был бесценным Божьим небесным даром. Фома сомневался, как и некоторые фарисеи, но в конце концов уверовал. Сравните и противопоставьте различное отношение к Иисусу — Фомы и фарисеев. В чем заключалась принципиальная разница? + +2\. Христос молился не только за Своих ближайших учеников, как записано в Ин. 17:9; Он также молился за все будущие поколения, которые поверят свидетельству учеников, как это следует из стиха 20: «Не о них же только молю, но и о верующих в Меня по слову их». Не подразумевает ли это утверждение, что мы стали верующими во Христа благодаря Его молитвам о нас и усилиям других людей? Что этот факт говорит вам о Его удивительной любви, заботе и Божественной силе? + +3\. Подумайте о колебаниях Пилата и его двойственном поведении. К каким последствиям приводит такое руководство? Как желание угодить всем, учитывая разнообразные точки зрения, приводит к замешательству? + +4\. Наша жизнь источает «благоухание» или оказывает влияние на окружающих нас людей, когда мы сталкиваемся с ними в различных сферах. Мы не сможем источать сладкое благоухание Иисуса, если мы не пропитаны Его благоуханием. Поразмышляйте о своей повседневной жизни: привлекаете ли вы других людей ко Христу или отталкиваете их от Него? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/08/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/08/teacher-comments.md index ba85744ca1..0f9e3fc141 100644 --- a/src/ru/2024-04/08/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/08/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,60 @@ title: Комментарий для Учителей date: 22/11/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основной стих: Ин. 8:23. + +Подтверждений Божественности Иисуса становится все больше. В своем Евангелии Иоанн приводит наиболее убедительные подтверждения того, что Иисус действительно Тот, Кем Он Себя называет, — Сын Божий, посланный спасти грешное человечество. В Евангелии от Иоанна Иисус беседует с людьми, чтобы побудить их видеть Его совершенный характер, Его Божественные полномочия и Его чудесные дела, слышать Его могущественные слова. + +Как воплотившийся Сын Божий Иисус пришел спасти этот грешный мир. Он был един с Отцом. Таким образом, Иисус все говорил и делал согласно воле Отца. Христос был величайшим даром Бога человечеству, без этого дара мир был бы обречен. Однако, как бы печально и иронично это ни было, вопреки этой истине большая часть того мира, который Он создал, не верила в Него. Не сделал этого и Его избранный народ. Иоанн недвусмысленно дал это понять. Какая трагедия, что творения Божьи, созданные по Его образу, отвергли Его незаменимый дар! Иисус «в мире был, и мир чрез Него на́чал быть, и мир Его не познал. Пришел к своим, и свои Его не приняли» (Ин. 1:10, 11). + +В этом уроке мы изучим некоторые пророчества Священного Писания, которые ясно раскрывают, что Иисус — обетованный Мессия. Более того, мы рассмотрим ясные детали того, как именно исполнились эти пророчества. Например, исполнение пророчества о том, как Иисус въедет в Иерусалим верхом на осле (Пс. 117:26; Зах. 9:9). Мы также рассмотрим пророчество об ученике, который Его предаст (Пс. 40:10). Более того, мы изучим то, почему некоторые духовные вожди решили отвергнуть Его, в то время как другие, к нашему удивлению, предпочли уверовать в Него. В заключение мы обсудим различие между мышлением «от нижних» и мышлением «от вышних» (Ин. 8:23). + +### Часть II: Комментарий + +**Ветхозаветные Пророчества Об Иисусе** + +Прямое исполнение многих мессианских пророчеств в жизни и служении Иисуса просто вызывает благоговение. Эти ветхозаветные пророчества исполнились с невероятной точностью. Самый закоренелый скептик и сомневающийся должен быть сражен лавиной доказательств. Хотя Иисус знал, насколько ожесточенными были иудейские вожди, Он никогда не оставлял попыток достучаться до них. Он старался всеми возможными способами обличить их упрямство. Хотя многие не откликнулись на Его призывы, Он продолжал взывать к ним, чтобы, по крайней мере, они знали, что среди них был Тот, Кто говорит истину. + +Легко критиковать иудейских руководителей и удивляться тому, что они не доверяли своему Писанию, когда оно говорит о Мессии. Но как бы мы поступили, будь мы на их месте, если бы нашей главной ценностью было бы ожидание появления иудейского (не Божественного) военного начальника в традициях Моисея или Давида, такого, кто смог бы изгнать римлян из Израиля и сбросить с него иго? Помните, что даже ученики Христа, самые близкие к Нему люди, не спешили верить в Его духовное Царство. На самом деле они по-настоящему уверовали только после Его воскресения. (См. Ин. 2:22.) + +Проблема религиозных вождей в том, что они знали букву закона, но не его дух. Действительно, они знали написанное Слово, но, увы, не распознали живое Слово. Иисус свидетельствовал об этом, когда сказал: «Исследуйте Писания, ибо вы думаете чрез них иметь жизнь вечную; а они свидетельствуют о Мне. Но вы не хотите прийти ко Мне, чтобы иметь жизнь» (Ин. 5:39, 40). Древние иудейские традиции учили, что простое знание Священного Писания — залог вечной жизни. Эта мысль явно прослеживается в том, что говорил по этому поводу Гиллель, известный раввин I в. до Р.Х. Есть свидетельства того, что Гиллель сказал: «Тот, кто усвоил слова Торы, приобрел для себя жизнь в будущем мире» (Мишна Авот 2. 7, Талмуд, издание Сончино, С. 17. (Цитируется в Библейском комментарии АСД. Т. 5. С. 955.) + +Таким образом, иудейские вожди были настолько сосредоточены на словах Священного Писания, что пренебрегли его сутью — Иисусом. Они заменили возрождение сердца поверхностным интеллектуальным знанием. Изучение Священного Писания, как они это делали, само по себе было делом хорошим, но это мешало им увидеть более глубокий смысл миссии Христа и Его предложения спасения. + +Слова апостола Павла перекликаются со словами Христа, обращенными к руководителям, когда он пишет, что «буква убивает, а дух животворит» (2 Кор. 3:6). Сосредоточенное внимание на букве, лишенное Духа, ведет к законничеству и лицемерию, что, в свою очередь, приводит к тому, что люди начинают сравнивать себя с другими вместо того, чтобы взирать на Иисуса, Начальника и Совершителя нашей веры. + +Иудейские вожди утверждали, что верят в Моисея, своего самого почитаемого пророка, но они не верили в Божественного «Пророка», о приходе которого пророчествовал Моисей. Умирая, Моисей пообещал народу: «Пророка из среды тебя, из братьев твоих, как меня, воздвигнет тебе Господь, Бог твой, — Его слушайте» (Втор. 18:15). Иисус напомнил иудейским вождям, что Моисей, которого они так чтили, верил в Него и Его будущую миссию. Однако теперь, когда это обетование исполнялось у них на глазах, они отказывались верить. Иисус возразил им: «Ибо если бы вы верили Моисею, то поверили бы и Мне, потому что он писал о Мне» (Ин. 5:46). + +Исполнившиеся мессианские пророчества, которые очень часто касаются развития человеческих взаимоотношений, многое раскрывают нам в отношении характера Христа. Рассмотрим два таких примера. Первое пророчество находится в Пс. 40:10, где предсказывается: «Даже человек мирный со мною, на которого я полагался, который ел хлеб мой, поднял на меня пяту». Иисус применил это пророчество к Себе как к Тому, Кого предает друг: «Не о всех вас говорю; Я знаю, которых избрал. Но да сбудется Писание: „ядущий со Мною хлеб поднял на Меня пяту свою“» (Ин. 13:18). + +В культуре Ближнего Востока и по сей день считается, что есть вместе с кем-либо — это особое действие сближения, который привносит в отношения эмоциональную и духовную близость. Таким образом, двоедушие человека, которое вкушает пищу с другим, — это предательство. Иисус на протяжении трех с половиной лет не только принимал пищу вместе с Иудой, но прощал и поддерживал его. В течение этого времени Иисус стремился защитить Иуду. Хотя у Иисуса было достаточно оснований, Он не стремился публично разоблачить воровство Своего ученика. Взамен Иуда продал Иисуса за 30 серебреников — цену стоимости раба. Затем, в ночь ареста Спасителя, Иуда подошел к Иисусу и поцеловал Его. Несмотря на это вероломное предательство, Иисус назвал Иуду «другом». Иисус сказал ему: «Друг, для чего ты пришел?» (Мф. 26:50). + +Давайте рассмотрим Зах. 13:6 в качестве второго примера сбывшегося пророчества, раскрывающего характер Христа. В этом стихе говорится о ранах, которые Иисус получил во время Своего распятия. Его бок был пронзен, а руки изранены. Захария предсказал в этом стихе, что Иисус получит эти раны в доме любящих Его. Подразумевается, что Иисус называет Своего главного предателя Своим другом, а Своих жестоких палачей из иудейских вождей — Своими близкими! Таким образом, чистая и невинно пролитая кровь Христа не взывает к отмщению тем, кто ее пролил. Его израненные руки не сжимаются в гневе; они простерты к людям, чтобы обнять всех в любви и примирении. + +**«Вы От Нижних»** + +Большую часть восьмой главы Иоанн говорит об Иисусе, называя Его возвышенным и Божественным Сыном Божьим, посланным Его Небесным Отцом на помощь отчаявшимся жителям этой земли. Все, о чем говорил Иисус, было с небес. Он был небесным светом, озарившим мир, омраченный грехом. Отец свидетельствовал, что Его Сын был истинным свидетелем истины. Все дары, которые Небеса даровали нам в лице Иисуса, противопоставлялись земным ценностям, когда Спаситель сказал иудейским вождям: «Вы от нижних, Я от вышних; вы от мира сего, Я не от сего мира» (Ин. 8:23). + +«От нижних» означает: вожди были настолько настроены на земное, что небесное казалось им невозможным. Они были настолько привязаны к своим традициям и ослеплены своей собственной узкой и эгоцентричной философией, что избрали этот мир и смерть, отказавшись от неба и жизни в Иисусе. Павел метко описал таких мнимых последователей как тех, кто имеет «вид благочестия», отрекшись от Божественной силы. Они заменяют внутреннюю чистоту внешним благочестием. (См. 2 Тим. 3:5.) + +Неожиданно Иоанн говорит нам, что «многие уверовали в Него» (Ин. 8:30). Это утверждение содержит для нас великий урок, когда все кажется безнадежным, а многие люди — неверующими: свет светит даже во времена тьмы. Иисус проповедовал истину независимо от того, принимали или отвергали ее люди. Мы должны делать то же самое, несмотря на разочаровывающие обстоятельства. + +Пренебрежительное отношение религиозных вождей к истине привело к тому, что они намеренно закрыли глаза и ослепили свои сердца, чтобы не видеть света, посланного с небес. Если бы они открыли свой разум Иисусу, они бы уверовали. Но это поставило бы под угрозу их предвзятые представления. Пусть мы всегда будем готовы открыть наши сердца и умы истине, потому что Иисус пообещал: «И позна́ете истину, и истина сделает вас свободными» (Ин. 8:32). + +### Часть III: Практическое Применение + +Поразмышляйте и ответьте на следующие вопросы: + +1\. Подумайте о том, что жизнь Иисуса была совершенным отражением жизни Его Отца. Иисус часто говорил о Своем Отце и их близких отношениях. В какой-то момент Филипп попросил своего Учителя показать ученикам Отца. Иисус сказал ему: «Столько времени Я с вами, и ты не знаешь Меня, Филипп? Видевший Меня видел Отца; как же ты говоришь: „покажи нам Отца“?» (Ин. 14:9). Как тот факт, что Отец виден в Сыне, влияет на вашу повседневную жизнь? Виден ли Иисус в вас? + +2\. Разве не должно вызывать беспокойство и даже тревогу, когда мы, подобно религиозным вождям, сталкиваемся с простой истиной из Библии, а затем сознательно отворачиваемся от нее? Какую роль играет в этом гордость? Мы не слушаем совесть и отвращаемся от истины. Для чего нам нужна помощь Святого Духа? Нам необходимо справиться со своими предубеждениями, стать более послушными. Согласны ли вы с этим? Почему? + +3\. Все, что стоит на месте Иисуса в нашей жизни, на самом деле становится идолом. Как бы ни ужасала эта мысль, если мы не будем осторожны, то даже наше служение Ему может занять Его место. Изучение Библии также может занять место Иисуса. Обдумайте это утверждение и выскажитесь о нем. «Когда люди добиваются успеха в какой-либо области работы для Бога, возникает соблазн полагаться на человеческие силы и возможности... Подобно ученикам, мы подвергаемся опасности пренебречь нашей зависимостью от Бога и искать спасения в своей деятельности» (Уайт Э. Желание веков. С. 362). + +4\. Что означает быть «от нижних»? Как может выглядеть такое мышление в наши дни? + +5\. Многие уверовали в Иисуса (Ин. 8:30), несмотря на общее недоверие. Как этот факт побуждает нас относиться к людям, которые сопротивляются свету Божьей истины? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/09/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/09/teacher-comments.md index ad0b0a854c..3bbabcf538 100644 --- a/src/ru/2024-04/09/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/09/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,58 @@ title: Комментарий для Учителей date: 29/11/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основной отрывок: Ин. 3:18–21. + +Христос — единственный источник жизни. Еслимы хотим жизни, мы должны прилепиться к Нему, а не к кому-то другому. Даже ангелы, святые или падшие, не могут дать нам жизнь, ведь их жизнь — от Бога. Мало того, что они не могут дать жизнь, так еще и величайший из падших ангелов, сатана, является прямой противоположностью Жизнедателя. Сатана — коварный торговец смертью; он одержим тем, чтобы лишить нас жизни, которую дает Иисус. Иисус разоблачает разрушительные планы сатаны, противоположные Его спасительной миссии, когда заявляет: «Вор приходит только для того, чтобы украсть, убить и погубить. Я пришел для того, чтобы имели жизнь и имели с избытком» (Ин. 10:10). + +Дьявол, отец лжи, склоняет человечество избрать грех, а не праведность во Христе; затем он бессердечно взыскивает за это плату, которая есть не что иное, как вечная смерть. Павел подтверждает этот факт, когда пишет в Рим. 6:23: «Грех платит смертью, а дар Божий есть вечная жизнь во Христе Иисусе, Господе нашем» (ИПБ). Все благие дары исходят от Бога, и вечная жизнь, наряду с жизнью с избытком, исходит от Него. Непостижимой частью тайны беззакония является то, что люди, которых создал Иисус и ради спасения которых Он умер, выбирают вечное наказание — смерть — и отвергают Божий дар жизни. Как мы увидим, дар вечной жизни и спасения в Евангелии от Иоанна встречается чаще, чем в любой другой книге Священного Писания. + +Больше, чем авторы других Евангелий, Иоанн выделяется тем, что называет воплотившегося Сына Божьего великим «Я есмь». Этот титул, как мы узнали из предыдущего урока, — ссылка на Бога. Например, в Евангелии от Иоанна Иисус провозглашает: «Я есмь путь и истина и жизнь» (Ин. 14:6). Когда мы идем путем, которым является Иисус, Он учит нас Своей истине, ведущей к вечной жизни. Иисус — это наш единственный путь к вечному Богу. Отец никогда не изгонит того, кто искренне приходит к Нему с покаянием. + +### Часть II: Комментарий + +Как мы только что сказали, Бог единственный, кто имеет жизнь. Таким образом, Он единственный, кто дает ее. Ни один ангел, никакое сотворенное существо не могут этого сделать — только источник жизни. Это представление восходит к Втор. 30:19, 20, где Бог через Моисея увещевает Свой народ: «дабы... любил Господа, Бога твоего, слушал глас Его и прилеплялся к Нему; ибо в этом жизнь твоя и долгота дней твоих». Здесь Бог самым решительным образом призывает нас прилепляться к Нему всю жизнь, ведь вне этих отношений человека с Богом есть только страдание и смерть. Эта идея помогает нам понять другое измерение процитированного выше стиха Ин. 10:10. Мы видим, что единственной альтернативой жизни Христа, избыточной и вечной, является уничтожение сатаны. + +Некоторые, однако, ошибочно утверждают, что Христу не нужно было приходить в этот мир. Но кто еще мог снять с нас наши грехи и облачить нас в Божью праведность? Кто еще мог дать нам жизнь вместо нашей смерти? Никто, кроме источника всякой праведности и жизни — Христа. Он доблестно сражался с двумя нашими врагами, грехом и смертью, и победил обоих. Его победа становится нашей, когда мы искренне верим в Него. И мы можем доверять Иисусу, когда Он обещает: «Воля Пославшего Меня есть та, чтобы всякий, видящий Сына и верующий в Него, имел жизнь вечную; и Я воскрешу его в последний день» (Ин. 6:40). + +**«Глаголы Вечной Жизни»** + +После славного чуда насыщения 5000 человек Иисус указывает всем, кто ел хлеб, на Себя как на хлеб жизни (Ин. 6:35). Он желал, чтобы они перешли от своего голода по обычному хлебу, который давал временное насыщение, к потребности для вечной жизни. В Его власти было накормить множество голодных людей, но Божественная миссия Иисуса заключалась в том, чтобы предложить вечную жизнь и жительство в славном Царстве Божьем тем, кто уверовал в Него. Наша величайшая цель в том, чтобы, прежде всего, стремиться к Его Царству, а все остальное, в чем мы нуждаемся, приложится нам. (См. Мф. 6:33.) Ведь, если у нас есть все, но нет Иисуса, мы погибли. И наоборот, если мы питаемся дающими жизнь словами Христа, то даже если у нас нет всего, чего мы желаем в этой жизни, мы все равно истинные победители. + +Псалмопевец заверяет нас: «Господь — Пастырь мой; я ни в чем не буду нуждаться» (Пс. 22:1). Иными словами, если у нас на первом месте стоит Господь, Он восполняет наши нужды. Господь прекрасно знает, что нам действительно нужно в жизни, и Он счастлив заботиться о нас. Но Его главная цель в том, чтобы у нас были спасительные отношения с Ним. + +Эллен Уайт говорит следующие глубокие слова о духовной необходимости питаться хлебом жизни: «Есть Плоть и пить Кровь Христову — значит принять Его как личного Спасителя... Христос должен стать для души тем, чем пища является для тела. Пища не принесет нам никакой пользы, пока мы не съедим ее, пока она не станет частью нашего существа. Так и Христос не принесет нам пользы, если мы не признаем Его как личного Спасителя... Мы должны насыщаться Им, принимать Его в сердце, чтобы Его жизнь стала нашей жизнью. Мы должны воспринять Его любовь и Его благодать» (Уайт Э. Желание веков, С. 389). + +Более того, в словах Христа заключена Его жизнь. Они представляют Его личность и характер. Принимая сегодня слова Иисуса и воспринимая их своим сердцем, мы принимаем Самого Иисуса. Это правда, что мы не можем видеть Иисуса во плоти каждый день, как Его ученики, но мы действительно видим Его посредством Его слов, завещанных нам в Писании. Ответ Петра на вопрос Христа подразумевает, что не только Сам Спаситель имеет вечную жизнь, но также она присуща и Его словам (см. Ин. 6:68). Вдохновленный Святым Духом, Петр стремился передать Божественную истину о том, что ни один человек, место или возвещение не могли бы указать нам вечную жизнь, кроме Того, Кто Сам является источником жизни. + +**Вера И Новое Рождение** + +Вера — это не продукт, который могут накопить у себя лишь немногие избранные, а остальным он недоступен. Очевидно, что вера — это совершенный дар Бога каждому, кто родился в этом мире. Человеческое существование начинается с веры, заложенной в наши сердца Творцом, и на этом основании следует строить, принимая Того, Кто дал ее, и веря в Него. Это убеждение затем подкрепляется нашей просьбой к Богу вести нас по жизни. Иоанн подтверждает этот факт: «А тем, которые приняли Его, верующим во имя Его, дал власть быть чадами Божиими» (Ин. 1:12). + +Проще говоря, вера — это чистый дар от Бога (см. Рим. 4:1–8). Божий дар веры — это Божественная нить, которая соединяет нас с Ним. Эта нить веры напоминает нам, что мы принадлежим Ему, и придает смысл всему нашему существованию. + +Даже покаяние — это дар Божий, ведь оно является ответом на побуждения Святого Духа подчиниться Ему. Многие совершают ошибку, ожидая, что сначала обретут веру, необходимую, чтобы веровать, и покаяние, чтобы потом прийти к Богу; но эти дары уже предложены нам, ожидая нашего принятия и применения. Нет необходимости ждать, чтобы получить их. Петр и апостолы подтвердили этот факт в Деян. 5:31: «Его возвысил Бог десницею Своею в Начальника и Спасителя, дабы дать Израилю покаяние и прощение грехов». Так чего же грешник еще ждет? Придите ко Христу с верой, которую Он дал вам, и примите Его дар покаяния, чтобы обрести Его жизнь сегодня! + +**Отвержение И Осуждение** (Ин. 3:18–21) + +К сожалению, сегодня все больше путают свет и тьму. Существует еще большая двойственность в отношении того, что такое истина. Почему людей больше увлекает тьма, чем свет истины? Иисус отвечает на этот ключевой вопрос, когда говорит: «Суд же состоит в том, что свет пришел в мир; но люди более возлюбили тьму, нежели свет, потому что дела их были злы» (Ин. 3:19). + +Те, кто принимает решение отвергнуть свет и выбрать тьму, которую рассеивает Божья истина, осуждаются своими собственными злыми делами. В своем упрямстве и гордыне они отказываются смириться и покаяться, отвергая единственный свет, который дает им надежду. Но исцеления не произойдет, пока они не откроются свету Христовой силы для восстановления. Почему бы не оставить свои злые дела, пока еще есть достаточно возможностей? Зачем ждать, пока не станет слишком поздно? Дверь ковчега спасения все еще открыта, и свет истины все еще сияет. Так почему бы не призвать свет, чтоб он рассеял тьму, и не войти без колебаний в безопасное место, пока не стало слишком поздно? + +В контексте обсуждения выбора между светом и тьмой давайте обратим внимание на Ин. 3:16. Этот стих является одним из самых важных стихов во всем Писании, поскольку в нем заключено все Евангелие. В центре внимания этого стиха не только спасение, но и последствия — погибель, если мы не уверуем. Осуждение является результатом неправильного выбора. Иисус продолжает эту мысль в Ин. 3:18, заявляя: «Верующий в Него не судится, а неверующий уже осужден, потому что не уверовал во имя Единородного Сына Божия». + +Наша вечная участь зависит от нашего доверия Христу и Его словам жизни. Адам и Ева усомнились в истинности Божьей мудрости, и мы знаем, к чему это привело. В Священном Писании есть бесчисленное множество других примеров тех, кто пострадал из-за последствий своего неверия. Однако Иисус, второй Адам, победил, доверившись словам Своего Отца, подтверждающим отношения Отца и Сына. Именно этим отношениям бросил вызов сатана, когда искушал Иисуса в пустыне, говоря: «Если Ты Сын Божий, скажи, чтобы камни сии сделались хлебами» (Мф. 4:3). Иисус с готовностью отрицал это простым «написано» (Мф. 4:4), тем самым явив нам пример, что такое доверие, которое мы также должны проявлять к Слову Божьему. + +### Часть III: Практическое Применение + +Подумайте над ответами на следующие вопросы: + +1\. Какова связь между чтением Слова Божьего и фактическим послушанием? Поразмышляйте над следующим утверждением и прокомментируйте его: «Слово живого Бога не только написано, но и изречено. Библия — это глас Божий, говорящий к нам так же несомненно, как если бы мы слышали его своими ушами.... Чтение и размышление над Писаниями воспринималось бы как аудиенция у Безграничного». (Уайт Э. Свидетельства для Церкви. Т. 6. С. 393). + +2\. В Ин. 14:3 Иисус говорит ученикам: «И когда пойду и приготовлю вам место, приду опять и возьму вас к Себе, чтобы и вы были, где Я». Как доверие Его словам о будущем влияет на вашу жизнь сегодня? + +3\. Эллен Уайт писала: «Мы должны насыщаться Им, принимать Его в сердце, чтобы Его жизнь стала нашей жизнью» (Желание веков. С. 389). Какое удивительное обетование! Как вы лично претворяете его в жизнь? Какие силы осуществляют это в повседневной жизни? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/10/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/10/teacher-comments.md index 84a1036898..f852badab8 100644 --- a/src/ru/2024-04/10/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/10/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,74 @@ title: Комментарий для Учителей date: 06/12/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 13:1–20; 14:1–3, 5, 6; 1:14; 5:38–40. + +В этом уроке рассказывается удивительная история Иисуса, воплощенного Сына Божьего. Нет никого, подобного Иисусу. Он уникален. Он близко знает Отца. Иисус есть путь, и истина, и жизнь. В Евангелии от Иоанна мы слышим, как Иисус пространно говорит об Отце, ведь Его имя постоянно у Него на устах и в сердце. Иисус — это единственный, Кто видел Бога лицом к лицу, чего не может сказать о себе ни один другой человек. Таким образом, Иисус подтверждает Свою Божественность, когда заявляет о Своих отношениях с Отцом. «Это не то, чтобы кто видел Отца, кроме Того, Кто есть от Бога: Он видел Отца» (Ин. 6:46). + +Один из учеников, Филипп, часто слышал, как Иисус подчеркивал Свои отношения с Отцом. В итоге Филипп сказал Иисусу: «Господи! покажи нам Отца, и довольно для нас» (Ин. 14:8). + +Некоторые из самых глубоких слов о близких отношениях между Иисусом и Его Отцом содержатся в ответе Иисуса Филиппу в Ин. 14:9: «Столько времени Я с вами, и ты не знаешь Меня, Филипп? Видевший Меня видел Отца; как же ты говоришь: „покажи нам Отца“?» В этих словах мы видим, что Иисус был наиболее точным отражением Бога. Какое это для нас преимущество — узнавать Иисуса, ведь, узнавая Его, мы узнаем Отца. + +Помимо утверждений об Иисусе, где «Я есмь» используется вместе с фразой «путь и истина и жизнь», мы изучим некоторые дополнительные ссылки, которые помогут нам оценить, какой огромный дар мы получили в Иисусе. Следуя Ему, пути, мы идем с Ним и познаем Его истину, которая ведет к жизни с избытком и жизни вечной. + +### Часть II: Комментарий + +**Пример Христа, Которому Мы Должны Подражать** (Ин. 13:1–20) + +Иисус не просто передавал мудрость и наставления; Он также пояснял Свои истины жизненными уроками, которые помогали Его учению укорениться в сердце. В качестве примера давайте рассмотрим обряд смирения при омовении ног. Вводя этот обряд, Христос не ожидал, пока Его ученики добровольно омоют ноги друг другу. Иисус не читал лекций о смирении и служении друг другу. Он также не ожидал, что для выполнения этой черной работы найдут слугу. Вместо этого Сам Иисус выступил вперед, чтобы стать этим Слугой, показать Своим последователям живой пример того, как нужно относиться друг к другу. + +Слова Иисуса поясняли, что Он хотел совершить этим служением омовения ног, когда произнес: «Итак, если Я, Господь и Учитель, умыл ноги вам, то и вы должны умывать ноги друг другу. Ибо Я дал вам пример, чтобы и вы делали то же, что Я сделал вам» (Ин. 13:14, 15). Несмотря на эту ясную заповедь, большинство христиан предпочитают отказаться от этого обряда. Смирение, необходимое для его исполнения, неприемлемо для человеческого сердца. Но, отказываясь выполнить условия, необходимые для участия в этом, мы упускаем урок смирения, которому Христос намеревался нас научить. + +В библейской культуре времен Христа голова представляла собой самую благородную часть тела, а ноги — самую низкую. Таким образом, склонив Свою благородную главу, чтобы омыть грязные ноги Своих последователей, Христос наглядно проявил готовность сделать все возможное, чтобы утешить их перед предстоящими драматическими событиями. Иуду возмутило то, что Христос, Который, как он надеялся, должен был стать царем Израиля, унизил Себя до такой степени. Но и Петр был поражен, увидев Своего Учителя в роли кроткого и смиренного слуги, поэтому он сначала отказался от предложения Христа, чувствуя себя недостойным. Но когда Иисус сказал ему: «Если не умою тебя, не имеешь части со Мной» (Ин. 13:8), Петр немедленно согласился. Петр никоим образом не хотел ставить под угрозу свои отношения с Иисусом, которые были ему важны. Поэтому Петр быстро сказал Ему: «Господи! не только ноги мои, но и руки и голову» (Ин. 13:9). + +**Непременно «Приду Опять»** (Ин. 14:1–3) + +Мы живем в очень беспокойном и меняющемся мире. Ободряющие слова Иисуса в Ин. 14:1 звучат всегда своевременно: «Да не смущается сердце ваше». Эти ободряющие слова основаны на вере в истинность Иисуса и Его Отца. Кроме того, этот стих основан на обетовании Иисуса пойти и приготовить нам место, чтобы исполнилось Его горячее желание всегда быть с нами. + +Некоторые желают оказаться на небесах, потому что там приготовлены для них роскошные особняки или дворцы; другие хотят туда попасть из-за улиц, вымощенных золотом. Но должно ли действительно это пробуждать наше желание быть там? В греческом тексте не говорится «особняки», но «обители», что может означать, что на самом деле важно не физическое пространство, которым мы будем владеть или которое будем занимать, а, скорее, радость от общения с Иисусом. Он любит нас и потому желает быть с нами, ведь Его любовь всегда стремится к единению с теми, кого любят. + +Иисус, безусловно, не хочет, чтобы мы беспокоились в этом неспокойном мире. Он призывает нас доверять как Отцу, так и Ему, ведь Он один может дать нам надежду, мир и безопасное будущее. + +В Ин. 14:3 глагол «приходить» в греческом языке — это настоящее время в значении будущего. В обетовании Иисуса о Его будущем славном пришествии подспудно заложено то, что оно происходит в настоящем. Его пришествие настолько неизбежно, будто оно происходит сейчас. Радостное ожидание Его неизбежного пришествия влияет на нашу нынешнюю жизнь до такой степени, что Его Царство славы переплетается с Царством благодати, давая нам предвкушение небес. + +**«Я Есмь Путь И Истина И Жизнь»** (Ин. 14:5, 6) + +Мы можем пронаблюдать интересную последовательность того, как Иисус называет Себя путем, истиной и жизнью (Ин. 14:6). Рассмотрим последовательность этих трех слов. [Здесь необходимо учитывать греческий подход к толкованию текста, где эти три однородных глагольно-именных сказуемых имеют отношение к подлежащему в отдельном соположении (Иисус — путь, Иисус — истина, Иисус — жизнь), тогда как это семитское семантическое целое, которое следовало бы перевести как «истинный путь к [вечной] жизни», для семитизмов характерно использование существительных в значении глаголов: «Бог есть любовь», например, можно перевести как «Бог любит», это Его основное действие, это значит, что Он не может не любить (прим. ред.).] Иисус есть путь. Когда мы по нему идем, мы узнаем от Него истину, которая в конечном счете приводит нас к жизни с избытком в этом мире и в вечном грядущем мире. Обратите внимание, что эта последовательность была ответом Христа на вопрос Фомы о пути в Ин. 14:5. Мы можем удивляться, почему Фома задал этот вопрос, учитывая ясное объяснение Иисуса в предыдущем стихе: «А куда Я иду, вы знаете, и путь знаете» (Ин. 14:4). + +Христос — единственный путь к Отцу. Некоторые могут возразить против этого утверждения на том основании, что эти слова слишком категоричны, особенно в современном обществе, в котором социальной нормой является вариативность и относительность. Но не все пути ведут к Богу. Иисус — это единственный путь к Богу, потому что Он единственный, Кто праведен и Кто может взять на Себя наши грехи. Он единственный, Кто может заменить нашу смерть вечной жизнью. Иисус — единственный, Кто может дать нам праведность и жизнь, ведь Он имеет и то, и другое. Никто в мире не имеет этого и дать не может. + +Как мы видели раньше, Филипп просил, чтобы Иисус показал ученикам Отца. Ответ Иисуса Филиппу связывает знание Его со знанием Его Отца, ведь если мы знаем Сына, мы, безусловно, знаем Бога. «Иисус сказал ему: столько времени Я с вами, и ты не знаешь Меня, Филипп? Видевший Меня видел Отца; как же ты говоришь: „покажи нам Отца“?» (Ин. 14:9.) + +Как утешает и обнадеживает, что в Иисусе мы можем прийти к Отцу, не испытывая страха и трепета! Отец будет относиться к нам с той же милостью и состраданием, какое проявлял Иисус к окружающим Его людям, включая изгоев и грешников. Поэтому у нас нет оправдания, если мы отказываемся дерзновенно приступать к Божьему престолу, чтобы получить Его милость и прощение. + +Также, как сказано в Ин. 14:6, Иисус засвидетельствовал, что Он Сам есть истина, ее воплощение и олицетворение. В изменчивом мире порока и обмана Иисус остается истиной, полнотой истины и ничем, кроме истины. Ни в Нем, ни в том, что Он говорит, нет изменений. В конце концов, Он «вчера и сегодня и вовеки Тот же» (Евр. 13:8). Вскоре Иисус должен был взойти на небеса, и вскоре после этого Святой Дух сойдет на учеников во время Пятидесятницы, как обещал Иисус. Дух Божий придет как «Дух истины, Который от Отца исходит, Он будет свидетельствовать» о Христе (Ин. 15:26). Более того, Иисус всегда говорил истину, и Его ученики засвидетельствуют этот факт, потому что они были с Ним «сначала» (Ин. 15:27). + +Иисус — это свет истины, сияющий вокруг нас. Он рассеивает тьму лжи и путаницы и дает нам возможность увидеть все в правильном свете. Теперь, как и во время Пятидесятницы, когда сходит Дух истины, Он «наставит... на всякую истину» (Ин 16:13). + +В плюралистичном обществе, где допускается все, что только можно, истина — как движущаяся мишень, поскольку она, кажется, продолжает меняться и развиваться. То, что является истиной сегодня, не обязательно будет истиной завтра. Но Иисус одним предложением перечеркивает все эти идеи и заявляет: «Я есмь путь и истина и жизнь; никто не приходит к Отцу, как только через Меня» (Ин. 14:6). + +**Писание И Истина** (Ин. 5:38–40) + +Вся Библия свидетельствует об истине. Священное Писание представляет собой единое и связное целое, поскольку оба его Завета имеют одного и того же Автора — Святого Духа. Эта же истина применима и к свидетельству Иисуса, произносимому в Его дни. Религиозные вожди утверждали, что твердо верят Моисею, но не поверили его свидетельству об Иисусе. (См. Ин. 5:46.) Эти вожди утверждали, что верят в Ветхий Завет; однако они чувствовали, что одно только исполнение его обещает им вечную жизнь. + +Но узкие взгляды иудейских вождей на Писание отвлекли их от его сути, в том числе и от Самого Иисуса. Руководители, казалось, не учитывали исполнение написанных ветхозаветными пророками пророчеств о надежде Израиля и всего мира. (См. Ин. 5:39.) Действительно поражает, что в поисках спасения они отвергли Господа своей надежды и жизни. Они как будто не понимали, что вне Иисуса есть только смерть, а жизнь возможна только в Нем. + +### Часть III: Практическое Применение + +Поразмышляйте и ответьте на следующие вопросы: + +1\. Как знание о том, что Иисус, наш Спаситель, — совершенное отражение Отца, влияет на вашу повседневную жизнь? Представьте, что вы на месте Филиппа и слышите, как Иисус сказал вам, что видеть Его — значит видеть Отца. Как можно «видеть» Отца и Его Сына? + +2\. Какое значение имеет тот факт, что Иисус омыл ноги Иуды? Как смирение и снисхождение Иисуса мы можем практиковать в нашей жизни? + +3\. Что влечет вас на небеса: особняки и золотые улицы или что-то еще? В чем смысл встречи с Иисусом там? Почему Он должен быть самым первым и главным для нас? + +4\. Как неизбежность пришествия Христа влияет на нашу повседневную жизнь? + +5\. Что вы думаете о том, что наша вера должна быть основана на Священном Писании и в то же время вести нас ко Христу? Если мы считаем интеллектуальный рост своей главной целью, что это говорит о нашем духовном выборе? + +6\. Как наш упор на Христа и Библию должен повлиять на наше мировоззрение, когда мы видим вокруг нас всевозможные потрясения? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/11/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/11/teacher-comments.md index b31ec0ffe1..fead241a36 100644 --- a/src/ru/2024-04/11/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/11/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,70 @@ title: Комментарий для Учителей date: 13/12/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 14:6–11; 1:13; 3:5–8; 6:63; 14:26; 15:26; 16:7–11; 17. + +Этот урок посвящен триединому Богу и тому, как Иисус, вторая Личность Божества, связан с двумя другими Личностями. + +В Новом Завете есть по крайней мере два места, где три Личности Божества упоминаются в одном контексте. При крещении Иисуса, о чем записано в Мф. 3:16, 17, Святой Дух сошел и почил на Иисусе, и прозвучал голос Отца. В Ин. 1:1–3, 32 мы узнаем, что Иисус и Отец — одно и что Иоанн Креститель был свидетелем того, как Святой Дух в виде голубя сошел на Сына. + +Главы 13–17 считаются прощальными главами в Евангелии от Иоанна, говорящими об Иисусе перед Его распятием, воскресением и вознесением на небеса. [«Евангелист дополняет основное повествование длинными речами Иисуса (гл. 14–17), в которых содержатся наставления и предостережения ученикам, предсказания об их судьбе и молитва за них Отцу. Структура и содержание этих речей удивительно похожи на традиционные в Библии прощальные предсмертные речи патриархов с их благословениями сыновьям и с предсказаниями их участи» (Кузнецова В. Н. Евангелие от Иоанна: Комментарий. М.: Общедоступный православный ун-т, основанный прот. Александром Менем, 2010. С. 327.) — Прим. ред.] + +В этих главах Иисус сосредотачивается на важной теме Его отношений со Своим Отцом и Святым Духом, а также на том, как стать в Нем ближе к Богу. Иисус хотел оставить эту самую важную мысль, чтобы мы всегда помнили, что Он пришел от Отца, Он подобен Отцу и Святой Дух, Его представитель, будет дан, чтобы научить, обличить и утешить нас до возвращения Иисуса. + +### Часть II: Комментарий + +**Небесный Отец** + +У глав Быт. 1 и Ин. 1 есть нечто общее. Триединый Бог участвовал в Творении в лице Иисуса, и триединый Бог участвовал в искуплении через Иисуса. Творческое Слово создало совершенный мир, который был запятнан грехом; гармоничное согласие, существовавшее между Богом и созданными Им существами, было нарушено. К счастью, Иисус, искупительное Слово, взял на себя труд по восстановлению утраченной гармонии и одержал победу. Более того, Он боролся со смертью и победил (см. Рим. 6:8–14 и 2 Кор. 5:21). + +Легко предполагать, что Сам Иисус пострадал на кресте, но вместе с Ним страдали Отец и Святой Дух. Во 2 Кор. 5:19 Павел говорит, что «Бог во Христе примирил с Собою мир, не вменяя людям преступлений их, и дал нам слово примирения». Стоит отметить, что Бог привлекает нас к служению примирения, чтобы нам участвовать в работе Иисуса в качестве посланников Его Царства. + +Иисус засвидетельствовал, что Он и Его Отец — одно, и действительно, они были едины от вечности. Он сам сказал: «Я и Отец — одно» (Ин. 10:30), и «Отец во Мне, и Я в Нем» (Ин. 10:38). Отец вложил много сил в этот мир, и Он любит его так же сильно, как любит Своего единственного Сына. Иисус исполняет совершенную волю Своего Отца (Ин. 5:30); Отец говорит и действует через Него (Ин. 14:10); и Отец приносит спасение тем, кто верит в Его Сына (Ин. 3:16). + +**Иисус И Отец** + +В Творении и спасении проявил Себя Бог. Он создал Адама и Еву, руководствуясь любовью, чтобы разделить с ними общение. Это общение было прервано грехом, но Бог не оставил нас на произвол судьбы. Он решил восстановить наши разрушенные отношения с Ним. Иногда мы склонны подчеркивать свое посвящение Богу, но какими были бы наши человеческие обязательства без Его великой посвященности нам? Именно Его посвященность вдохновляет наше посвящение. Павел подтверждает эту точку зрения, спрашивая: «Или пренебрегаешь богатство благости, кротости и долготерпения Божия, не разумея, что благость Божия ведет тебя к покаянию?» (Рим. 2:4). + +Иисус добровольно сошел в наш грешный мир с Божественной миссией спасти его из лап лукавого. Бог в Своей любви разделил это решение и согласился прийти в этот мир в Личности Своего Сына и умереть за каждого грешника. Ин. 3:16 ясно говорит нам, что Бог так возлюбил мир, что послал Своего единственного Сына умереть за него, потому что только Его смерть могла искупить нас, избавив от смерти. Авраам и его обещанный сын Исаак олицетворяли это обетование своим согласием исполнить Божью просьбу. + +Но разница заключалась в том, что жертва Исаака не стала заместительной, какой должна была стать жертва Христа. Эта разница была потому, что Сын Божий был Источником жизни, а Исаак — нет. «В начале было Слово, и Слово было у Бога, и Слово было Бог. Оно было в начале у Бога. В Нем была жизнь, и жизнь была свет человеков» (Ин. 1:1, 2, 4). Эллен Уайт утверждает, что «Христос обладает жизнью — самобытной, незаимствованной, изначальной» (Желание веков. С. 530). + +**Знающий Сына Знает Отца** (Ин. 14:6–11) + +В Евангелии от Иоанна, особенно в его последних главах, больше, чем где бы то ни было в Библии, содержится множество упоминаний об Отце. Ровно 136 раз Иисус упоминает Отца: каков Он и какое единство существует между Ними. Некоторые литературные критики могут счесть такую избыточность бесполезной, но Иисус хотел удостовериться, что мы узна́ем и высоко оце́ним Его Отца. Наряду с этим Иисус подчеркивал, что Он исполняет совершенную волю Своего Отца во всем, что Он говорит и делает. + +Возможно, поэтому Христос сказал Филиппу в Ин. 14:9: «Видевший Меня видел Отца». Это ясное заявление должно побудить всех нас относиться к Богу Отцу так же, как мы относимся к Богу Сыну, поскольку любые черты Иисуса, которые мы видим в Евангелиях, мы также должны считать относящимися к Отцу. Это обнадеживающее осознание должно помочь нам вступить в отношения взаимной любви с Отцом, как и с Сыном. + +Уместный вопрос, который следует задать себе: как повлияет на нашу повседневную жизнь решение последовать примеру Христа и исполнять не свою волю, а мудрую волю нашего Небесного Отца? + +**Святой Дух** (Ин. 1:3; 3:5–8; 6:63; 14:26; 15:26; 16:7–11) + +Святой Дух — главное действующее Лицо живого духовного обращения, действия, которое Иисус назвал рождением свыше. Даже в начале своего Евангелия Иоанн ссылается на этот жизненно важный вопрос нового рождения, которое «ни от крови, ни от хотения плоти, ни от хотения мужа, но от Бога...» (Ин. 1:13). Это чудесное событие происходит благодаря волнующему влиянию Святого Духа на человеческое сердце. + +Именно Святой Дух пробуждает совесть, внушая настоятельную необходимость спасения, и убеждает сердце в истинности всего, что говорят и делают Отец и Сын. Святой Дух и утешает нас (Он — Утешитель) или тех, кто рядом с нами, и убеждает нас в истине. Мы должны быть благодарны, когда испытываем чувство вины, потому что это явный знак постоянного действия Духа в нашей жизни, побуждающего нас верно поступать. + +О других деяниях Святого Духа, упомянутых в Евангелии от Иоанна, можно прочитать в Ин. 16:8–15. Во-первых, Дух обличает нашу совесть, внушая чувство вины за грех, который в нас, его необходимо удалить из нашей жизни. Во-вторых, Он убеждает нас, что праведность и радость в том, чтобы поступать правильно, а не эгоистично. Эта праведность, как вмененная, так и наделенная, исходит только от «Солнца праведности» через служение Духа. В-третьих, Дух убеждает нас, что суд обязательно наступит. Это убеждение должно побудить нас покаяться и быть готовыми к скорому пришествию Христа. Осознание грядущего суда побуждает нас приходить к Отцу в истинном покаянии и исправлении. В-четвертых, Святой Дух ведет нас к полноте истины, которая есть в Иисусе. Когда мы свидетельствуем другим, Иисус напоминает нам о том, что нам нужно сказать в нужное время (Лк. 21:14, 15). В-пятых, Дух прославляет Иисуса, почитая Его слова и волю. + +**Молитва Иисуса** (Ин. 17) + +Молитва в Ин. 17 представлена как ходатайственная молитва Иисуса, самая длинная и глубокая из Его молитв. В ней Иисус молится за Себя, за Своих учеников и за всех верующих настоящего и будущего: «о верующих в Меня по слову их [учеников]» (Ин. 17:20). Молитвы Христа не только могущественны, но и всеобъемлющи. Впечатляет, что Он молится за нас лично, страстно, мощно и постоянно. + +Иисус молился лично за Петра в Лк 22:31, 32. Он страстно молился за Свой упрямый и своенравный народ (см. Мф. 23:37). Павел говорит нам в Евр. 5:7, что Он молился «с сильным воплем и со слезами». Он молится даже за Своих врагов, распинающих Его: «Отче! прости им, ибо не знают, что делают» (Лк. 23:34). На молитвы Иисуса был получен ответ, когда в качестве отклика на вдохновенную Духом проповедь Петра многие его враги обратились к Богу. Наконец, Иисус молится постоянно, а не время от времени, как это делаем мы, когда молимся за других. В Евр. 7:25 говорится, что Иисус «может всегда спасать приходящих чрез Него к Богу, будучи всегда жив, чтобы ходатайствовать за них». + +### Часть III: Практическое Применение + +Поразмышляйте и ответьте на следующие вопросы: + +1\. Вспомните случай, когда вы чувствовали отчаяние потому, что не могли полностью понять, что написано в Слове Божьем. Как вам помогает в данном случае осознание бесконечности Бога по сравнению с вашей ограниченностью? Совершенный ум нашего бесконечного Бога имеет полноту знания и мудрости, но наши ограниченные знания охватывают лишь крошечную их часть. Не должен ли этот факт заставить нас подчиниться Его воле и «остановиться и познать, что Он Бог»? Обсудите. + +2\. Понимаете ли вы, что Отец подобен Сыну, а Сын подобен Отцу? В каком смысле? Как это помогает вам приблизиться к Богу Отцу? + +3\. Какие ощущения вызывает у вас мысль о том, что здесь и тем более на небесах у вас будут близкие отношения с Богом, подобные тем, что были у Иисуса с Отцом? + +4\. Работа Святого Духа состоит в том, чтобы «обличить мир о грехе, о праведности и о суде». Если по какой-то причине вы сопротивляетесь голосу своей совести, как вы можете это исправить? + +5\. Думали ли вы когда-либо, что для укрепления веры вам следует объединить свою слабую веру в молитве с исполненными веры молитвами Иисуса? Как вы думаете, что это изменит в вашем духовном пути? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/12/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/12/teacher-comments.md index aaac52e7c7..51ad8574ad 100644 --- a/src/ru/2024-04/12/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/12/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,78 @@ title: Комментарий для Учителей date: 20/12/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 18:28–38; 18:38–19:5; 19:30; 17:4; 20:1–10. + +Мы видим, что мировоззрение Пилата и взгляд Христа на этот мир имеют мало общего. Мировоззрение римского прокуратора основывалось на идее о временном царе и царстве, а взгляд Иисуса основан на идее духовного и вечного Царства. Тем не менее очевидно, что Пилат понимал: перед ним отличающийся от других Человек. Он не считал вместе с иудейскими начальниками и толпой, что этот человек заслуживает позорной казни. + +В ходе короткой, но важной беседы между ними Иисус сказал Пилату, что Он пришел в этот мир, чтобы «свидетельствовать об истине; всякий, кто от истины, слушает гласа Моего» (Ин. 18:37). Колеблющийся Пилат никогда не слышал, чтобы кто-нибудь так уверенно и авторитетно говорил об истине. В ответ Пилат задал извечный вопрос: «Что есть истина?» (Ин. 18:38). Пилат, однако, не стал ждать ответа Иисуса на этот решающий вопрос. Мы можем только представить, каким мог бы быть ответ Христа, если бы Ему предоставили возможность ответить. + +Может, временами мы так же нетерпеливы, как Пилат? Мы задаем Богу хорошие вопросы, но не ждем Его ответов. Какой была бы наша жизнь, если бы мы больше прислушивались к тому, что хочет сказать Бог? К сожалению, мы слишком часто сосредоточены на себе, а не на Христе. Представьте, сколько прозрений мог бы дать нам Бог, если бы мы спокойно и постоянно слушали Его. + +Интересно отметить, что распятие, самая позорная и унизительная смерть, представлено Иоанном как самое славное событие. Своей смертью Иисус, второй Адам, победил сатану, совершив миссию спасения грешного человечества. Когда миссия спасения Иисуса была исполнена, Его Отец принял Его жертву и сделал спасение возможным для всех, кто верит в Его Сына. + +### Часть II: Комментарий + +**«Что Есть Истина?»** (Ин. 18:28–38) + +Задав вопрос: «Что есть истина?», а затем отвернувшись, не дожидаясь ответа, Пилат упустил возможность услышать об истине от Самой Истины, стоящей перед ним во плоти. Его вопрос об истине особенно насущен сегодня, потому что наш мир изобилует истиной, о которой забыли или от которой отреклись. Тьма лжи и связанной с ней неразберихи царит повсюду. Сегодня уклонение от истины, обход ее и двусмысленность стали приемлемы и возведены в ранг нормы. Это принижение истины происходит так часто, что люди вынуждены задавать тот же вопрос, что и Пилат: «Что есть истина?» + +Когда мы следуем по стопам Иисуса, Он помогает нам говорить истину. Иисус не просто говорит истину, истина — часть Его сущности. Ведь Он засвидетельствовал: «Я есмь путь и истина и жизнь» (Ин. 14:6). Пусть наше свидетельство выведет других из тьмы зла к яркому свету Христовой истины. Давайте расскажем другим, что истину все еще можно найти во Христе и Его последователях. + +**«Се, Человек!»** (Ин. 18:38–19:5) + +Понтия Пилата можно пожалеть за его колебания в отношении того, что он считал истиной. Он пытался угодить всем, но в результате не угодил никому. Его ненавидели как иудеи, так и римская власть. Император сослал его в Галлию и лишил всех почестей. Вскоре после этого он умер в изгнании, покончив с собой. Пилат пытался воззвать к чувству справедливости и состраданию иудейских начальников, но те хотели видеть, что Иисус умирает на кресте. Отдавая приказ бить Его, Пилат надеялся вызвать сочувствие Его народа. + +В последней попытке спасти Иисуса Пилат предложил религиозным вождям сделать выбор между двумя заключенными, как это было принято. Кого Пилату отпустить: Христа или Варавву? Иудеи выбрали Варавву, самого отъявленного преступника, истинного представителя сатаны. + +К сожалению, когда Пилат наконец понял, что вожди непреклонны в своем решении распять Иисуса, ему пришлось уступить их желаниям. Небольшая уступка привела его к бо́льшим компромиссам, пока он не перешел точку невозврата. Тем не менее все это время Пилат ставил под сомнение свое решение, показав несправедливость судебного разбирательства, трижды заявив, что Иисус на самом деле невиновен, а затем приговорив Его к смерти. + +Какой трагической фигурой был Пилат! Тем не менее, будучи язычником, он пытался спасти иудея от Его народа, в то время как они требовали Его смерти. Все это произошло во время Пасхи. + +Миссия Иисуса заключалась в том, чтобы стать жертвенным Пасхальным Агнцем, закланным от создания мира. Он родился, чтобы умереть, но Его смерть не обязательно должна была быть от рук Пилата. Последними словами Пилата, обращенными к толпе, были: «Вот Этот Человек!» (Ин. 19:5; ИПБ). Непреднамеренно Пилат в этих, казалось бы, простых словах подытожил глубину и широту спасения и то, в чем, по сути, оно состоит. Созерцая Иисуса, мы меняемся. Или, говоря языком Иоанна Крестителя: «Вот Агнец Божий, Который берет на Себя грех мира» (Ин. 1:29). Давайте будем взирать на Сына Человеческого и обретем спасение. Давайте взирать на Него и жить. + +**«Совершилось»** (Ин. 19:30; Ин. 17:4) + +В Ин. 17:4 Иисус говорит Своему Отцу: «Я прославил Тебя на земле, совершил дело, которое Ты поручил Мне исполнить». Ради кого Иисус совершил Свое дело? Контекстом этого высказывания стала первосвященническая молитва Иисуса за Своих учеников. Иисус упоминает их сорок раз в ходе молитвы. Он действительно прославил Своего Отца, наставляя Своих учеников. + +Иисус подготовил их для провозглашения Его завершенного дела искупления. «Христос исполнил то, что было Ему поручено. Он оставил на земле тех, которые будут продолжать Его дело. Он сказал: „Я прославился в них“» (Уайт Э. Деяния апостолов. С. 24). За завершением работы Христа по обучению Своих учеников должно было последовать завершение Его дела спасения. В Ин. 19:30 мы читаем: «Когда же Иисус вкусил уксуса, сказал: совершилось! И, преклонив главу, предал дух». + +Совершенная жертва Христа означает, что нам нечего прибавить к Его делу или убавить от него; мы просто его принимаем. Спасение — это дар благодати. Мы получаем этот дар верой и через веру в праведность Христа получаем силу жить в послушании и победе. + +**Пустая Гробница** (Ин. 20:1–10) + +Воскресение Христа из могилы рано утром первого дня недели было неотъемлемой частью веры Его последователей. Христос должен был восстать из могилы, как Он сказал об этом и как предсказывал Ветхий Завет. Никакая злая сила не могла удержать Его во гробе. Могущественным повелением Его Отца воскреснуть силы зла были полностью побеждены. Апостол Павел в 1 Кор. 15:17 утверждает: «А если Христос не воскрес, то вера ваша тщетна: вы еще во грехах ваших». Более того, в 1 Кор 15:19 он продолжает: «И если мы в этой только жизни надеемся на Христа, то мы несчастнее всех человеков». + +Почему «несчастнее»? Потому что славная надежда на воскресение была бы невозможна и мертвые во Христе не воскресли бы к жизни, если бы не воскресение Христово. Но воскресение Христа произошло утром первого дня недели, и свидетелями пустой гробницы были Мария Магдалина, Петр и Иоанн. Незадолго до этого римские воины стали свидетелями того, как Христос вышел из гроба, и пали на землю замертво при виде Его ослепительной славы. Фактически воины были настолько поражены тем, что увидели собственными глазами, что бросились к религиозным вождям, чтобы рассказать им о том, что произошло. + +Но духовные вожди были настолько настроены против Иисуса, что полностью отвергали любые явные доказательства Его славного воскресения. Вожди, правда, точно знали, что Христос воскрес; иначе зачем им было подкупать воинов? Матфей описывает, что произошло на самом деле: «И сии, собравшись со старейшинами и сделав совещание, довольно денег дали воинам, и сказали: скажите, что ученики Его, придя ночью, украли Его, когда мы спали; и, если слух об этом дойдет до правителя, мы убедим его, и вас от неприятности избавим» (Мф. 28:12–14). + +Таким образом, совершенно очевидно, что вожди увековечивали явную ложь, противоречащую имеющимся у них доказательствам. Римские воины — все разом — крепко спали одновременно, что позволило ученикам украсть тело Христа? Да это невозможно! Ни грабители, ни ученики Христа не выкрадывали Его тела. Спаситель воскрес из гроба. Даже ткань, покрывавшая Его лицо, была аккуратно сложена и положена в стороне, показывая, что в гробнице не было никаких следов подлога или поспешной кражи. + +**Иисус И Мария** (Ин. 20:11–17) + +У Марии было уникальное преимущество первой из всех учеников увидеть пустую гробницу. Она также была первой, кто увидел и услышал воскресшего Иисуса. Задержавшись возле пустой гробницы, не желая уходить, она вошла внутрь и неожиданно увидела двух ангелов, сидевших там, где только что было воскресшее тело Христа. Они спросили ее, почему она плачет. + +Обернувшись, она столкнулась лицом к лицу с человеком, которого она приняла за садовника, не осознавая, что это был воскресший Господь. Увидев, что она плачет, Иисус спросил ее: «Жена! что ты плачешь? кого ищешь?» (Ин. 20:15). Внимание Марии было полностью сосредоточено на пропавшем теле Иисуса, пока Иисус не назвал ее имя. Услышав Его, она вдруг поняла, Кто Он, и назвала Его «Раввуни». + +Мария бросилась к ученикам и рассказала им благую весть: она видела воскресшего Господа. Иисус явился ей в Своей человеческой плоти, точно так же, как позже Он явился ученикам, когда готовил для них завтрак и когда позволил Фоме прикоснуться к Его ранам. Ради нас Иисус навсегда сохранит Свою человеческую плоть, связывающую нас с Ним узами, которые никогда не будут разорваны. + +### Часть III: Практическое Применение + +Поразмышляйте и ответьте на следующие вопросы: + +1\. Верно, что Иисусу нужно было умереть, чтобы спасти грешное человечество. Но почему Ему пришлось умереть такой жестокой смертью? Почему было недостаточно «обычной» смерти? + +2\. Чаще, чем когда-либо прежде, люди задают тот же вопрос, который Пилат задал Иисусу: «Что есть истина?» Как вы думаете, почему в наши дни истина отвергается? Какие условия в обществе этому способствуют? + +3\. Прокомментируйте эти утверждения: посмо́трите вверх — и будете жить, посмо́трите вниз — и умрете. Никогда не сдавайтесь, но всегда смотри́те вверх на свет в лице Иисуса. Какими практическими способами вы можете созерцать «Этого Человека»? + +4\. Почему Иисус завершил Свое наставление учеников о том, как делиться Евангелием, непосредственно перед завершением искупления на кресте? Что еще Ему нужно завершить в вашей жизни? Поясните. + +5\. Какие практические уроки мы можем извлечь из опыта Марии? Она была настолько поглощена своим горем и слезами, что сначала не смогла узнать воскресшего Иисуса. Мы тоже порою бываем поглощены своим тяжким бременем и не замечаем присутствия Иисуса в нашей жизни. Как мы можем это исправить? + +6\. Подумайте о трагическом конце жизни Пилата. Какие уроки мы можем извлечь из его жизни, а особенно из того, как он относился к иудеям, римским властям и Иисусу? + +` ` \ No newline at end of file diff --git a/src/ru/2024-04/13/teacher-comments.md b/src/ru/2024-04/13/teacher-comments.md index be64d6dd9c..990cc743e2 100644 --- a/src/ru/2024-04/13/teacher-comments.md +++ b/src/ru/2024-04/13/teacher-comments.md @@ -3,5 +3,74 @@ title: Комментарий для Учителей date: 27/12/2024 --- -###
Мы подготавливаем данный урок
-
Попробуйте позже
\ No newline at end of file +### Часть I: Обзор + +Основные отрывки: Ин. 21:1–25; 8:40–46; 4:46–54; 12:32; 15:1–11. + +В заключении или эпилоге Евангелия от Иоанна Христос стремился оставить в сердцах Своих последователей мысли о Своем духовном Царстве, заместительной смерти и несомненном воскресении. Но, кажется, Его ученики даже под конец не усвоили истину. Независимо от того, сколько раз Он пытался объяснить им это и заставить их поверить, им было трудно. + +Не будем слишком строги к ученикам. Разве не то же самое является проблемой многих христиан сегодня? Мы слышим слова Христовы и изучаем их, но действительно ли они становятся неотъемлемой частью нашей жизни? Не остаются ли они в наших умах, так и не достигая сердец? + +Трудно поверить, но это правда, что Петр и другие ученики полагали, что во время Своего земного служения Христос собирался восстановить буквальное царство израильское, одержав победу над властью Рима. Когда после воскресения двое учеников отправились в Эммаус, их надежды были разрушены. И когда Иисус (в котором они не узнали Спасителя) присоединился к ним, то объяснил им пророчества о Самом Себе. Более того, реальность воскресения и излития Святого Духа вскоре после этого помогла двенадцати ученикам понять все то, чему Он их учил все это время. Наконец эти истины стали настолько ясными для учеников, что они были готовы рисковать своей жизнью ради дела Евангелия. + +Похоже, что за несколько последних недель, проведенных с воскресшим Господом, ученики наконец осознали и больше поверили в то, что Иисус пытался им донести. Он до самого конца был долготерпелив с ними, и Он так же готов проявлять терпение к нам сегодня. Что бы мы делали без Его терпения? Пусть эта мысль поможет нам вдохновиться и стать более верными Ему в наших помышлениях, в наших сердцах и в нашей жизни. + +### Часть II: Комментарий + +**Встреча В Галилее** (Ин. 21:1–19) + +Даже после этого воскресший Господь явился три раза ученикам. Они по предложению Петра снова пошли ловить рыбу. Они трудились всю ночь, но их усилия оказались тщетны. Обычно они могли что-нибудь поймать, каким бы маленьким ни был улов. Но Иисус хотел, чтобы эта неудача заставила их сосредоточиться на том, чтобы быть ловцами человеков. Наша неудача в хорошо знакомом деле часто заставляет нас искать Божественной помощи. + +Рано утром Иисус явился на берегу, совершил чудо — послал великий улов, а затем накормил Своих последователей. Эта история говорит нам, что воскресший Христос был реальной Личностью, такой же, какой Он был до Своей смерти. Более того, готовя еду, Иисус показал, что Он заботится о нуждах Своих уставших и голодных учеников. Поступая так, Иисус показал им, что Он всегда будет их другом, проявляя заботу об их нуждах, пока они будут трудиться на Его ниве. + +Показательно, что на этой последней встрече Господь сосредоточил свое внимание на Петре. Сразу после Своего воскресения Иисус особо упомянул Петра по имени, а теперь Он снова выделил его и задал ему три своевременных вопроса, касающихся самой важной темы — любви к Нему. Ранее, когда Иисус рассказывал ученикам о предстоящем Ему распятии, Петр настаивал на том, что он умрет за Него (Ин. 13:37). Но, несмотря на это обещание, Петр и другие ученики убежали, спасая свои жизни, думая, что их дело потерпело крах. Позже Петр трижды отрекся от Христа, как и предсказывал Иисус. + +В культуре Ближнего Востока считается постыдным отказываться от своих друзей, и Петр остро ощущал этот стыд. Зная о том стыде, что испытывал Петр, Иисус задал ему три вопроса, которые помогли ему в исцелении и восстановлении. Трижды Иисус спрашивал его, называя по имени: «Симон Ионин! любишь ли ты Меня?» (Ин. 21:16). Иисус использовал греческий глагол агапао, который описывает безусловную любовь Божью, а Петр отвечал глаголом филео, который часто обозначает любовь к другу. + +Кажется, что Петр не считал, что его любовь к Господу была столь же возвышенной, как любовь его Господа к нему. В Своем ответе Петр проявил смирение и готовность учиться — те качества, которые позволили ему «пасти овец Моих» (Ин. 21:16). Это повеление Христа показало, что Петр теперь восстановлен в служении и ему поручено заботиться о Христовой пастве верующих. Какая перемена! Порывистый и самоуверенный Петр наконец научился быть смиренным, доверяя не себе, но Иисусу. + +**Взирать На Иисуса** (Ин. 21:18–25) + +Можно с полным основанием утверждать, что между двумя выдающимися учениками Христа, Петром и Иоанном, по-видимому, происходило своего рода «соревнование». Они оба соперничали за Его внимание. Иисус только что закончил восстанавливать Петра в служении его собратьям-ученикам и поручил Ему пастырскую заботу о Своих овцах. Восстанавливая его, Иисус предсказал, как Петр отдаст свою жизнь за Евангелие. (См. Ин. 21:18, 19.) Затем Иисус призвал Петра следовать за Ним, что было единственным способом сохранить верность и силу во время взлетов и неудач служения и даже во время мученичества. + +Когда Петр шел со Христом, рядом шел Иоанн. Очевидно, это вызвало любопытство Петра. Если Петр должен был пострадать, разве не должен был пострадать и Иоанн? Ведь призыв следовать был адресован именно ему. Вот почему Петр спросил: «Господи! а он [Иоанн] что?» (Ин. 21:21). Зная, что было на сердце у Петра, Иисус ответил: «Если Я хочу, чтобы он пребыл, пока приду, что́ тебе до того? ты иди за Мною» (Ин. 21:22). + +Проще говоря, Иисус пытался уверить Петра, что преимущество следовать за Ним не зависит от того, кто еще за Ним следует, или от того, какие обстоятельства могут возникнуть. Влияние окружающих может заставить нас свернуть в ту или иную сторону, но мы должны быть полностью преданы Иисусу, независимы от людей или обстоятельств. Такое умонастроение крайне необходимо сегодня, когда люди склонны следовать своим прихотям или общественному мнению. Но как верные последователи Иисуса мы не поступаем так. Мы должны следовать за Ним из-за наших личных убеждений в том, что Он наш Спаситель, потому что наше спасение совершается между нами и Богом. Когда Иисус снова придет, то не будет иметь значения, что думают о нас другие; будет иметь значение только то, что думает о нас Бог. + +Нам важно разъяснить возможное недопонимание относительно сказанного Иисусом об Иоанне. Внимание Иисуса было сосредоточено на том, что Петру нужно следовать за Ним, несмотря ни на что, а не на том, что произойдет дальше с Иоанном. Обратите внимание на условное придаточное: «Если Я хочу, чтобы он пребыл» (Ин. 21:22). Петру, как и нам, было достаточно легко неверно истолковать ясные слова Иисуса и упустить из виду Его главную мысль о том, что нужно оставаться верным. + +Временами даже наши самые близкие друзья могут неверно истолковать то, что мы говорим. Однако наш самый лучший друг Иисус полностью понимает, что мы говорим и что имеем в виду. Рассмотрите это вдохновенное утверждение с точки зрения нашего полного доверия неизменному Иисусу: «По Своей милости и верности Бог часто позволяет тем, кому мы доверяемся, разочаровывать нас, чтобы мы поняли, какое это безрассудство — полагаться на человека и отдавать в его руки свою судьбу. Давайте всецело, с покорностью и бескорыстием, уповать на Бога» (Уайт Э. Служение исцеления. С. 486). + +**Свет И Тьма** (Ин. 8:40–46) + +Есть люди, которые полны решимости придерживаться своих ошибочных мнений, независимо от того, сколько им предоставлено доказательств обратного. Они также склонны собирать вокруг себя только тех, кто с ними согласен, тем самым усиливая свои собственные заблуждения. + +Так было в случае с религиозными вождями. Они были настолько ослеплены собственным эгоцентризмом и предрассудками, что страстно ненавидели Иисуса. Очень странно: они утверждали, что любят Отца, но при этом ненавидели Его Сына. Иисус разоблачил их лицемерие следующими словами: «Если бы Бог был Отец ваш, то вы любили бы Меня, потому что Я от Бога исшел и пришел; ибо Я не Сам от Себя пришел, но Он послал Меня» (Ин. 8:42). + +**Иисус Исцеляет Сына Царедворца** (Ин. 4:46–54) + +В нашем исследовании мы также рассмотрим историю именитого иудея, который занимал видное положение на службе у царя Ирода. Сын царедворца был на смертном одре. Все врачи от него отказались. В отчаянии отец искал великого Врача, хотя на самом деле и не верил, что Он — обетованный Мессия. Иисус знал, что если Он не исцелит сына царедворца, то тот и не поверит, что Он — Христос. + +Хотя Иисус знал мотивы этого человека, Он желал не только исцелить его сына, но и пробудить в нем подлинную веру и даровать спасение всей семье. Иисус отметил, обращаясь к знатному человеку: «Вы не уверуете, если не увидите знамений и чудес» (Ин. 4:48). Эти слова задели совесть отца и заставили его усомниться в своих эгоистичных мотивах, наставив его на путь веры в Иисуса ради Самого Иисуса. + +**Пребывание В Иисусе** (Ин. 12:32; Ин. 15:1–11) + +Когда Иисус был «вознесен от земли» (Ин. 12:32), Он привлек к Себе многих, и Он привлекает многих и сегодня. Но обращение ко Христу — это всего лишь первый шаг в наших спасительных отношениях с Ним, поскольку мы должны продолжать ходить с Ним и пребывать в Нем, а это требует решимости и постоянства в нашем духовном пути. + +Чтобы подчеркнуть важность пребывания в Нем, Иисус упоминает об этом семь раз всего в четырех стихах, которые находятся в Ин. 15:4–7. Без пребывания во Христе мы «не можем делать ничего» (Ин. 15:5). Значение этого стиха становится совершенно ясным, когда мы рассматриваем пример прививания ветви к виноградной лозе. Если привой не прикрепится к родительскому подвою, он засохнет. Таким образом, без родительского подвоя привой ничего не может. + +Пребывание передает идею близости и постоянства. Плодоносная ветвь имеет живую связь с лозой. «Каждым своим волоконцем, каждой жилкой ветвь сливается с лозой... Как привитый черенок получает жизнь, полностью прирастая к лозе, так и грешник становится причастником Божеского естества, когда соединяется с Христом. Ограниченный человек соединяется с безграничным Богом. Когда происходит такое соединение, слова Христа пребывают в нас, и мы руководствуемся в своих действиях не эмоциональными порывами, а живым, постоянным принципом» (Уайт Э. Сыновья и дочери Бога. С. 291). + +### Часть III: Практическое Применение + +Поразмышляйте и ответьте на следующие вопросы: + +1\. Что происходит, когда мы слишком доверяем людям, даже если они наши лучшие друзья, вместо того чтобы доверять Иисусу? В таких ситуациях Бог в Своей великой любви и милости допускает, что мы можем разочароваться в этих друзьях, чтобы научиться полностью доверять Иисусу. Так насколько же нам следует доверять своим лучшим друзьям? + +2\. Когда мы знаем и верим, что Бог простил нас, правильно ли будет полностью верить в это прощение, но не полностью простить самих себя, зная, что мы не заслуживаем этого прощения? Почему да или почему нет? + +3\. Зная, что однажды мы можем в одиночку столкнуться с трудностями, насколько зависимы мы должны быть от других христиан? По-прежнему ли мы нуждаемся в том, чтобы другие нас поддерживали, или научились черпать силу в общении с Иисусом? Поясните свой ответ. + +4\. Что на самом деле означает для вас в повседневной жизни то, что без Иисуса вы ничего не можете делать? Что означает это самое «ничего»? + +` ` \ No newline at end of file From 4dffaff2f16494fa4458a2d7313cbcfa0fb3c446 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: alimness <110121620+alimness@users.noreply.github.com> Date: Tue, 1 Oct 2024 14:43:01 -0400 Subject: [PATCH 2/2] Update af/2024-04/03-13 --- src/af/2024-04/03/01.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/03/02.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/03/03.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/03/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/03/05.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/03/06.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/03/07.md | 13 +++++++++++-- src/af/2024-04/04/01.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/04/02.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/04/03.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/04/04.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/04/05.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/04/06.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/04/07.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/05/01.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/05/02.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/05/03.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/05/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/05/05.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/05/06.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/05/07.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/06/01.md | 19 +++++++++++++++++-- src/af/2024-04/06/02.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/06/03.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/06/04.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/06/05.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/06/06.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/06/07.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/07/01.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/07/02.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/07/03.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/07/04.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/07/05.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/07/06.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/07/07.md | 19 +++++++++++++++++-- src/af/2024-04/08/01.md | 21 +++++++++++++++++++-- src/af/2024-04/08/02.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/08/03.md | 15 ++++++++++++--- src/af/2024-04/08/04.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/08/05.md | 21 ++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/08/06.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/08/07.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/09/01.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/09/02.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/09/03.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/09/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/09/05.md | 15 ++++++++++++--- src/af/2024-04/09/06.md | 15 ++++++++++++--- src/af/2024-04/09/07.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/10/01.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/10/02.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/10/03.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/10/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/10/05.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/10/06.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/10/07.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/11/01.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/11/02.md | 23 ++++++++++++++++++++--- src/af/2024-04/11/03.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/11/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/11/05.md | 15 ++++++++++++--- src/af/2024-04/11/06.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/11/07.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/12/01.md | 15 +++++++++++++-- src/af/2024-04/12/02.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/12/03.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/12/04.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/12/05.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/12/06.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/12/07.md | 17 +++++++++++++++-- src/af/2024-04/13/01.md | 19 +++++++++++++++++-- src/af/2024-04/13/02.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/13/03.md | 19 ++++++++++++++++--- src/af/2024-04/13/04.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/13/05.md | 17 ++++++++++++++--- src/af/2024-04/13/06.md | 15 ++++++++++++--- src/af/2024-04/13/07.md | 19 +++++++++++++++++-- 77 files changed, 1158 insertions(+), 209 deletions(-) diff --git a/src/af/2024-04/03/01.md b/src/af/2024-04/03/01.md index 11acf0c850..193c6f913a 100644 --- a/src/af/2024-04/03/01.md +++ b/src/af/2024-04/03/01.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: 'Die agtergrondverhaal: Die Voorwoord' date: 12/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 1:1–5, Génesis 1:1, Johannes 1:9–13, Johannes 3:16–21, Johannes 9:35–41, Matthéüs 7:21–23, Johannes 17:1–5 + +>

Geheueteks

+> “In die begin was die Woord, en die Woord was by God, en die Woord was God” Johannes 1:1. + +Eek een het die laaste gedeelte van Johannes behandel waar dit verduidelik word hoekom hy die Evangelie geskryf het. Hierdie week se les gaan weer terug na die begin van hierdie Evangelie waar Johannes, geïnspireer deur + +die Heilige Gees, die rigting bepaal waarheen hy van plan is om die leser te neem. Die Nuwe Testamentiese skrywers se eerste woorde en paragrawe dui dikwels aan watter onderwerpe hulle van plan is om te dek. En so maak Johannes ook deur onderwerpe aan te bied wat deel is van ‘n belangrike of grootse kosmiese omvang, en wat kragtige waarhede oor Jesus Christus uitbeeld — waarhede wat teruggaan tot selfs voor die Skepping. + +Hierdie aanbieding aan die begin van die boek gee aan die lesers wat reeds weet dat Jesus die Messias is, ‘n voordeel wat die karakters in die boek self nie gehad het nie. Die leser kan duidelik die belangrike onderwerpe sien waarna die evangelieskrywer terugverwys terwyl hy die verhaal van Jesus vertel. Hierdie belangrike onderwerpe word in die historiese periode van Jesus se lewe op aarde geplaas. + +Hierdie week se les begin met die Voorwoord (Johannes 1:1–18) en som die hoofonderwerpe daarvan op. Hierdie onderwerpe sal dan ook op ander plekke in Johannes se Evangelie behandel word. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 19 Oktober._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/02.md b/src/af/2024-04/03/02.md index 6ad31e4cbf..173c51b517 100644 --- a/src/af/2024-04/03/02.md +++ b/src/af/2024-04/03/02.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: In die begin — die Goddelike Woord date: 13/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:1–5. Wat onthul hierdie woorde oor die Woord, Jesus Christus?` + +Die Evangelie van Johannes begin met hierdie ongelooflike gedagte: “In die begin was die Woord, en die Woord was by God, en die Woord was God” (Johannes 1:1). Hierdie een kosbare sin bevat so ‘n geweldige diep gedagte dat ons dit skaars kan begryp. + +Eerstens sinspeel die evangelieskrywer op die Skeppingsverhaal in Génesis 1:1, “In die begin”. Die Woord was reeds daar voor die begin van die heelal. Johannes bevestig dus Jesus se ewige bestaan. + +Daarna volg “en die Woord was by God”. In Johannes 1:18 verwys Johannes na Hom, Hy “wat in die boesem van die Vader is”. Maak nie saak hoe ons ook al probeer om te begryp wat hierdie presies beteken nie, een ding is seker: Jesus en die Vader is intiem met mekaar verbind. + +En dan sê hy, “en die Woord was God”. Maar hoe kan die Woord by God wees en tegelykertyd God wees? Die antwoord word in die Grieks gevind. Die Griekse taal het ‘n bepalende lidwoord, die, maar geen onbepalende lidwoord, ‘n, nie. Wat dan vir ons belangrik is, is dat die Griekse bepalende lidwoord “die” op eiebelang bo algemene belang dui, op een of ander bepaalde voorwerp of persoon. + +In die sinsnede “die Woord was by God”, bevat die woord “God” die lidwoord, wat dus na ‘n bepaalde indiwidu verwys, na die Vader: En die Woord was by die Vader. In die sinsnede, “en die Woord was God”, bevat die sinsnede “en die Woord was God” nie die lidwoord nie, wat, in hierdie verband, dui op die kenmerke van goddelikheid. Jesus is God — Hy is nie die Vader nie, maar Hy is nog die goddelike Seun van God, die tweede Persoon van die Godheid. + +Die apostel bevestig hierdie begrip, want Johannes 1:3 en 4 sê dat Jesus die Skepper van alle dinge is. Enigiets wat eens nie bestaan het nie, maar toe tot stand gekom het, het net deur Jesus, die Skepper God, tot stand gekom. + +“Die Here Jesus was van die voortyd af een met die Vader, Hy was ‘die beeld van God’, die beeld van Sy grootheid en majesteit, ‘die afskynsel van sy heerlikheid’”. — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 19. + +`Waarom vorm die volle godheid van Christus so ‘n belangrike deel van ons teologie? Wat sou ons verbeur het as Jesus enigsins slegs ‘n geskape wese was? Bring jou antwoord na die klas op Sabbat en wees gereed om te bespreek waarom Christus se ewige goddelikheid so belangrik vir ons geloof is.` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/03.md b/src/af/2024-04/03/03.md index 1a692b0eec..5172f47426 100644 --- a/src/af/2024-04/03/03.md +++ b/src/af/2024-04/03/03.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die Woord het vlees geword date: 14/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:1–3 en vers 14. Wat vertel hierdie verse ons wat Jesus as God self, gedoen het – en waarom is hierdie waarheid die belangrikste waarheid wat ons ooit kan ken?` + +Johannes begin sy Evangelie nie met die naam “Jesus” nie, of met Jesus se rol as die Messias/Christus nie, maar met die woord logos. Gedurende die tyd toe Johannes geskryf het, het verskeie filosowe die woord logos gebruik om na die rasionele struktuur (dit wat die verstand kan begryp) van die heelal te verwys, of om na logiese denke en rede self te verwys. + +Die leringe van die invloedryke antieke filosoof Plato het ook die werklikheid in twee stelsels verdeel. Een is die hemelse en onveranderlike stelsel waar absolute volmaaktheid bestaan. Die ander is die stelsel hier op aarde – verganklik, veranderlik, ‘n onvolmaakte verteenwoordiging van die volmaakte hemelse stelsel wat waar ook al sou bestaan het. (Plato het nooit hierdie vraag beantwoord nie.) Sommige filosowe het die logos geïdentifiseer as een of ander abstrakte bemiddeling tussen die ewige stelsels en die verganklike aardse stelsels. + +Johannes gebruik die woord heeltemal verskillend. Hy beweer dat die waarheid, die logos, nie een of ander eteriese (hemelse) en abstrakte konsep is wat tussen hemel en aarde rondsweef nie. Die logos is ‘n persoon: Jesus Christus, wat vlees geword het en onder ons kom woon het (Johannes 1:14). + +Vir Johannes is logos die Woord van God. Wat nog meer belangrik is, God het met ons gekommunikeer; d.w.s., Hy het Homself aan die mensdom op die mees radikale wyse geopenbaar: God het een van ons geword. + +In die Evangelie van Johannes verteenwoordig die woord logos die ewige God wat tyd en ruimte betree, wat praat, optree en onderling met mense op ‘n persoonlike vlak verkeer. Die ewige God het ‘n mens geword, en een van ons. + +In Johannes 1:14 dui die apostel aan dat die logos “vlees geword [het] en onder ons gewoon [het]”. Die onderliggende Griekse woord wat as woon vertaal word, beteken om ‘n tent op te slaan. Johannes sinspeel hier op Exodus 25:8 waar God aan die Israeliete gesê het om ‘n heiligdom te bou, ‘n tentstruktuur, sodat Hy onder hulle kon woon. Op dieselfde wyse het Jesus, die goddelike Seun van God, met die vleeswording mens geword en sy heerlikheid bedek sodat mense met Hom kontak kon maak. + +`Dink aan die implikasies van wat Johannes hier geskryf het. God self, die Skepper, het ‘n menslike wese geword, een met ons, en het hier onder ons kom leef. (Ons het nog nie eers by sy sterwe vir ons uitgekom nie!) Wat sê dit aan ons oor die werklikheid van God se liefde vir die mensdom? Waarom behoort ons soveel vertroosting uit hierdie ongelooflike waarheid te put?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/04.md b/src/af/2024-04/03/04.md index d77ee8941a..f2b3af1646 100644 --- a/src/af/2024-04/03/04.md +++ b/src/af/2024-04/03/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Om sy Woord te hoor of nie te hoor nie date: 15/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:9–13. Watter harde werklikheid beeld Johannes hier uit oor hoe mense teenoor Jesus optree?` + +Die voorwoord, Johannes 1:1–18, beskryf nie net wie Jesus, die Woord (logos), is nie, maar ook hoe mense teenoor Hom opgetree het en nog steeds optree. In Johannes 1:9 word Hy genoem: die waaragtige lig wat elke mens verlig, was aan kom in die wêreld. Daardie lig deurstraal die wêreld, en maak dit verstaanbaar. Soos C. S. Lewis dit beskryf, “Ek glo in die Christendom soos wat ek glo dat die Son opgekom het, nie net omdat ek dit sien nie, maar omdat ek deur dit alles sien.” — “Is Theology Poetry?” (n. p.: Samizdat University Press, 2014), bl. 15, oorspronklik aangebied 1944, (vry vertaal). + +Kyk ook na die implikasies van wat Johannes 1:9 sê. Almal ontvang lig, maar nie almal verwelkom die lig nie. ‘n Hooftema in die Evangelie van Johannes is hoe mense Jesus ontvang of verwerp soos wat ons in môre se studie gaan sien. Daardie tema begin hier. Die treurige geskiedenis leer ons dat die Messias na sy eie volk gekom het, die volk van Israel, en baie van hulle het Hom nie as die Messias ontvang nie. + +In Romeine 9–11 behandel Paulus dieselfde tragiese onderwerp van so baie Jode wat Jesus verwerp het. Maar Paulus sluit nie met negatiewe nuus af nie. Hy sê dat baie Jode, saam met die heidene, Jesus as hulle Messias sal aanvaar. Inderdaad, hy waarsku die heidene om nie hoogmoedig teenoor die Jode te wees nie. “Want as jy afgekap is van die olyfboom wat van nature wild was, en teen die natuur op die mak olyfboom ingeënt kan word, hoeveel te meer kan hulle dan wat dit van nature is, op hul eie olyfboom ingeënt word?” (Romeine 11:24) + +Op soortgelyke wyse sê Johannes dat almal wat Jesus as hulle Verlosser ontvang, die kinders van God sal word. Dit gebeur deur in sy Naam te glo. (Lees Johannes 1:12, 13.) + +Hier is die verband tussen die voorwoord en die slotsom van die Evangelie. In Johannes 20:31 sê die apostel waarom hy geskryf het — dat julle kan glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God, en dat julle deur te glo die lewe in sy Naam kan hê. Die voorwoord en die slot vorm dus ‘n tipe eenheid, verwante gedagtes wat alles insluit wat tussenin gebeur. Hierdie verbinding wys na die oorkoepelende doel van die Evangelie van Johannes — dat die mens gered word deur in Jesus Christus as hulle Verlosser te glo. + +`Hoe het jou lewe verander toe jy ‘n seun of dogter van God geword het?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/05.md b/src/af/2024-04/03/05.md index ceba28ddcc..3d47e369c5 100644 --- a/src/af/2024-04/03/05.md +++ b/src/af/2024-04/03/05.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Temas wat weer verskyn — Geloof/Ongeloof date: 16/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 3:16–21, Johannes 9:35–41 en Johannes 12:36–46. Hoe herhaal hierdie teksverse die tema van geloof/ongeloof wat in die voorwoord voorkom?` + +In Johannes se Evangelie skyn dit asof die mensdom in twee oorkoepelende groepe verdeel is: diegene wat in Jesus glo en Hom as die Messias aanvaar, en diegene wat die geleentheid het om te glo maar verkies om nie te glo nie. + +Die dissipels is in die eerste groep, so ook ander soos Nikodémus (wat stadigaan gelowig geword het), die vrou by die fontein en die man wat blind gebore was. In die tweede groep is die Fariseërs en die hoëpriesters, die mense wat teenwoordig was tydens die wonderwerk van die vermeerdering van die brode om 5,000 te voed, en selfs een van die dissipels, Judas. + +Dit is interessant dat geloof (Grieks pistis), ‘n selfstandige naamwoord, nooit in die Evangelie van Johannes verskyn nie. Maar, die werkwoord glo (pisteuō) verskyn 98 keer in vergelyking met 241 keer in die hele Nuwe Testament! Hierdie werkwoord is inderdaad ‘n baie groot tema in Johannes. Hierdie gebruik van die werkwoord in plaas van die selfstandige naamwoord kan in ‘n sekere sin dui op ‘n baie aktiewe wyse om ‘n Christen te word. Om in Jesus te glo, is wat ons doen, en dit word getoon in hoe ons lewe en om nie slegs ‘n stel geloofsoortuigings te hê nie. Soos ons weet, die duiwel glo ook in Jesus (lees Jakobus 2:19). + +In Johannes is die hoofverskil tussen die twee groepe die wyse hoe hulle teenoor Jesus optree. Gelowiges, of diegene wat gelowig word, is openhartig met Hom, selfs wanneer Hy hulle konfronteer of teregwys. Hulle kom na Jesus toe en hardloop nie weg nie. Hy is die Lig wat op hulle skyn. En deur geloof, deur te glo, word hulle die kinders van God. + +Ongelowiges, aan die anderkant, kom na Jesus om met Hom te veg. Hulle word gekenmerk as diegene wat die duisternis meer liefhet as die lig. Hulle vind dit moeilik om Sy uitsprake te aanvaar of hulle sien Hom as iemand wat ou tradisies verander en nie hulle verwagtinge tegemoetkom nie. Hulle is reg om Hom te veroordeel liewer as om toe te laat dat sy lig hulle meet (toets) en hulle oordeel. Hierdie gesindheid was natuurlik oor en oor in die godsdienstige leiers gesien wat ideal-gesproke as die geestelike leiers van die nasie eerste moes wees om Jesus te aanvaar. + +`Op watter maniere weerspieël jou lewe jou geloof in Jesus, in plaas daarvan om net ‘n intellektuele aanvaarding van Hom as die Messias te hê? Waarom is dit belangrik om die verskil te ken? (Lees Matthéüs 7:21–23.)` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/06.md b/src/af/2024-04/03/06.md index b35d17c317..fbecc836e8 100644 --- a/src/af/2024-04/03/06.md +++ b/src/af/2024-04/03/06.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Temas wat weer verskyn — Heerlikheid date: 17/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 17:1–5. Wat het Jesus bedoel toe Hy gesê het, “Vader, die uur het gekom; verheerlik u Seun, sodat u Seun U ook kan verheerlik”?` + +Gister se studie het die aardse, die menslike geslagslyn in die Evangelie van Johannes behandel met sy stryd en onderlinge inwerking tussen mense oor wie Jesus is, en wat Hy besig is om te doen. Vandag se studie fokus op die goddelike, die kosmiese verhaal wat ook in die Evangelie van Johannes gevind word. + +Die voorwoord begin met daardie kosmiese verhaal. Jesus word as die goddelike Seun van God, die Skepper van die heelal voorgestel. Om te herhaal, enigiets wat eers nie bestaan het nie, maar wat ontstaan het, het net deur Jesus ontstaan. “Alle dinge het deur Hom ontstaan, en sonder Hom het nie een ding ontstaan wat ontstaan het nie” (Johannes 1:3). Maar, die verhaal vertel verder van sy heerlikheid, van sy menswording deur sy vleeswording (Johannes 1:14). Johannes gebruik die woorde heerlikheid (doxsa, helderheid, glansrykheid, befaamdheid, eerbaarheid) en verheerlik (doxsazō, om Hom te loof, te eer, te verhef, te prys) om beide deur die mens vereer of deur God verheerlik te word. + +In Johannes word die gedagte van Jesus se verheerliking aan die gedagte van sy uur gekoppel; d.w.s., die tyd van sy dood (vergelyk Johannes 2:4, 7:30, 8:20, 12:23–27, 13:1, 16:32 en 17:1). Die kruis is sy uur van verheerliking. + +Hierdie gedagte is nogal paradoksaal (skynbaar teenstrydig), want om gekruisig te word was die skandelikste en vernederendste manier om in die antieke Roomse wêreld tereggestel te word. Hierdie ongelooflike kontras, God op ‘n kruis, illustreer die ineenstrengeling van die mensdom se komplotverhaal met die goddelike. + +Op menslike vlak het Jesus in angs gesterf, ‘n veragte krimineel wat in swakheid uitgeroep het “ ‘My God, my God, waarom het U my verlaat?’ ” Hierdie menslike, donker sy van die kruis word meer spesifiek in Matthéüs en Markus aangebied (Matthéüs 27:46, Markus 15:34). + +Maar die glorieryke sy van die kruis word veral in Lukas en Johannes aangebied (Lukas 23:32–47, Johannes 19:25–30). Dit is ‘n plek van verlossing, van genade, en waar die Seun van God Homself aan sy Vader gee. + +Hoe ironies: God se grootste eer word in sy grootste skande geopenbaar — om die sondes van die wêreld in Homself te dra. + +`Dink na oor wat dit beteken dat dit so ‘n drastiese optrede geneem het, God self op die kruis, om ons van sonde te red. Wat behoort dit aan ons te vertel oor hoe erg sonde werklik is?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/03/07.md b/src/af/2024-04/03/07.md index 340b2bc4f2..3d07cb02fb 100644 --- a/src/af/2024-04/03/07.md +++ b/src/af/2024-04/03/07.md @@ -3,5 +3,14 @@ title: Vir verdere studie date: 18/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Ellen G. White, “ ‘God Met Ons,’ ” in Die Koning van die Eeue, bl. 19–26. + +“Die Here Jesus Christus, die goddelike Seun van God, het van ewigheid bestaan, ‘n afsonderlike persoon, maar tog een met die Vader. Hy was die ongeëwenaarde heerlikheid van die hemel. Hy was die bevelvoerder van die hemelse wesens, en Hy het die aanbidding en eerbetoning van die engele as sy reg ontvang. Hierdie reg was nie as roof geag om aan God gelyk te wees nie [Spreuke 8:22–27 aangehaal]. “Daar is lig en heerlikheid in die waarheid dat Christus Een met die Vader was voor die grondlegging van die wêreld. Dit is die lig wat in die duisternis skyn, wat dit glansryk maak met goddelike oorspronklike heerlikheid. Hierdie waarheid, oneindig misterieus opsigself, verduidelik ander verborge en andersins onverklaarbare waarhede, terwyl dit met ontoeganklike en onbegryplike lig omhul is.” — Ellen G. White Comments, The Seventh-day Adventist Bible Commentary, vol. 5, bl. 1126, (vry vertaal). + +“Jesus het gesê: ‘En Ek, as Ek van die aarde verhoog word, sal almal na My toe trek.’ Johannes 12:32. Christus moet aan die sondaar geopenbaar word as die Een wat vir die sondes van die wêreld gesterf het; en namate ons die Lam van God aan die kruis van Gólgota aanskou, sal die verborgenheid van die verlossing vir ons duidelik begin word, en die goedheid van God sal ons tot bekering lei. Deur vir sondaars te sterf, het Christus ‘n onuitspreeklike liefde geopenbaar; en namate die sondaar hierdie liefde besef, versag dit sy hart en verwek dit berou in sy siel. . . . Maar wanneer hulle ‘n poging aanwend om te hervorm as gevolg van ‘n opregte begeerte om te doen wat reg is, is dit die krag van Christus wat hulle trek. Hulle word beïnvloed deur ‘n krag waarvan hulle onbewus is, hulle gewete word wakker en hulle lewe verbeter. Namate Christus hulle trek na die kruis om Hom daar te aanskou – die Een wat vir hul sondes deurboor is – begin hulle dink aan die wet.”–Ellen G. White, Skrede na Christus, bl. 26-27. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Waarom sou Johannes sy Evangelie begin deur oor Jesus se rol as Skepper te praat? Wat sê dit aan ons oor die belangrikheid van die Skepping as deel van alle teologie? Waarom is dit dan belangrik dat ons ‘n korrekte begrip van die Skepping moet hê soos wat dit in die Skrif geopenbaar word?` + +`Bedink weer die vraag wat aan die einde van Sondag se studie gevra was. Wat gebeur met die kruis as, in plaas van die ewige God, ‘n geskape wese daarop sou gesterf het? Wat verloor ons as Jesus enigiets anders as die ewige God was?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/01.md b/src/af/2024-04/04/01.md index efec6d568d..e4752ba0cd 100644 --- a/src/af/2024-04/04/01.md +++ b/src/af/2024-04/04/01.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Getuies van Christus as die Messías date: 19/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 1:19–23; Jesaja 40:1–5; Johannes 1:29–37; Romeine 5:6; Johannes 1:35–39; Johannes 1:43–51; Johannes 3:1–21. + +>

Geheueteks

+> “Jesus antwoord en sê vir hom: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie weer gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie’” (Johannes 3:3). + +Daar is geen twyfel dat Jesus vir sy volk kragtige skriftuurlike bewyse gegee het om die aannames wat Hy oor Homself gemaak het, te steun nie, en wat dus die volgende insluit: “Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, wie in My glo, het die ewige lewe” (Johannes 6:47). + +Maar daar is nog meer. Die water wat in wyn verander was; die vermeerdering van ‘n paar brode om duisende te voed; die genesing van die seun van die koninklike beampte; die genesing van die siek man by die bad van Betésda; die genesing van die man wat blind gebore was; die opwekking van Lasarus uit die dood. Die evangelieskrywer gebruik ‘n verskeidenheid van gebeurtenisse en mense — Jood, heiden, ryk, arm, ‘n man, ‘n vrou, heersers, gewone mense, geleerdes en ongeleerders — om te getuig wie Jesus is. + +Johannes verwys selfs na die getuienis van die Vader en na die Skrif wat aandui wie Jesus is. + +Hierdie week begin met die kragtige getuienis van Johannes die Doper. En nog ander getuies ook: Andréas en Simon Petrus, Filippus en Natánael, en ‘n onverwagte getuie, die Fariseër Nikodémus. Maar daar is nog ‘n getuie in die agtergrond (die ander dissipel saam met Andréas in Johannes 1:35, 40) — Johannes self. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 26 Oktober._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/02.md b/src/af/2024-04/04/02.md index a10804111a..4e1d6c2375 100644 --- a/src/af/2024-04/04/02.md +++ b/src/af/2024-04/04/02.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die getuienis van Johannes die Doper date: 20/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Soos verlede week se les geïllustreer het, begin die Evangelie van Johannes met Jesus Christus, die Woord, in sy ewige bestaan voor die Skepping. Maar in daardie selfde voorwoord, verskyn Johannes die Doper as ‘n getuie van Jesus. Sommige Jode in Jesus se tyd het twee messiaanse profete verwag, een as priester en die ander as koning. Johannes leer duidelik dat Johannes die Doper nie daarop aanspraak gemaak het om een van hierdie messiaanse profete te wees nie, maar hy was liewer ‘n getuie van die een ware Messías. + +`Lees Johannes 1:19–23. Hoe het Johannes die Doper sy bediening en sending verduidelik?` + +Die godsdienstige leiers het priesters en Leviete gestuur om Johannes te vra wie hy was. Omdat die messiaanse verwagtinge hoogty gevier het in Judéa was dit belangrik vir die Doper om sy verwantskap met daardie verwagtinge op te klaar. Hy was nie die Lig nie, maar hy was deur God gestuur om te getuig van die Lig en om voor te berei vir die koms van die Messías (Johannes 1:6–8). Dit is waarom hy hulle so reguit as moontlik geantwoord het en gesê het: “Ek is nie die Christus nie” (Johannes 1:20). + +Ook, Johannes het met water gedoop, maar Christus sou met die Heilige Gees doop (Johannes 1:26, 33). Johannes was nie waardig om Jesus se skoenriem los te maak nie (Johannes 1:27). Christus was Johannes voor, want Hy was reeds daar voor Johannes (Johannes 1:30, AFR83). Jesus was die Seun van God en Johannes het van Hom getuig (Johannes 1:34). + +`Lees Jesaja 40:1–5 en Johannes 1:23. Hoe gebruik Johannes hierdie verse?` + +In die dae van uitgeryde en klipperige paaie was die diensknegte gewoonlik voor die koning vooruitgestuur om die oppervlaktes of paaie gelyk te maak, en om die skerp draaie reguit te maak om so die pad vir die koning reguit te maak. So, ter vervulling van die profesieë, het Johannes gekom om die harte van die volk voor te berei. + +`Op watter wyse behoort ons as Sewendedag-Adventiste dieselfde bediening as Johannes die Doper te hê? Wys die ooreenkomste uit.` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/03.md b/src/af/2024-04/04/03.md index 4c5214736c..3c6b836a0b 100644 --- a/src/af/2024-04/04/03.md +++ b/src/af/2024-04/04/03.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die Lam van God date: 21/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Die Hebreeuse nasie het uitgesien na ‘n Messías wat hulle van die Romeine sou verlos. Die doel van die Evangelie van Johannes was om hulle wanbegrip oor die koms van die Messías te verander sodat hulle Jesus as die vervulling van die profesieë m.b.t. die koms van die Koning sou herken. Die Messias sou nie ‘n aardse heerser wees nie. Hy het gekom om al die Ou Testamentiese beloftes oor Homself te vervul wat sy offerande op die kruis vir die wêreld ingesluit het, en om die verhouding tussen God en sy volk te hernu. + +`Lees Johannes 1:29–37. Watter aankondiging maak Johannes die Doper oor Jesus? Watter beeld gebruik hy om Jesus voor te stel, en waarom is dit so belangrik vir ons begrip oor wie Jesus is, en wat sy sending sou wees?` + +Die verklaring deur die Doper dat Jesus die Lam van God is, ondersteun die doel van Johannes se Evangelie om sodoende ‘n hernude begrip van die werk en natuur van die Messías te weeg te bring. Jesus sou inderdaad die vervulling van die belofte van die offerstelsel wees, en ook terugverwys na die beloofde Verlosser soos oorspronklik in Génesis 3:15 belowe was. + +“Toe Johannes met die doop van Jesus na Hom verwys het as die Lam van God, is nuwe lig op die Messias se sending gewerp. Die profeet het gedink aan die woorde van Jesaja: ‘soos ‘n lam wat na die slagplek gelei word’, Jesaja 53:7.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 136. + +`Lees Markus 10:45, Romeine 5:6 en I Petrus 2:24. Hoe help hierdie verse ons om die rol van Jesus as “die Lam van God” te verstaan?` + +Al moes Johannes die Doper nog meer te wete kom oor Jesus se bediening, was hy baie seker dat Jesus die beloofde Messías was, die Een wat moes kom om die profesieë te vervul. + +`Oordenk Jesus se benaming as “die Lam van God” in diepe bepeinsing. Watter beelde word in jou gedagtes opgeroep, en hoe help die verbintenis met die Ou Testamentiese offerstelsel jou om dié grootse prys vir die mens se verlossing te waardeer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/04.md b/src/af/2024-04/04/04.md index 5af4b718a1..cd68680e79 100644 --- a/src/af/2024-04/04/04.md +++ b/src/af/2024-04/04/04.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Die twee dissipels van Johannes date: 22/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Twee van Johannes die Doper se dissipels het by hom gestaan toe Jesus by hulle verbygeloop het. En toe verklaar Johannes, “‘Dáár is die Lam van God!” (Johannes 1:36). Die twee dissipels het Johannes se boodskap oor die Christus gehoor, oor die Messías wat sou kom om die Ou Testamentiese profesieë te vervul. En toe het die dissipels Johannes verlaat om Jesus te volg, omdat hulle besef het dat Jesus groter as Johannes die Doper was en dat Hy die vervulling van Johannes se boodskap was. + +`Lees Johannes 1:35–39. Wat het hierdie twee dissipels gedoen nadat hulle Johannes se getuienis oor Jesus gehoor het?` + +Omdat hulle graag by Jesus wou wees, het hulle die dag saam met Hom deurgebring. Wie weet watter wonderbaarlike dinge hulle toe geleer en ondervind het? + +Dit moes inderdaad groot dinge gewees het, want kort daarna het hulle begeer om hulle ondervinding met ander te deel. Andréas, een van die twee dissipels, het onmiddelik sy broer, Simon, gaan soek en vir hom gesê, “‘Ons het die Messías gevind’ + +– dit is, as dit vertaal word, die Christus” (Johannes 1:41). Toe Andréas sy broer na Jesus gebring het, het Jesus onmiddellik aangedui dat Hy hom geken het deur te sê, “‘Jy is Simon, die seun van Jona, jy sal genoem word Séfas . . .’” (Johannes 1:42). Jesus het Petrus geken en hom verstaan. Dat Jesus persone ken, is ‘n hoofgedagte in die Evangelie van Johannes. (Lees byvoorbeeld Johannes 2:24, 25.) + +“As Johannes en Andréas die ongelowige gees van die priesters en owerstes gehad het, sou hulle nie leerlinge aan die voete van Jesus geword het nie. Hulle sou dan as kritici na Hom gekom het, om Sy woorde te beoordeel. Maar nie hierdie eerste + +dissipels nie. Tydens die prediking van Johannes die Doper het hulle al gehoor gegee aan die roepstem van die Heilige Gees. Nou het hulle die stem van die hemelse Leraar herken. ‘n Goddelike lig is oor die leerstellings van die Ou Testament gewerp. Die veelsydige temas van die waarheid is in ‘n nuwe lig gesien.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 139. + +Die Evangelie van Johannes se doel in sy geheel is om te onthul wie Jesus is, sodat hierdie goeie nuus met die wêreld gedeel kan word. + +`Op watter maniere het Christus, en jou geloof in Hom, jou lewe verander? Watter ander veranderinge sou jy graag nog wou sien plaasvind?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/05.md b/src/af/2024-04/04/05.md index 4ef01ffff5..83edff8c9d 100644 --- a/src/af/2024-04/04/05.md +++ b/src/af/2024-04/04/05.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Filippus en Natánael date: 23/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:43–46. Wat het Filippus se nuus oor sy geloof in Jesus onthul?` + +Fillipus se tuisdorp was Betsáida, en so ook Andréas en Petrus. Hy het sy vriend Natánael gevind en hom van Jesus vertel. Johannes die Doper het Jesus “die Lam van God” genoem. Andréas het vir Petrus vertel dat hy “die Messías” gevind het. Maar Filippus het gesê dat hulle Hom gevind het van wie “Moses in die wet en ook die profete geskrywe” het, en bygevoeg dat “Jesus van Násaret” afkomstig was. Sy verwysing na Násaret het ‘n vinnige reaksie van sy vriend ontlok. + +Dit skyn asof Natánael bevooroordeeld teenoor die klein dorpie Násaret was. ‘n Koning kon sekerlik nie van so ‘n onbenullige plek gekom het nie. Vooroordeel verblind baie maklik die oë van mense sodat hulle ander mense se werklike waarde nie raaksien nie. Filippus het blykbaar agtergekom uit sy vorige geselsies met Natánael dat die regte manier om met vooroordeel te werk nie deur verhewe filosofiese of teologiese redenasies geskied nie, maar liewer deur die indiwidu te nooi om die waarheid vir hulle self uit te vind. Hy het doodeenvoudig gesê, “Kom kyk”, en dit is presies wat Natánael gedoen het. Hy het gegaan en gesien. + +`Lees Johannes 1:47–51. Hoe het Jesus Natánael oortuig van wie Hy was, en wat was Natánael se reaksie?` + +Tussen verse 46 en 47 vind ons nie dat Natánael met woorde op Filippus se uitnodiging gereageer het nie, maar dat hy opgestaan en self gaan kyk het. Sy vriendskap met Filippus was sterker as vooroordeel, en van daardie oomblik af sou sy lewe heeltemal verander. + +Jesus het mooi woorde oor Natánael gesê deur hom ‘n Israeliet te noem in wie daar geen bedrog is nie (Johannes 1:47), ‘n groot kontras met wat Natánael oor Jesus se tuisdorp gesê het (Johannes 1:46). Natánael was verbaas, want hy het Jesus nog nie vantevore ontmoet nie. + +Toe Jesus sê dat Hy hom onder die vyeboom gesien het, het hierdie kort verklaring Natánael oortuig. Jesus het deur goddelike insig gesien hoe Natánael daar onder die boom gebid het om waarheid te vind (lees Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 140-141). En toe reageer Natánael met ‘n geïnspireerde belydenis: “Rabbi, U is die Seun van God, U is die Koning van Israel!” Let op hoe die kleinste openbaring blykbaar tot die mees verhewe belydenis van geloof lei. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/06.md b/src/af/2024-04/04/06.md index cd4178293d..e850ba6444 100644 --- a/src/af/2024-04/04/06.md +++ b/src/af/2024-04/04/06.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Die getuienis van Nikodémus date: 24/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 3:1–21. Hoe ondersteun Nikodémus se getuienis die tema van die Evangelie van Johannes?` + +Nikodémus was ‘n gerespekteerde onderwyser in Israel en ‘n vermoënde lid van die Sanhedrin. Vir verskeie redes speel sy getuienis ‘n belangrike rol in Johannes se Evangelie. Hy het na Jesus as “Rabbi” verwys en na die wondertekens wat Jesus gedoen het as die bewys van sy goddelike sending.Sodoende, selfs voordat Nikodémus besef het wat hy doen, het hy bewys gegee dat Jesus die Messías is. + +Nikodémus het die tekens wat Jesus gedoen het as ‘n bewys van sy goddelike roeping gesien, maar het dit nog nie as die vervulling van die Ou Testamentiese profesieë oor die Messías beskou nie. Nikodémus het dus nog getwyfel; op daardie oomblik het hy nog nie Jesus as die Christus erken nie. + +`Lees Johannes 3:3–21. Wat het Jesus vir Nikodémus gesê om te toon dat Hy regdeur Hom kon sien?` + +Jesus ken die hart van elke indiwidu. Sy reaksie op Nikodémus mag kortaf voorkom, maar Hy spreek die vraagstuk direk aan. Hoewel die Jode geglo het dat dit vir die heidene nodig was om hulle te bekeer, het baie nie verstaan dat hulle, die verkose volk, ook ‘n bekeringsondervinding nodig gehad het nie. Niemand word as gered gebore nie, maak nie saak wat hulle nasionaliteit of kerkverband is waarin hulle grootgemaak was nie. + +Daar is geen twyfel dat die Jode se wonderlike herkoms wat tot by Abraham teruggaan, aan hulle baie spesifieke voordele verskaf het nie (lees Romeine 3:1, 2). Maar dit was opsigself nie genoeg nie. Jesus het vir Nikodémus die ondenkbare gesê, dat hy, ‘n onderwyser en owerste in Israel, weer van omhoog gebore moes word! + +Jesus het Nikodémus met sy eie geestelike onkunde gekonfronteer: “ ‘Jy is die leraar van Israel en jy weet hierdie dinge nie?’ ” (Johannes 3:10). Hoe kan jy, ‘n gesiene leraar, hierdie dinge nie weet nie? Die berisping moes hartdiep getref het. + +Ten spyte van watter vrae Nikodémus ook al oor Jesus mag gehad het, het hy later saam met sy volgelinge Jesus se kant gekies (lees Johannes 19:39). + +`Wat beteken dit om “weer gebore” te wees, en waarom sou Jesus dit so beklemtoon het?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/04/07.md b/src/af/2024-04/04/07.md index 16cad0553e..158ef5f193 100644 --- a/src/af/2024-04/04/07.md +++ b/src/af/2024-04/04/07.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Vir verdere studie date: 25/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “Nikodémus,” bl. 167–177, in Die Koning van die Eeue. + +Nikodémus “het die Skrif in ‘n nuwe gees ondersoek – nie ter wille van die bespreking van ‘n teorie nie, maar om lewe vir sy siel te vind. Hy het die koninkryk van die hemele begin verstaan toe hy hom onderwerp het aan die leiding van die Heilige Gees. . . . + +“Deur die geloof ontvang ons die genade van God; maar die geloof is nie ons verlosser nie. Dit verdien niks. Dit is die hand waarmee ons Christus aangryp en Sy verdienste vir ons as middel teen die sonde toe-eien Bekering kom net so gewis van Christus as wat vergifnis kom. + +“Hoe moet ons dan gered word? ‘Soos Moses die slang in die woestyn verhoog het’, so is die Seun van die mens verhoog, en elkeen wat deur die slang verlei en gepik is, kan aanskou en lewe. ‘Daar is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem’, Johannes 1:19. Die lig wat van die kruis af straal, openbaar die liefde van God. Sy liefde trek ons na Hom. As ons ons nie teen hierdie aantrekking verset nie, sal ons in berou oor die sondes wat die Heiland gekruisig het na die voet van die kruis gelei word. Dan sal die Gees van God deur die geloof ‘n nuwe lewe in die siel verwek. Die gedagtes en drange word aan die wil van Christus gehoorsaam gemaak. Die hart, die gees, word opnuut geskep na die beeld van Hom wat in ons optree om alle dinge aan Hom te onderwerp. Dan word die wet van God op die verstand en hart geskryf en kan ons soos Christus sê: ‘Ek het lus, o my God, om u welbehae te doen’ (Psalm 40:9). — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 175-176. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Johannes die Doper het gekom om die weg vir Jesus voor te berei. Hoe dink jy, hoe suksesvol was sy bediening vanuit ‘n menslike perspektief? Ook, terwyl jy oor jou antwoord nadink, vra jouself die volgende belangrike vraag af: Hoe definieer jy “sukses" met betrekking tot geestelike dinge?` + +`Later het Johannes die Doper opreg getwyfel (Matthéüs 11:2, 3; Lukas 7:19). Wat het hierdie vrae laat ontstaan, en wat kan ons daaruit leer oor hoe om in ons geloof standvastig te wees?` + +`Bespreek die gedagte van hoe iemand soos Nikodémus, ‘n leier in die ware kerk, iemand wat sekerlik baie kennis gehad het, geestelik so onkundig kon gewees het oor wat werklik saak maak? Watter lesse kan ons uit hierdie situasie leer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/01.md b/src/af/2024-04/05/01.md index ded13793f1..59bb8311de 100644 --- a/src/af/2024-04/05/01.md +++ b/src/af/2024-04/05/01.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Die Samaritane getuig date: 26/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 4:1–42; Johannes 3:26–30; Jeremia 2:13; Sagaría 14:8; Eségiël 36:25–27. + +>

Geheueteks

+> “en aan die vrou gesê: ‘Ons glo nie meer op grond van wat jy gesê het nie, want ons het self gehoor en ons weet dat Hy waarlik die Christus, die Saligmaker van die wêreld, is’” (Johannes 4:42). + +Wie was die Samaritane? In 722 v.C. het die Assiriërs die noordelike koninkryk van Israel binnegeval, die Israeliete in gevangenskap weggevoer en hulle oor verskillende dele van hulle Assiriese keiserryk versprei om + +sodoende politieke stabiliteit in die noordelike deel van Israel tot stand te bring. Netso het hulle bannelinge van ander nasies gebring om die noordelike koninkryk van Israel te bevolk. Hierdie nasies wat toe bekend geword as die Samaritane, het hulle eie vorm van Judaïsme beoefen. + +Die onderlinge verhoudinge tussen die Jode en die Samaritane was egter nie goed nie. Byvoorbeeld, die Samaritane het die heropbouing van die tempel in Jerusalem teëgestaan nadat die Jode van hulle Babiloniese ballingskap af teruggekeer het om die tempel te herbou. Die Samaritane het in die tussentyd hulle eie tempel op die berg Gerísim gebou. Maar hierdie tempel was in 128 v.C. deur die Joodse heerser, John Hyrcanus, vernietig. + +Gedurende Christus se tyd op aarde het hierdie vyandskap voortgeduur. Die Jode het die Samaritane sover as moontlik vermy. Hoewel kommersiële bedrywighede tussen hulle wel plaasgevind het, was enige ander wedersydse inwerking verbode. Die Jode sou nie waag om iets van die Samaritane te leen nie en selfs nie eers ‘n guns van hulle te aanvaar het nie. Dis teen hierdie agtergrond wat Johannes die ontmoeting tussen Jesus en die Samaritaanse vrou by die fontein (put), en die mense van die Samaritaanse stad, Sígar, beskryf. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 2 November._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/02.md b/src/af/2024-04/05/02.md index 0cf71b84f4..0c4986a4ba 100644 --- a/src/af/2024-04/05/02.md +++ b/src/af/2024-04/05/02.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die agtergrond van die ontmoeting date: 27/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 4:1–4. Wat was die eintlike rede waarom Jesus deur Samaría gereis het?` + +Die Fariseërs het ontdek dat die dissipels van Jesus meer mense as Johannes die Doper en sy dissipels gedoop het. Hierdie situasie kon spanning tussen Johannes se volgelinge en Jesus s’n tot gevolg gehad het. Die dissipels van Johannes was vanselfsprekend ywersugtig vir hulle leier se reputasie en vir sy status (vergelyk Johannes 3:26–30). Johannes se eerbiedwekkende antwoord was dat hyself minder moes word, en Jesus meer (Johannes 3:30). Heelwaarskynlik, om konfrontasie te vermy, het Jesus toe Judéa verlaat om na Galiléa te gaan. Die pad deur Samaría was die korter roete na Galiléa, maar nie die enigste nie. Die toegewyde Jode sou die langer pad gekies het, Oos deur die Peréa-streek. Maar Jesus het in Samaría ‘n taak gehad om te vervul. + +`Lees Johannes 4:5–9. Hoe het Jesus hierdie geleentheid gebruik om met die vrou by die put te begin gesels?` + +Jakob se put was reg langsaan Sigem, terwyl Sígar vanwaar die vrou gekom het, ongeveer een myl (1,5 km) verder van die fontein af was. Jesus het by die fontein bly sit terwyl sy dissipels na die stad gegaan het om kos te koop. Hy het geen toegang tot die koel water van die put gehad nie. Toe die vrou by die put kom om water te kry, vra Hy vir haar water om te drink. + +In Johannes 3 was dit verrassend dat Nikodémus, ‘n owerste van die Jode en ‘n Rabbi, homself sou verneder om na Jesus te kom. Hy het in die nag gekom om te voorkom dat hy gesien sou word. Maar in Johannes 4 gebeur dit dat die vrou die helder daglig gebruik, miskien om kontak met die ander vroue vroeg in die dag of later wanneer dit koeler sou wees, te vermy. Waarom het sy in die eerste plek die langer pad gekies om water te gaan haal, en dit in die middel van die dag terwyl dit so warm was? Wat haar rede ook al was om op daardie oomblik daar op te daag, haar ontmoeting met Jesus sou haar lewe verander. + +Wat gebeur volgende? ‘n Joodse leraar word met ‘n Samaritaanse vrou wat ‘n slegte reputasie het, vergelyk! En tog, juis onder hierdie omstandighede, vind daar ‘n merkwaardige ontmoeting plaas. + +`Wat is sommige van die taboes in jou eie kultuur wat jou sal verhinder om voor ander te getuig? Hoe kan ons leer om dit te bowe te kom? Bring jou antwoord na die klas op Sabbat.` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/03.md b/src/af/2024-04/05/03.md index 6b8e25a7cd..af54f493c6 100644 --- a/src/af/2024-04/05/03.md +++ b/src/af/2024-04/05/03.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die vrou by die put date: 28/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 4:7–15. Hoe gebruik Jesus hierdie ontmoeting om teenoor die vrou te begin getuig?` + +“Die haat tussen die Jode en Samaritane het die vrou belet om Jesus ‘n guns aan te bied; maar die Heiland het na ‘n sleutel gesoek om haar hart te bereik, en met die takt wat uit Goddelike liefde gebore is, het Hy haar om ‘n guns gevra pleks van een aan te bied. ‘n Vriendelike aanbod kon verwerp geword het; maar vertroue wek vertroue.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 184. + +Soos in die geval met sy ontmoeting met Nikodémus, weet Jesus wat in die harte van mense aangaan. In sy reaksie op haar verbasing dat ‘n Jood so ‘n guns van ‘n Samaritaan sou vra, praat Jesus direk met haar sonder om doekies om te draai. “ ‘As jy die gawe van God geken het en geweet het wie Hy is wat vir jou sê: Gee vir My water om te drink, sou jy Hom gevra het en Hy sou vir jou lewende water gegee het’ ” (Johannes 4:10). + +Die vrou se reaksie was net soos die van Nikodémus wat gevra het, “ ‘Hoe kan hierdie dinge gebeur?’ ” (Johannes 3:9) m.b.t. om weer gebore te word. Sy het gevra, “ ‘Here, U het nie eens ‘n skepding nie, en die put is diep; waarvandaan kry U dan die lewende water?’ ” (Johannes 4:11). In beide gevalle het Jesus hulle (die een, ‘n uitstaande Joodse leraar; die ander, ‘n Samaritaanse vrou met twyfelagtige sedes) na die bonatuurlike geestelike waarhede verwys wat beide van hulle moes hoor en verstaan. Jesus het eintlik aan elkeen van hulle dieselfde ding gesê: Hulle het ‘n bekeringsondervinding nodig gehad. + +`Wat is die Ou Testamentiese agtergrond van Jesus se verklaring oor lewende water? (Jeremia 2:13, Sagaría 14:8)` + +Water is lewe; die mensdom kan nie sonder water bestaan nie, en daarom vorm water ook ‘n kragtige en toepaslike beeld vir die ewige lewe. Daarom sê Jesus, “ ‘maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word ‘n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe’ ” (Johannes 4:14). + +`Lees Johannes 7:37, 38. Wat sê Jesus in hierdie verse, en hoe ondervind ons wat Hy hier belowe?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/04.md b/src/af/2024-04/05/04.md index b67626ab24..3f5625823a 100644 --- a/src/af/2024-04/05/04.md +++ b/src/af/2024-04/05/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: “ ‘Here, gee my daardie water’ ” date: 29/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +“ ‘Dan sal Ek skoon water op julle giet, sodat julle rein kan word; van al jul onreinhede en van al jul drekgode sal Ek julle reinig. En Ek sal julle ‘n nuwe hart gee en ‘n nuwe gees in jul binneste gee, en Ek sal die hart van klip uit julle vlees wegneem en julle ‘n hart van vlees gee. En Ek sal my Gees in jul binneste gee en sal maak dat julle in my insettinge wandel en my verordeninge onderhou en doen’ ” (Eségiël 36:25–27). + +`Hoe weerspieël Eségiël 36:25–27 die waarhede wat Jesus gepoog het om aan Nikodémus en aan die vrou by die put te gee?` + +In beide gevalle het Jesus getrag om by hierdie mense geestelike waarhede tuis te bring, selfs al moes Hy illustrasies uit die natuur gebruik om dit te doen. + +Aanvanklik het nie een van hulle verstaan wat Jesus bedoel het nie. Hoe, het Nikodémus gevra, kan ‘n man weer gebore word? Dit wil sê, hoe kan hy na sy moeder se skoot terugkeer? Nikodémus het duidelik op ‘n aardse vlak gefunksioneer, selfs al het Jesus hom duidelik geestelike waarhede aangebied. Die vrou het ook Jesus se woorde oor die water letterlik opgeneem terwyl Jesus duidelik oor iets geesteliks gepraat het. + +Haar reaksie op Jesus se aanbod van lewende water was, “ ‘Here, gee my daardie water, sodat ek nie dors kry en hier hoef te kom skep nie’ ” (Johannes 4:15). Sy het geredeneer dat die water wat Jesus aangebied het haar staptoggies na die put sou laat ophou, en so die risiko om mense in die gesig te kyk, uitskakel. Dit is treffend dat die gesprek so vinnig verskuif het van Jesus wat vir water gevra het om te drink, na die vrou wat vir Hom water vra om te drink. + +`Lees Johannes 4:16. Hoe het Jesus op die vrou se versoek gereageer?` + +Jesus het die onderwerp van bespreking skielik verander deur die vrou te vra om haar man te gaan roep en dan terug te kom. Waarom so skielik die onderwerp verander? Die vrou se optrede het ontwyking getoon. Jesus het haar hart gelees. Sy moes haar situasie trotseer om gesond te kon word. “Voordat hierdie siel die gawe kon ontvang wat Hy haar so graag wou gee, moes sy eers tot ‘n besef van haar sonde en van haar Verlosser gebring word.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 187. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/05.md b/src/af/2024-04/05/05.md index e087fa46b6..e6a43ed970 100644 --- a/src/af/2024-04/05/05.md +++ b/src/af/2024-04/05/05.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Jesus onthul Homself date: 30/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 4:16–24. Wat het Jesus gedoen om aan hierdie vrou te toon dat Hy haar diepste geheime ken, en hoe het sy gereageer?` + +Die vrou kon nie hierdie lig, hierdie onthulling op daardie oomblik hanteer nie. Alhoewel sy Jesus as ‘n profeet erken het, het sy probeer om dit wat hy onthul het, te vermy. Sy vra toe vir Jesus ‘n vraag oor die Jode en die Samaritane se dispuut oor hulle plek van aanbidding. + +In antwoord op haar vraag het Jesus haar daarop gewys dat die Samaritane nie weet wat hulle aanbid nie. Hulle aanbidding was ‘n samestelling van Judaïsme en die heidense aanbiddingstelsel. Die Jode het die God wat Homself openbaar, aanbid — nog ‘n belangrike erkenning vir ‘n Samaritaan om te ervaar. + +Om die ware God te aanbid, word nie aan ‘n plek gekoppel nie. Die bespreking oor ‘n plek van aanbidding was dus nie van toepassing op hierdie gesprek nie. Want God is gees, en diegene wat Hom aanbid, moet dit in gees en in waarheid doen. Eers nadat die vrou die waarheid wat Jesus so pas aan haar oorgedra het, aanvaar het, was sy gereed vir meer + +`Lees Johannes 4:25, 26. Hoe het Jesus sy identiteit aan haar openbaar?` + +In al vier die Evangelies is hierdie die enigste skrifgedeelte waar Jesus voor sy kruisiging aan iemand verklaar het dat Hy die Messías is. En dit het Hy nie voor ‘n groot skare of ‘n belangrike persoon gedoen nie, maar aan ‘n naamlose Samaritaanse vrou, alleen, by Jakob se put. Hy stel in enige eensame siel wat afgesonderd en alleen voel, belang. + +En so het Hy voor hierdie vrou wat nie net uit ‘n vreemde kultuur afkomstig was nie en ook nie die hoogste morele standaarde gehandhaaf het nie, openlik onthul oor wie Hy was. En deur aan haar sy kennis oor haar diepste geheime te kenne te gee, het Hy aan hierdie vrou groot rede gegee om ook in Hom te glo. + +`Wat behoort hierdie verhaal aan ons te sê oor waarom dit vir die evangelie nodig is om die skeidsmure wat ons as mense teenoor mekaar oprig, af te breek?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/06.md b/src/af/2024-04/05/06.md index 05a8287640..1fd791ceeb 100644 --- a/src/af/2024-04/05/06.md +++ b/src/af/2024-04/05/06.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die Samaritane getuig date: 31/10/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 4:27–29. Hoe verrassend het die vrou toe opgetree?` + +Jesus se gesprek met die vrou word toe deur die terugkoms van die dissipels onderbreek. Hoewel hulle verras wat dat Hy met ‘n vrou in gesprek was, het hulle Hom nie ondervra nie. In plaas daarvan het hulle Hom aangemoedig om te eet. + +Die vrou het intussen haar waterkruik gelos en na die stad gehardloop om aan die ander mense te gaan vertel wat sy so pas met Jesus ondervind het. + +`Lees Johannes 4:30–42. Wat het op hierdie ontmoeting gevolg, en wat leer dit ons oor hoe die evangelieboodskap versprei kan word?` + +Dis nogal vreemd dat Jesus se vertelling van ‘n oes die verhaal van die bekering van baie mense in die stad voorafgegaan het. Maar Johannes wou hê ons moet sien hoe Jesus verstaan het wat besig was om te gebeur. Om die plan van verlossing met ‘n Samaritaanse vrou te deel, was vir Hom baie meer belangrik as om te eet. Om siele na verlossing te lei, was sy doel. En Hy het van die geleentheid gebruik gemaak om sy dissipels die dringendheid om die evangelie aan alle mense te verkondig, te leer, selfs aan hulle wat anders as hulle was. + +Daar is baie hoogtepunte in die Evangelie van Johannes, en Johannes 4:39–42 is sekerlik deel daarvan. Baie van die Samaritane het geglo vanweë die vrou se getuienis, “ ‘ Kom kyk ‘n man wat my alles vertel het wat ek gedoen het’ ” (Johannes 4:39). + +Die Samaritane het toe by Jesus aangedring om by hulle te bly. Die gevolg was dat baie meer geglo het weens die Woord van Jesus, “en aan die vrou gesê: Ons glo nie meer op grond van wat jy gesê het nie, want ons het self gehoor en ons weet dat Hy waarlik die Christus, die Saligmaker van die wêreld, is’” (Johannes 4:42). + +`Wat behoort hierdie verhaal aan ons te sê oor hoe kragtig die getuienis van selfs net een persoon kan wees? Hoe kragtig is jou getuienis oor wat Jesus in jou lewe gedoen het?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/05/07.md b/src/af/2024-04/05/07.md index 88580d916b..78da436fff 100644 --- a/src/af/2024-04/05/07.md +++ b/src/af/2024-04/05/07.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Vir verdere studie date: 01/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “By die Put van Jakob,” bl. 183–195, in Die Koning van die Eeue. + +“Sodra die Samaritaanse vrou die Heiland gevind het, het sy ander na Hom gebring. Sy het ‘n doeltreffender sendeling blyk te wees as Sy eie dissipels. Die dissipels het in Samaría geen aanduiding gesien dat dit ‘n belowende sendingveld is nie. Hulle het gedroom oor die groot toekomswerk wat wag. Hulle het nie besef dat ‘n oes op hulle gewag het om ingesamel te word nie. Maar deur ‘n vrou wat deur hulle verag is, is ‘n hele stad beweeg om die Heiland te hoor. Sy het dadelik die lig na haar volksgenote oorgedra. + +“Hierdie vrou illustreer die werking van ‘n praktiese geloof in Christus. Elke ware dissipel word as sendeling in die koninkryk van God gebore. Hy wat die lewende water drink, word ‘n fontein van die lewe. Die ontvanger word ‘n gewer. Die genade van Christus in die siel is soos ‘n bron in die woestyn wat opwel om almal te verkwik en wat die wat op die punt is om te vergaan, gretig maak om die water van die lewe te drink.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 195. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Hersien julle antwoorde op Sondag se laaste vraag. Wees heeltemal eerlik daarmee. Watter tradisies en bevooroordeeldheid in jou kultuur kan inderdaad jou eie getuienis teenoor ander dwarsboom?` + +`Waarom dink jy het Jesus so ‘n warm ontvangs onder die Samaritane gehad in teenstelling met hoe sy eie mense Hom behandel het?` + +`Plaas jouself in die plek van die Samaritaanse vrou. ‘n Totale vreemdeling kom en vertel aan haar dat Hy bewus is van haar diepste geheime. Hoe kon enigiemand, wat nog van ‘n vreemdeling, hierdie dinge te wete gekom het? Geen wonder dat Jesus haar so beïndruk het nie. Wat behoort hierdie verhaal aan jou te vertel oor hoe die Here alles van ons weet, selfs die diepste en donkerste geheime wat ons nie wil hê enigiemand moet van hoor nie? En tog, wat sê dit aan ons oor hoe Hy haar behandel het en oor hoe Hy ons wil behandel, selfs al weet Hy van al ons geheime? Watter bemoediging kan hierdie waarheid vir jou bring?` + +`Watter temas in die Evangelie van Johannes wat ons tot dusver bestudeer het, word ook in Jesus se ontmoeting met die Samaritaanse vrou by die put gevind?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/01.md b/src/af/2024-04/06/01.md index c1532f1f39..82ac557c12 100644 --- a/src/af/2024-04/06/01.md +++ b/src/af/2024-04/06/01.md @@ -3,5 +3,20 @@ title: Meer getuienisse oor Jesus date: 02/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 3:25–36, Johannes 1:32–36, Daniël 7:18, Johannes 6:51–71, Johannes 5:36–38, Johannes 7:37–53. + +>

Geheueteks

+> “ ‘En Ek, as Ek van die aarde verhoog word, sal almal na My toe trek.’ ” (Johannes 12:32) + +Jesus het nie net verbasende dinge oor Homself gesê nie, maar ook oor wie Hy is, oor wie Hom gestuur het en waar Hy vandaan gekom het. Hy het ook getoon wie Hy is deur die wonderwerke en tekens wat Hy gedoen het. Soos sommige + +openlik van Jesus getuig het: “ ‘Wanneer die Christus kom, sal Hy meer tekens doen as wat hierdie man gedoen het? ’ ” (Johannes 7:31) + +Hy het sy woorde met handelinge bekragtig en dit het die waarheid van sy woorde bevestig. + +Maar, soos wat die drama voortduur, begin die mense verdeeld raak. Die genesing van die man by die bad van Betésda het gramskap by die leiers opgewek. Die gesprek in Kapérnaüm na die voeding van die 5,000 het daartoe gelei dat Jesus deur die menigtes verwerp was. Die opwekking van Lasarus het geloof in sommige gewek, maar by ander ‘n vyandigheid wat tot die verhoor en kruisiging van Jesus gelei het. + +Hierdie week se les gaan oor diegene wat gesien het wat Jesus gedoen het, en daaroor getuig het. In elkeen van hierdie insidente word sommige aspekte van wie Jesus werklik is, geopenbaar, en tesame skep dit ‘n dieper insig in Jesus as die Messias. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 9 November._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/02.md b/src/af/2024-04/06/02.md index 183b2d4992..e481a9a15a 100644 --- a/src/af/2024-04/06/02.md +++ b/src/af/2024-04/06/02.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: 'Innerlike nederigheid: Johannes die Doper getuig weer' date: 03/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Les 2 beskryf hoe dit wat Johannes die Doper oor getuig het, die eerste dissipels — Andréas en Johannes, Petrus, Filippus en Natánael – na Jesus gestuur het. ‘n Mens sou verwag dat die Doper, nadat hy sy getuienis gelewer het, van die toneel af sou verdwyn het. Maar hy verskyn ‘n hele paar keer weer in die Evangelie van Johannes. + +`Lees Johannes 3:25–36. Hoe vergelyk Johannes die Doper homself met Jesus?` + +‘n Dispuut het tussen Johannes die Doper se dissipels en ‘n naamlose Jood ontstaan oor die reiniging – waarskynlik ‘n vraag wat oor die doeltreffendheid van die doop gevra was (vergelyk Markus 1:4, 5). Interessantheidshalwe, toe sy dissipels Johannes daarna genader het om heelwaarskynlik die vraag wat hulle teëgekom het op te los, het hulle na Jesus verwys en gesê, “ ‘. . . Rabbi, Hy wat saam met u oorkant die Jordaan was . . . kyk, Hy doop, en almal gaan na Hom toe’ ” (Johannes 3:26). Dit is nie moeilik om tussen die reëls te lees nie: hulle was jaloers op Jesus — jaloers namens hulle eie meester, en sommer ook net persoonlik jaloers. + +Dit was so maklik vir Johannes om self in hierdie jaloesie genoeë te kon vind, maar hy het dit nie gedoen nie, want hy het geweet wat sy sending was. In plaas daarvan het hy sy dissipels herinner dat hy nog nooit daarop aanspraak gemaak het dat hy die Christus is nie. Inteendeel: hy het gekom om van Hom te getuig, om die weg vir Hom te berei, om oor Hom te getuig (Johannes 1:6–8). + +Deur die illustrasie van ‘n huwelikseremonie te gebruik, noem hy homself die vriend van die bruidegom, terwyl Jesus die bruidegom is. Die bruid sou die volk van God wees (vergelyk Hoséa 2:16–23 en Jesaja 62:1–5). En toe spreek hy die woorde wat Johannes se ware grootheid aangedui het, “Hy moet meer word, maar ek minder” (Johannes 3:30). + +In Johannes 3:31–36 word die vergelyking tussen Jesus en Johannes voortgesit, en word die voortreflikheid van die Messias bo sy voorloper verder beaam. Met Johannes se getuienis wat op Jesus gefokus was, word die gedagte om te getuig weereens beklemtoon. Diegene wat daardie getuienis ontvang en in Jesus glo, het die ewige lewe. Hulle wat Hom nie ontvang nie, verkeer steeds onder die toorn van God. Dit is wat die teksvers sê. God het die wêreld lief en Hy het sy Seun gestuur om die wêreld te red (Johannes 3:16, 17). Maar hulle wat weier om die gawe wat aangebied word, te aanvaar, sal die prys vir hulle eie sondes moet betaal — die ewige dood. + +`Hoe kan ons hierdie les van nederigheid voor God en die mens leer? Wat kan ons leer uit hierdie voorbeeld van Johannes se sielsnederigheid?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/03.md b/src/af/2024-04/06/03.md index 6197d86e0f..71497abebf 100644 --- a/src/af/2024-04/06/03.md +++ b/src/af/2024-04/06/03.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: 'Die Messias: ‘n nuwe insig' date: 04/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:32–36. Wat sê Johannes die Doper hier oor Jesus, die langverwagte Messias, waaraan die volk nie gedink het nie?` + +Die Jode het uitgesien na die koms van die Messias, want hulle het geglo dat Hy hulle uit die mag van die Romeine sou kom verlos. Omdat hulle al lank deur hierdie wêreldmag onderdruk was, het die Jode geglo dat die Messias nie net die Romeine tot ‘n val sou bring nie, maar die Jode ook ‘n groot en magtige nasie sou gemaak het. Johannes se woorde, “die Lam van God”, wat direk na sy versoeningsoffer verwys het, was heelwaarskynlik deur die oorgrote meerderheid van die Joodse bevolking verkeerd vertolk. Hulle het waarskynlik nie geweet waarvan hy gepraat het nie. + +Johannes wou dus deur sy evangelieboodskap hulle begrip oor die Messias se koms verander, sodat hulle in Jesus die vervulling van die profesieë oor die Koning wat sou kom om te kom doen wat Hy gedoen het, sou raaksien. Hy sou nie as ‘n politieke en militêre leier gekom het nie, maar om Homself vir die sondes van die wêreld te offer. Dit was sy doel. Eers daarna, wanneer alles uiteindelik voltooi sal wees, sal die finale koninkryk in besit geneem word (lees Daniël 7:18). + +“Toe Johannes met die doop van Jesus na Hom verwys het as die Lam van God, is nuwe lig op die Messias se sending gewerp. Die profeet het gedink aan die woorde van Jesaja: ‘soos ‘n lam wat na die slagplek gelei word’, Jesaja 53:7.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 136. + +Johannes sê in Johannes 1:31, “ ‘En ek het Hom nie geken nie’ ”. So, hoe het Johannes dan Jesus as die Messias erken? Die antwoord is dat die Here wat Johannes gestuur het, vroeër aan hom gesê het, “ ‘Op wie jy die Gees sien neerdaal en op Hom bly, dit is Hy wat met die Heilige Gees doop.’ En Johannes het gesê, ‘En ek het gesien en getuig dat Hy die Seun van God is’ ” (Johannes 1:33, 34). Met ander woorde, God het aan Johannes geopenbaar dat Jesus die Messias was. + +“Christus [is] die krag van God en die wysheid van God” (1 Korinthiërs 1:24). Om te weet dat Jesus die Christus is, kom van God self af deur die oortuigingskrag van sy Gees. Hierdie tema verskyn dikwels in Johannes. Verlossing kom nie deur wêreldse filosofie, wetenskap of geleerdheid nie. Dit kom net van God af tot ‘n hart wat deur geloof en gehoorsaamheid aan Jesus oorgegee is. + +`Hoe sou ons die waarheid oor Jesus as ons versoeningsoffer weet as dit nie aan ons geopenbaar was nie? Waarom is dit dan so uiters belangrik om die Bybel en wat dit ons oor Jesus leer, te ken?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/04.md b/src/af/2024-04/06/04.md index df95048db2..7c3b007eb1 100644 --- a/src/af/2024-04/06/04.md +++ b/src/af/2024-04/06/04.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Aanvaarding en verwerping date: 05/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Les 2 het die voeding van die 5,000 in Johannes 6 behandel, maar het nie die laaste gedeelte van die verhaal wat nou hier gedoen gaan word, ingesluit nie. + +`Lees Johannes 6:51–71. Watter boodskap van Jesus was vir die mense moeilik om te aanvaar?` + +Nadat Jesus die mense deur ‘n wonderwerk gevoed het, was hulle gereed om Hom as koning te kroon (Johannes 6:1–15). Maar toe Hy later met hulle by die sinagoge van Kapérnaüm gesels het, het Hy die geestelike betekenis van die wonderwerk verduidelik en gesê, “Ek is die brood van die lewe” (Johannes 6:35). En toe verklaar Hy dat hierdie brood sy vlees is wat Hy vir die lewe van die wêreld gee (Johannes 6:51). + +Hierdie verklaring het die oë van die menigte oopgemaak vir die feit dat Jesus nie die aardse koning sou wees wat hulle verwag het nie. Hy het nie by hulle aardse denke ingepas nie. Hulle het bekering geweier, ‘n bekering wat hulle denke sou verander het om Jesus as die Messias te aanvaar. Baie van sy dissipels het Hom toe daarna verlaat (Johannes 6:66). + +Vanuit ‘n menslike oogpunt moes dit vir Jesus swaar gewees het om te aanvaar. Die goedkeuring van die skare is aangenaam. Wie wil nie aanvaar word nie? Maar om baie mense te sien onttrek en jou beginsels te bevraagteken, is genoeg om jou mismoedig te maak. Toe Hy die menigte sien weggaan, het Jesus aan sy binnekring, die Twaalf, gevra of hulle nie ook wou weggaan nie. + +Dit is toe dat Petrus sy verbasende belydenis gemaak het, nog ‘n getuienis oor wat Jesus aanbied en wie Hy is. “ ‘U het die woorde van die ewige lewe. En ons het geglo en erken dat U die Christus is, die Seun van die lewende God’ ” (Johannes 6:68, 69). Die dissipels was saam met Jesus vir ‘n hele paar jaar. Hulle het saam met Hom gereis, sy wonderwerke gesien, Hom hoor preek. Hulle het deur ondervinding geleer dat daar niemand was wat met Hom vergelyk kon word nie. Hoe ongewoon sekere situasies ookal was, hulle was oortuig dat hierdie man die Messias was — afgesien van hoeveel hulle nog nie verstaan het waaroor die doel van sy koms gegaan het nie. + +Eers na sy dood en opstanding het hulle begin verstaan waarom Jesus gekom het. + +`Wat kan ons uit hierdie verhaal leer oor die feit dat die meerderheid gewoonlik verkeerd is? Waarom moet ons hierdie feit onthou, veral oor die aspekte van ons geloof wat by die oorgrote meerderheid ongewild is – selfs ook by die oorgrote meerderheid Christene?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/05.md b/src/af/2024-04/06/05.md index 855bf665d8..88438e934b 100644 --- a/src/af/2024-04/06/05.md +++ b/src/af/2024-04/06/05.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die Vader getuig date: 06/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Die Evangelie van Johannes begin met die Woord (logos) wat by God is; d.w.s., by God die Vader (Johannes 1:1). Toe die Woord vlees geword het, het die Gees van Jesus getuig deur tydens sy doop op Hom neer te daal (Johannes 1:32–34). Maar die Vader getuig ook van Jesus gedurende sy aardse bediening. + +`Lees Johannes 5:36–38. Wat sê Jesus hier oor die Vader?` + +Jesus verbind die Vader met die werke en wonderwerke wat Hy gedoen het. Hy sê baie duidelik dat die Vader Hom gestuur het en dat die Vader van Hom getuig. + +`Lees Matthéüs 3:17 en 17:5, Markus 1:1l en Lukas 3:22 (lees ook II Petrus 1:17, 18). Wat sê die Vader oor Jesus?` + +Tydens Jesus se doop het die Vader en die Gees by die Seun aangesluit om die volgende belangrike gebeurtenis aan te dui: die begin van Jesus se bediening. Die Vader het verklaar dat Jesus sy geliefde Seun is in wie Hy ‘n welbehae het. Maar, tydens ‘n kritieke tyd in Christus se bediening, het die Vader weer gepraat, hierdie keer soos dit in die Evangelie van Johannes opgeteken is. + +Sake het ‘n klimaks bereik gedurende die finale dae van Jesus se bediening. Die godsdienstige leiers wat dit nie reggekry het om Hom te stop nie (lees Johannes 12:19), wou Hom meer as ooit tevore uit die pad kry. Die menigtes wat geesdriftig oor Hom was, veral toe meer en meer mense wat die getuienisse gehoor het van hulle wat gesien het hoe Hy Lasarus uit die dood opgewek het (Johannes 12:17, 18), Jesus begin volg het. Selfs die Grieke wat die fees bygewoon het, wou Jesus gesien het. + +Op hierdie tydstip, in antwoord op Jesus se woorde in Johannes 12:28, “ ‘Vader, verheerlik u Naam!’ ”, het die Vader vanuit die hemel weer getuig, “ ‘Ek hét dit verheerlik, en Ek sal dit weer verheerlik’ ” (Johannes 12:28). + +Soos wat ons reeds gesien het, is Jesus se uur van verheerliking die kruis. Die Vader se getuienis oor Jesus wys dus na die groot offerande van die Lam van God vir die sondes van die wêreld. Dit is die hoogtepunt van sy aardse bediening. Sy dood namens ons het die volle prys betaal vir al ons sondes, en in Hom, deur geloof, hoef ons nooit hierdie prys self te betaal nie. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/06.md b/src/af/2024-04/06/06.md index 1a8c0fefd3..a1bf4e438d 100644 --- a/src/af/2024-04/06/06.md +++ b/src/af/2024-04/06/06.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Die menigte getuig date: 07/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +“En op die laaste dag, die groot dag van die fees, het Jesus gestaan en uitgeroep en gesê: As iemand dors het, laat hom na My toe kom en drink! Hy wat in My glo, soos die Skrif sê: strome van lewende water sal uit sy binneste vloei’ ” (Johannes 7:37, 38). + +Johannes het baie keer verslag gedoen oor hoe Jesus sterk verklarings oor Homself gemaak het, oor wie Hy was en wat Hy kom doen het. + +Die Skrif in Johannes 7:37 wat hierbo aangehaal word, is nog ‘n voorbeeld van wat Jesus vir Homself toege-eien het, en oor wat Hy vir almal wat na Hom toe kom, sal doen. Hierdie was ook verbasende aansprake. + +`Toe Jesus met die Jode wat die huttefees bygewoon het, gepraat het, hoe het baie van hulle daarop gereageer? (Johannes 7:37–53)` + +Sommige het gesê Hy was die Profeet oor wie Moses lank gelede voorspel het (lees Deuteronómium 18:15–19). Ander het gedink dat Jesus die Christus was. Maar dit het die argument laat ontstaan dat die Messias nie uit Galiléa sou kom nie, en dat Hy uit die geslag van Dawid moes kom, en in Bethlehem gebore moes word — wat natuurlik alles waar was oor Jesus (vergelyk Matthéüs 1–2), alhoewel baie blykbaar nie hiervan geweet het nie! + +Selfs die wat Hom gevange wou neem, die dienaars, was deur Hom en die welsprekendheid van sy woorde, vasgevra. Die Fariseërs het op die dienaars se verslag gereageer met ‘n ander vraag, “ ‘Het iemand uit die owerstes in Hom geglo?’ ” (Johannes 7:48). Hierdie vraag van die Fariseërs het aan Johannes die geleentheid gegee om Nikodémus te noem wat, na sy ontmoeting met Jesus, probeer het om Jesus teen die Fariseërs se samesweringe te beskerm. “ ‘Oordeel ons wet die mens sonder om hom eers te hoor en te weet wat hy doen?’ ” (Johannes 7:51). + +Het Nikodémus ooit vir Jesus as die Messias aanvaar? Hoewel sy vraag hierbo nie bewys lewer dat Hy dit gedoen het nie, gee hierdie optrede van hom plus wat Hy gedoen het nadat Jesus gesterf het, (lees Johannes 19:39, 40), ‘n vaste bewys dat Nikodémus wel in Hom begin glo het. + +En so was dit die antwoord op hulle vraag: ja, inderdaad, een van die Fariseërs het ten einde laaste in Hom geglo. + +`Lees Johannes 7:49. Wat het die leiers gesê wat hulle misnoeë getoon het oor die menigtes wat Jesus gevolg het? Watter les kan ons hieruit leer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/06/07.md b/src/af/2024-04/06/07.md index c360f9bf2e..2fa44cf1ff 100644 --- a/src/af/2024-04/06/07.md +++ b/src/af/2024-04/06/07.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Vir verdere studie date: 08/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “Die Krisis in Galiléa,” bl. 383–394; “In die Buitenste Voorhof,” bl. 621–626, in Die Koning van die Eeue. + +“ ‘Na wie toe sal ons gaan?’ Israel se leraars was die slawe van vormgodsdiens. Die Fariseërs en Sadduseërs was gedurig die harnas in vir mekaar. Om Jesus te verlaat sou beteken om tussen yweraars vir rites en seremonies te verval – mense wat net hul eie verheerliking soek. Die dissipels het meer vrede en blydskap ondervind sedert hulle Jesus aangeneem het as enige ander tyd in hul lewens. Hoe kon hulle terugkeer na diegene wat die Sondaarsvriend versmaai en vervolg? Hulle het lank op die Messias gewag: nou is Hy hier; hulle kan Hom nie verlaat ten gunste van diegene wat Sy lewe soek en hulle vervolg het omdat hulle Sy volgelinge geword het nie. + +“ ‘Na wie toe sal ons gaan?’ Nie van die leer van Christus, Sy lesse van liefde en genade, na die duisternis van ongeloof, die goddeloosheid van die wêreld nie. Ondanks baie wat die Heiland se wonderwerke aanskou het Hom verlaat het, het Petrus die geloof van die dissipels uitgespreek: ‘U is die Christus.’ Net die gedagte om hierdie anker vir hul siele te verloor, het hulle met vrees en pyn vervul. Om sonder ‘n Verlosser te wees, is om weerloos op die stormsee rond te dobber.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 393. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Voer ‘n klasbespreking oor die moeilike vraag waarom sommige mense, wanneer daar aan hulle bewys gegee word dat Jesus die Messias is en ook bewyse oor die waarheid van die Christelike geloof, dit met blydskap aanvaar, terwyl ander aan wie dieselfde bewyse gegee word, dit verwerp?` + +`Watter waarheid kan meer belangrik wees as dat Jesus Christus vir ons sondes gesterf het? Hoe het ons egter van hierdie uiters belangrike waarheid te wete gekom? Deur die wetenskap, natuurwette, natuurlike teologie, die logika, die rede? Terwyl al hierdie dinge ons dalk deur feite kan lei om in ‘n Skepper God te glo, in ‘n Oorspronklike Oorsaak, ‘n Onbeweeglike Wese, wat ook al — nie een van hierdie dissiplines, opsigself of selfs gekombineerd, kan ons die mees belangrike waarheid wat ons moet weet, leer nie: Dat Christus vir ons sondes gesterf het. Wat behoort hierdie feit – dat al hierdie beginsels ons nie kan lei na die een ding wat ons moet weet nie — ons te leer oor hoe uiters belangrik dit is om die Bybel ons finale en beslissende outoriteit oor geloofsake te maak?` + +`Waarom kan dit so belangrik vir iemand se eie geloof wees om die dinge wat God in sy of haar lewe gedoen het, oor te vertel?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/01.md b/src/af/2024-04/07/01.md index ed2ab6f7e7..c5fef7b8d9 100644 --- a/src/af/2024-04/07/01.md +++ b/src/af/2024-04/07/01.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Geseënd is hulle wat glo date: 09/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +I Johannes 8:54–58, Génesis 12:3, Romeine 4:1–5, Johannes 12:1–8, Johannes 19:4–22, Johannes 20:19–31, Daniël 2, Daniël 7. + +>

Geheueteks

+> “Jesus sê vir hom: Omdat jy My gesien het, Thomas, het jy geglo, salig is die wat nie gesien het nie en tog geglo het’ ” (Johannes 20:29). + +Dwarsdeur sy Evangelie het Johannes te doen gehad met‘n verskeidenheid mense — mense uit verskillende agtergronde, gelowe en met verskillende ondervindings — almal wat getuig het oor wie Jesus was. + +“ ‘Dáár is die Lam van God!’ ” (Johannes 1:36). “ ‘Ons het die Messías gevind’ ” (Johannes 1:42). “ ‘Ons het Hom gevind van wie Moses . . . geskrywe het’ ” (Johannes 1:46). “ ‘Rabbi, U is die Seun van God! U is die Koning van Israel!’ ” (Johannes 1:50). “ ‘Is Hy nie miskien die Christus nie?’ ” (Johannes 4:29). “ ‘. . . want ons het self gehoor en ons weet dat Hy waarlik die Christus, die Saligmaker van die wêreld is’ ” (Johannes 4:42). “ ‘Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde van die ewige lewe’ ” (Johannes 6:68). “ ‘. . . ek glo dat U die Christus is, die Seun van God wat in die wêreld sou kom’ ” (Johannes 11:27). “ ‘. . . dat ek blind was en nou sien’ ” (Johannes 9:25). “ ‘Dáár is julle Koning!’ ” (Johannes 19:14). “ ‘Ek vind geen skuld in Hom nie’ ” (Johannes 19:6). “ ‘My Here en my God!’ ” (Johannes 20:28). + +Wie was sommige van hierdie mense, en waarom het hulle getuig soos hulle getuig het oor die identiteit van Jesus? + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 16 November._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/02.md b/src/af/2024-04/07/02.md index 2c735625b2..936088a018 100644 --- a/src/af/2024-04/07/02.md +++ b/src/af/2024-04/07/02.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Terugverwysend na Abraham date: 10/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Jesus was nie skaam om te verklaar wie Hy was nie, nog minder om ‘n beroep op getuies te doen om te getuig oor wie Hy was nie, selfs getuies wat al lankal oorlede was, wat Abraham ingesluit het. “ ‘Abraham, julle vader, het hom verheug dat hy my dag sou sien; en hy het dit gesien en het hom verbly’ ” (Johannes 8:56). + +`Waarom was Abraham se getuienis so belangrik dat dit in Johannes se Evangelie ingesluit was? Génesis 12:3, Génesis 18:16–18, Génesis 26:4, Matthéüs 1:1, Handelinge 3:25` + +“Deur middel van sinnebeeld en belofte het God ‘vooraf aan Abraham die evangelie verkondig’ (Galasiërs 3:8). En die geloof van die patriarg was op die aanstaande Verlosser gevestig. Aan die Jode het Christus gesê: ‘Abraham, julle vader, het hom verheug dat hy my dag sou sien; en hy het dit gesien en het hom verbly’ (Johannes 8:56). Die ram wat in Isak se plek geoffer was, het die Seun van God voorgestel wat in ons plek geoffer sou word. Toe die mens weens sy oortreding van die wet van God tot die dood veroordeel was, het die Vader Sy Seun aanskou en aan die sondaar gesê: ‘Leef; Ek het ‘n losser gevind.’” — Ellen G. White, Patriarge en Profete, bl. 154. + +Abraham was die vader van die Joodse nasie. Hy het die belofte ontvang dat alle nasies deur hom geseën sou word. Hierdie seën het deur die Messías wat ‘n afstammeling van Abraham was, werklikheid geword. + +Abraham was ook die vader van hulle wat deur geloof in God sou glo en het daarop reageer (Hebreërs 11:8, 17-19). Sy gewilligheid om sy seun Isak te offer (Génesis 22), die seun van die belofte, was nie net ‘n bewys van geloof nie, maar ‘n kykie op die plan van verlossing. + +Toe Jesus gesê het, “ ‘Abraham, julle vader, het hom verheug dat hy my dag sou sien’ ” (Johannes 8:56), het die leiers so gereageer, “ ‘U is nog nie vyftig jaar oud nie, en het U Abraham gesien?’ ” (Johannes 8:57). + +Jesus se antwoord was verbasend. “ ‘Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, voordat Abraham was, is Ek’ ” (Johannes 8:58). + +Jesus gebruik ‘n taal wat herinnerend is aan wat God aan Moses by die brandende bos gesê het. Dit was ‘n aanspraak dat Hy God is, die selfbestaande een. Daar is geen twyfel dat die leiers die implikasie verstaan het toe Hy gesê het, want hulle het toe “klippe opgetel om Hom te stenig”, (Johannes 8:59). + +`Lees Romeine 4:1–5. Hoe gebruik Paulus hierdie verhaal van Abraham om die groot waarheid van verlossing deur geloof alleen, sonder die dade van die wet, te openbaar? Hoe help hierdie verse ons om die gedagte dat Abraham die vader van hulle is wat deur geloof lewe, te verstaan?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/03.md b/src/af/2024-04/07/03.md index eb57f73011..235d8fd5e2 100644 --- a/src/af/2024-04/07/03.md +++ b/src/af/2024-04/07/03.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die getuienis van Maria date: 11/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Ses dae voor die Paasfees het Jesus besoek afgelê by Maria, Martha en hulle broer, Lasarus, wie Jesus uit die dood opgewek het. Simon, wat van melaatsheid genees was, het ‘n fees gehou om sy waardering vir wat Jesus vir hom gedoen het, te betoon. Martha het bedien en Lasarus het by die tafel saam met die ander gaste gesit (Johannes 12:1–8). + +`Wat was die betekenis van Maria se optrede hier? Hoe het dit getuig van wie Jesus werklik was? Johannes 12:1–3.` + +Die parfuum was baie duur, die waarde daarvan omtrent ‘n jaar se lone vir die gewone arbeider. Maria het waarskynlik hierdie geskenk gebring om haar dankbaarheid aan die Verlosser te betoon vir die vergifnis van haar sondes en vir die opwekking van haar broer uit die dood. Haar bedoeling was om dit eendag vir Jesus se begrafnis te gebruik. Maar toe hoor sy dat Hy binnekort as Koning gesalf sou word. En daarom wou sy die eerste wees wat Hom eer sou betoon het. + +Sy het heelwaarskynlik nie bedoel dat haar gebaar raakgesien moes word nie, maar Johannes skryf, “En die huis is vervul met die reuk van die salf ” (Johannes 12:3). Judas het met ‘n vinnige vermaning gereageer en gesê dat die parfuum liewer verkoop en die geld aan die armes gegee moes gewees het. Jesus het onmiddellik vir Maria gerusgestel, “ ‘Laat haar staan; . . . die armes het julle altyd by julle, maar My het julle nie altyd nie’ ” (Johannes 12:7, 8). + +Hierdie is ‘n tema wat dwarsdeur hierdie Evangelie herhaal word. Jesus weet hoe die mens dink (Johannes 2:24, 25; Johannes 6:70, 71; Johannes 13:11; Johannes 16:19). In hierdie geval, by Simon se fees, het Jesus geweet hoe Judas dink. Johannes is versigtig om te noem wie Judas was — ‘n selfgerigte dief (Johannes 12:6). + +“Die geurige gawe wat Maria op die dooie liggaam van die Heiland wou uitgiet, het sy nou op Sy lewende liggaam uitgestort. By die begrafnis sou die soete geur maar net die graf gevul het, nou het dit Sy hart verbly met die versekering van haar geloof en liefde. En toe Hy deur die duisternis van Sy groot beproewing gegaan + +het, het Hy saam met Hom die gedagtenis van hierdie daad geneem – ‘n voorsmaak van die liefde wat Hy vir ewig van Sy verlostes sou ontvang.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 560. + +`Jesus het geweet wat in beide die harte van Maria en Judas omgegaan het. Hy weet ook wat in jou hart is. Wat behoort hierdie waarheid aan ons te sê oor ons behoefte aan Christus se geregtigheid wat ons kan verander en ons ook kan bedek?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/04.md b/src/af/2024-04/07/04.md index 6514f7d1f4..3de6bf5d55 100644 --- a/src/af/2024-04/07/04.md +++ b/src/af/2024-04/07/04.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die onbewustelike getuienis van Pilatus date: 12/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Johannes maak telkens melding van die pogings van die godsdienstige leiers wat Jesus gevange wou neem om Hom te verhoor, en Hom die doodstraf op te lê. In Johannes se Evangelie word daar dikwels na Jesus se verklaring dat Sy tyd of uur nog nie gekom het nie, verwys, bedoelende sy tyd om gekruisig word (Johannes 2:4; Johannes 7:6, 8, 30; Johannes 12:7, 23, 27; Johannes 13:1; Johannes 17:1). + +En toe het die uur gekom. Jesus was in die Tuin van Getsémané gearresteer en voor Annas gebring, toe voor Kájafas die hoëpriester, en twee keer voor Pilatus. + +Johannes het baie getuies uit elke stand geroep om te getuig dat Jesus die Christus is. En toe word daar ‘n beroep op Pilatus, die goewerneur wat Jesus moes aankla, gedoen. Dit was ‘n belangrike getuienis, want Pilatus was ‘n Romein, ‘n goewerneur, en ‘n regter; die meeste van die ander getuies was Jode en gewone burgers van die land. + +`Hoe word Pilatus se uitspraak met die tema van Johannes se Evangelie verbind? Johannes 18:38 en 19:4–22.` + +Jesus was vroeg op Vrydagoggend na Pilatus gebring (Johannes 18:28). Sy plan was om hierdie gevangene vinnig te verhoor. Maar Jesus se houding het Pilatus se belangstelling gewek. Die goewerneur het Jesus versigtig ondervra en toe het Hy die volgende gesê, “ ‘Hiervoor is Ek gebore en hiervoor het Ek in die wêreld gekom, om vir die waarheid te getuig. Elkeen wat uit die waarheid is, luister na my stem’ ” (Johannes 18:37). + +Hoewel die goewerneur uiteindelik Jesus tot die dood veroordeel het, het hy nietemin drie keer aangekondig dat Jesus onskuldig was (Johannes 18:38 en 19:4, 6), en toe bokant die kruis hierdie woorde laat skryf: “ ‘JESUS, DIE NASARÉNER, DIE KONING VAN DIE JODE’ ” (Johannes 19:19), en so sy getuienis oor wie Jesus is, afgesluit. En toe, ten spyte daarvan dat hy getuig het dat Christus onskuldig was, het hy Jesus tot die dood veroordeel. + +Pilatus het die Waarheid voor hom gesien staan, en tog — nadat hy die skare toegelaat het om Hom te mishandel — het hy Jesus tot die dood veroordeel! Wat ‘n tragiese voorbeeld! Hy het nie sy gewete gehoorsaam en gedoen wat sy hart hom van oortuig het oor wat reg is nie! + +`Wat kan ons uit Pilatus se voorbeeld leer oor die gevaar om toe te laat dat gewildheid, selfs onder sosiale druk, ons daarvan weerhou om te doen wat reg is?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/05.md b/src/af/2024-04/07/05.md index 204e85ea10..c2ffc027a5 100644 --- a/src/af/2024-04/07/05.md +++ b/src/af/2024-04/07/05.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die getuienis van Thomas date: 13/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 20:19–31. Wat kan ons uit die verhaal van Thomas oor geloof en twyfel leer? Watter groot fout het Thomas gemaak?` + +Christus het na sy opstanding aan die dissipels verskyn toe hulle weens hulle vrees in ‘n kamer bymekaargekom het. Thomas was nie saam met hulle nie. Hy het later deur die gerigte van die ander dissipels van die opstanding gehoor, maar hy het in vertwyfeling geraak. Dit het nie by sy prentjie van die koninkryk ingepas nie. En ook, hy het seker gewonder waarom Jesus Homself aan die ander dissipels getoon het toe hy nie teenwoordig was nie. + +Thomas het gesê, “ ‘As ek nie in sy hande die merk van die spykers sien en my vinger steek in die merk van die spykers en my hand in sy sy steek nie, sal ek nooit glo nie. ’ ” (Johannes 20:25). + +Thomas het die voorwaardes van sy geloof uitgespreek. Hierdie benadering tot geloof in Jesus verskyn oor en oor in die boek van Johannes. Nikodémus het Jesus geantwoord, “ ‘Hoe kan ‘n mens as hy oud is, gebore word?’ ” (Johannes 3:4). Die vrou by die put het gevra, “ ‘Here, U het nie eens ‘n skepding nie, en die put is diep, waarvandaan kry U dan die lewende water?’ ” (Johannes 4:11). Die skare wat deur die brode en die visse gevoed was, het gevra, “ ‘Watter teken doen U dan, sodat ons kan sien en U glo?’ ” (Johannes 6:30). + +Dit is hierdie “sien is glo”-perspektief wat die Evangelie van Johannes teenspreek. Toe Jesus Thomas na die opstanding gesien het, het Hy hom genooi om te kom sien en om sy verrese liggaam aan te raak. Maar toe sê Hy, “ ‘ . . . salig is die wat nie gesien het nie en tog geglo het’ ” (Johannes 20:29). + +“Die Here vra ons nooit om te glo sonder om genoegsame bewys te lewer waarop ons geloof gevestig kan word nie. Sy bestaan, Sy karakter, die waarheid van Sy Woord – al hierdie dinge berus op getuienis wat ons kan aanneem, en hierdie getuienis is oorvloedig. Maar God het nie die moontlikheid van twyfel uit die weg geruim nie. Ons geloof moet op bewyse berus, en nie van vertoon afhang nie. Diegene wat graag wil twyfel, sal baie geleentheid daarvoor hê; terwyl diegene wat waarlik verlang om te glo, baie bewyse sal vind om hulle geloof te ondersteun.” — Ellen G. White, Skrede na Christus, bl. 105. + +Deur die Woord van God, deur die Skepping, en deur persoonlike ondervinding, is daar ‘n ongelooflike hoeveelheid bewyse aan ons gegee vir ons geloof in Jesus. + +`Indien iemand jou sou vra, Waarom glo jy in Jesus, wat sou jy antwoord?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/06.md b/src/af/2024-04/07/06.md index 79cc4d8668..dc6480c6d6 100644 --- a/src/af/2024-04/07/06.md +++ b/src/af/2024-04/07/06.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Ons getuienis oor Jesus date: 14/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Oor en oor, terwyl Johannes van die verskillende mense wat oor Jesus getuig het, skryf, is hy besig om ons tot verreikende gevolgtrekkings te lei: “Nog baie ander tekens het Jesus voor sy dissipels gedoen wat in hierdie boek nie beskrywe is nie; maar hierdie is beskrywe, dat julle kan glo dat Jesus die Christus is, die Seun van God; en dat julle deur te glo die lewe kan hê in sy Naam”, (Johannes 20:30, 31). + +Dink maar daaraan, as ons persoonlik in die vlees teenwoordig was en gesien het hoe Jesus baie van hierdie wonderwerke gedoen het, sou ons sekerlik geglo het, sou ons nie? Ons sou graag so wou dink; maar, op een of ander manier, het ons selfs meer redes om in Jesus te glo as daardie mense wat die wonderwerke werklik self gesien het. + +Waarom? + +`Wat is sommige van die dinge wat ons vandag het wat daardie mense gedurende die tyd van Jesus nie gehad het nie, wat ons behoort te help om in Hom te glo? Lees byvoorbeeld Matthéus 24:2, 24:14 en 24:6–8.` + +En dit is nie omdat ons die kragtige vertellings in Johannes se Evangelie het nie, maar omdat ons die groot voordeel het dat ons gesien het hoe so baie van wat Jesus en ander Bybel-outeurs voorspel het, waar geword het, soos byvoorbeeld die vernietiging van die tempel in Jerusalem (Matthéüs 24:2), die verspreiding van die evangelie reg rondom die wêreld (Matthéüs 24:14), die groot afval (II Thessalonicense 2:3), en die wêreld wat aanhou om ‘n gevalle en bose plek te wees (Matthéüs 24:6–8). Regdeur die lewe van Jesus se bediening het sy volgelinge ‘n klein en geteisterde groepie mans en vroue gebly wat, gemeet aan menslike standaarde, lankal uit die geskiedenis moes verdwyn het. Hoe kon hulle geweet het wat ons nou weet, van al dinge wat gebeur het? En hulle het. Om die waarheid te sê, ons eie geloofsbelydenis bestaan as gevolg van Jesus wat geprofeteer het dat die evangelie aan die hele wêreld verkondig sou word. + +En, vandag, ongeveer tweeduisend jaar later, het ons as volgelinge van Jesus ook die voorreg om van Hom te getuig en van wat Hy vir ons gedoen het. Dit is nie deur die redenasies van Natánael of Nikodémus, die vrou van Samaría, of die leringe van die Fariseërs dat ons self weet dat Jesus die Messias is nie. Dit is deur die Skrif te lees en deur die oortuigingskrag van die Heilige Gees dat ons Jesus as die Verlosser van die wêreld aanvaar. + +En, elkeen van ons, op ons eie manier en deur ons eie verhouding met God, het ook ‘n verhaal om te vertel. Ons verhaal mag dalk nie so dramaties wees soos om te sien hoe iemand uit die dood opgewek word nie, of hoe iemand wat van geboorte af blind was genees word nie, en dit maak eintlik nie saak nie. Wat saak maak, is dat ons Jesus persoonlik ken en op ons eie manier vir Hom getuig, soos die mense in Johannes se evangelie vir Hom getuig het. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/07/07.md b/src/af/2024-04/07/07.md index 3d55bc6f90..51df3f3fff 100644 --- a/src/af/2024-04/07/07.md +++ b/src/af/2024-04/07/07.md @@ -3,5 +3,20 @@ title: Vir verdere studie date: 15/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “Geloof op die Proef Gestel,” bl. 145–155, in Patriarge en Profete; “In Pilatus se Geregsaal,” bl. 723–740, in Die Koning van die Eeue. + +Thomas “het hom aan die voete van Jesus neergewerp en uitgeroep: ‘My Here en my God.’” + +“Jesus het sy erkenning aanvaar maar hom vriendelik bestraf oor sy ongeloof: ‘Omdat jy My gesien het, Thomas, het jy geglo, salig is die wat nie gesien het nie en tog geglo het.’ Thomas se geloof sou Christus meer blydskap gebring het as hy gewillig was om te glo op die getuienis van sy broeders. As die wêreld nou Thomas se voorbeeld moes volg, sou nie een in verlossing glo nie; want almal wat Christus ontvang, moet dit doen op die getuienis van ander. + +“Baie twyfelaars maak die verskoning dat hulle sou glo as hulle die getuienis kon ontvang wat Thomas gehad het. Hulle besef nie dat hulle nie net daardie getuienis het nie, maar veel meer. Baie wat, soos Thomas, wag totdat alle moontlike twyfel verwyder kan word, sal hul doel nooit verwesenlik sien nie. Geleidelik verval hulle dieper in die ongeloof. Diegene wat die gewoonte kweek om die donker kant te beskou, en wat murmureer en kla, besef nie wat hulle doen nie. Hulle saai die saad van twyfel, en hulle sal ‘n oes van twyfel maai. Op ‘n tydstip wanneer geloof en vertroue op sy nodigste is, sal baie vind dat hulle magteloos is om te hoop en te glo.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 807, 808. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Wat was die noodsaaklike verskil tussen Abraham en Thomas se geloofsbetuiginge? Wat kan ons uit elkeen van hulle se verhale leer?` + +`Gee ‘n geleentheid in die klas aan diegene wat gewillig is om vir Jesuste getuig soos wat ons gesien het dit in die Evangelie van Johannes gedoen was. Alhoewel elkeen se getuienis sal verskil, wat sê hulle, en hoe getuig hulle van dieselfde Here?` + +`Pilatus vra ‘n eg-filosofiese vraag: “Wat is waarheid?” Gee jou antwoord op daardie vraag met inagneming van alles wat ons in Johannes bestudeer het.` + +`Lees die profesieë van Daniël 2 en 7. Hoewel daardie mense in die tyd van Jesus hierdie twee hoofstukke tot hulle beskikking gehad het, watter groot voordeel het ons vandag (wat hulle nie toe gehad het nie) met betrekking tot die feit dat ons kan sien hoe daardie profesieë vervul is en dus meer redes het om te glo?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/01.md b/src/af/2024-04/08/01.md index 0248903e97..f4688c30cf 100644 --- a/src/af/2024-04/08/01.md +++ b/src/af/2024-04/08/01.md @@ -3,5 +3,22 @@ title: Ou Testamentiese profesieë word vervul date: 16/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 5:17, 20, 36–40, 46 en 47; Johannes 13:18; Johannes 17:12; Jeremia 2:13; Sagaría 9:9; Johannes 8:12–30. + +>

Geheueteks

+> “ ‘Maar Ek het ‘n groter getuienis as dié van Johannes, want die werke wat die Vader My gegee het om te volbring, die werke self wat Ek doen, getuig van My dat die Vader My gestuur het.’ ” (Johannes 5:36). + +Oor en oor in die boek van Johannes sien ons die dinge wat Jesus gesê en gedoen het wat onthul het dat die Messias (hammashiach), die Christus, na Israel gekom het. En Hy het inderdaad as een van hulle gekom, ‘n Jood + +wat in Bethlehem gebore was, net soos die Skrif dit voorspel het. + +Tog het Johannes geskryf, “Hy was in die wêreld, en die wêreld het deur Hom ontstaan, en die wêreld het Hom nie geken nie” (Johannes 1:10). + +Hy was in die wêreld, die wêreld was deur Hom gemaak, en tog het die wêreld Hom nie geken nie? Dit is ‘n ongelooflike verklaring. En, soos ons in Johannes en in die ander Evangelies sien, het baie mense Hom nie geken nie al behoort hulle Hom te geken het, veral weens al die dinge wat Jesus gedoen en gesê het. En, des te meer so, omdat die Ou Testamentiese geskrifte vooruitgewys het na Hom. + +Hierdie week gaan ons na nog meer bewyse kyk hoe Johannes Jesus as die Messias onthul het, en gaan ons ook kyk waarom sommige mense nog aangehou het om Hom te verwerp — ten spyte van al die kragtige bewyse wat Hom as die Christus bevestig het. + +Wat kan ons uit hulle foute leer? + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 23 November._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/02.md b/src/af/2024-04/08/02.md index b2cbc7b53a..c1c913d51b 100644 --- a/src/af/2024-04/08/02.md +++ b/src/af/2024-04/08/02.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: Tekens, werke en wonders date: 17/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Behalwe die spesifieke wonderwerke wat Johannes gebruik het om na Jesus as die Messias te verwys, het hy ook die omvangrykheid van die tekens, werke en wonders aangeteken. + +Die tekens en wonders opsigself was nie die bewys dat Hy die Messias was nie, want baie profete, soms ook valse profete, het ook wonderwerke gedoen. Johannes het nie die tekens aangeteken om slegs ‘n groot wonderteken-bewerker te identifiseer nie. Die tekens waaroor Johannes geskryf het, het die unieke kenmerk gehad om na Jesus as die Messias te verwys, en om aan te dui dat Hy inderdaad van God die Vader self gekom het. + +`Lees Johannes 5:17, 20 en 36–38. Hoe beskryf hierdie verse die verwantskap tussen Jesus en God die Vader, veral in die konteks van die tekens?` + +Jesus het die tekens gebruik om sy noue werksverband met die Vader te openbaar. Die twee was een. Sy werke het het dit getoon, dat “ ‘die Vader in My is, en Ek in Hom’ ” (Johannes 10:38; lees ook Johannes 14:10, 11). + +Die doel van Jesus se koms was om die werke te doen van die Een wat Hom gestuur het, sodat hierdie werke aan die wêreld bekendgestel kon word. Dit wil sê, Hy het gekom om die werk waarvoor die Vader Hom gestuur het, te doen en die werke wat Hy gedoen het, het duidelik getuig dat Hy van die Vader gekom het. + +En tog, soos ons reeds gesien het, selfs ten spyte van die kragtige tekens en die getuienisse van baie mense, het die mense nog gekies om nie te glo nie. + +Die godsdienstige leiers het vir Jesus gevra, “ ‘Hoe lank hou U ons in onsekerheid? As U die Christus is, sê dit vir ons ronduit.’” Jesus het hulle geantwoord, ”‘Ek het dit vir julle gesê, en julle glo nie. Die werke wat Ek doen in die Naam van my Vader, dié getuig van My’ ” (Johannes 10:24, 25). + +Indien Jesus reguit gepraat het en gesê het dat Hy die Messías was, sou die godsdienstige leiers, enigiets wat hulle teen Hom kon vind, na Hom geslinger het. Omdat Hy dit geweet het, het Jesus liewer na die werke verwys wat Hy gedoen het. Indien Jesus gesê het dat Hy die Christus was, kon hulle Hom makliker verwerp het. Maar hoe kon hulle die tekens, die werke en die wonderwerke ontken het? Dit het kragtig getuig oor wie Hy was en waar Hy vandaan gekom het. + +`Hoe kan ons onsself daarteen beskerm om nie sulke verharde harte soos hierdie godsdienstige leiers te hê nie? Op watter wyse kan ons moontlik die werk van God in ons lewens teenwerk?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/03.md b/src/af/2024-04/08/03.md index 33d06a2f0a..f2639dde51 100644 --- a/src/af/2024-04/08/03.md +++ b/src/af/2024-04/08/03.md @@ -1,7 +1,16 @@ --- -title: Les +title: Die gesaghebbende rol van die Skrif date: 18/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Behalwe die spesifieke tekens en getuienisse wat Johannes gebruik het om Jesus as die Messias te bevestig, het hy ook ‘n beroep op die gesag en die profesieë van die Ou Testament wat na die werk van Christus vooruitgewys het, gedoen. Die Ou Testament vorm nie net die middelpunt van Johannes se Evangelie nie, maar ook van die hele Nuwe Testament. Regverdiging vir Jesus en vir wie Hy was, waar Hy vandaan gekom het, wat Hy gedoen het, en wat Hy nog gaan doen — is op die Skrif gebaseer, en in hierdie geval op die Ou Testament. + +`Lees die volgende verse: Johannes 5:39, 40, 46 en 47. Wat leer dit ons oor Jesus se gesindheid teenoor die gesag van die Skrif?` + +Regdeur die Evangelies verwys Jesus herhaaldelik na die gesag van die Skrif wat oor Hom getuig. Byvoorbeeld, Jesus gebruik dikwels gebeurtenisse uit die Ou Testament om na Homself en na wat Hy doen, te verwys. Die volgende is so ‘n geval waar Hy ‘n gebeurtenis uit Númeri 21:5-9 aanhaal: “ ‘En soos Moses die slang in die woestyn verhoog het, so moet die Seun van die mens verhoog word’ ”, (Johannes 3:14). Hier verwys Jesus nie net na die verhaal nie, maar deur hierdie skrifgedeelte te gebruik om na Homself te verwys, gee Hy aan ons die gesaghebbende interpretasie van wat die verhaal bedoel was om oor te dra. + +En nie net Jesus nie, maar ander Bybelkarakters gebruik ook die Ou Testament om na Jesus te verwys. Byvoorbeeld, vroeër in Johannes lees ons die woorde van Filippus: “ ‘Ons het Hom gevind van wie Moses in die wet en ook die profete geskrywe het’ ”, (Johannes 1:45, 46). + +`Lees die volgende verse: Johannes 13:18; Johannes 17:12; Johannes 19:24, 28 en 36. Wat leer hierdie verse ons oor die gesag van die Skrif soos wat Jesus en Johannes dit verstaan het? Wat behoort dit aan ons te sê oor die uiters belangrike rol wat die hele Skrif ook in ons geloofslewe moet speel?` + +`Watter magte werk tans subtiel of openlik om ons geloof in die gesag van die Bybel te ondermyn? Bring jou antwoord na die klas op Sabbat.` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/04.md b/src/af/2024-04/08/04.md index 982cfc0e82..813461c153 100644 --- a/src/af/2024-04/08/04.md +++ b/src/af/2024-04/08/04.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: 'Ou Testamentiese profesieë oor Jesus: Deel I' date: 19/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Toe Jesus met die godsdienstige leiers oor sy identiteit geredeneer het, het Hy die gesag van die Skrif bevestig. Aanvanklik het dit onnodig gelyk om dit te doen, want die godsdienstige leiers het tog in die Bybel geglo. Desnieteenstaande het Jesus selfs in hierdie geval die gesag van die Skrif beklemtoon, en het Hy dit gedoen om aan hulle te toon wie Hy was — dit maak nie saak hoe verhard hulle harte was nie, en hoe hard hulle probeer het om sy oortuiging teen te staan nie. + +Net so teken Johannes baie direkte aanhalings en sinspelings aan uit die Ou Testament, wat Jesus as Messias en die vervulling van die Ou Testamentiese belofte aandui. + +**Hoe word die volgende Nuwe Testamentiese en Ou Testamentiese skrifgedeeltes met mekaar gekoppel? Dit wil sê, hoe gebruik die Nuwe Testament hierdie teksverse om oor Jesus te getuig?** + +`Johannes 1:23, Jesaja 40:3` + +`Johannes 2:16, 17; Psalm 69:9` + +`Johannes 7:38, Jeremia 2:13` + +`Johannes 19:36, Númeri 9:12` + +Dis nie net Johannes nie, maar ook Petrus, Paulus, Matthéüs, Markus, Lukas en al die Nuwe Testamentiese skrywers wat onder inspirasie van die Heilige Gees, herhaaldelik benadruk hoe Jesus van Násaret se lewe, dood en opstanding almal vervullings van die Ou Testamentiese profesieë is. + +En alhoewel Jesus die dissipels gedurig na die Skrif wat sy bediening voorspel het, verwys het, wanneer het hulle uiteindelik verstaan dat die Skrif na Hom verwys? Dit was eers na sy dood en na sy opstanding toe Hy aan hulle verskyn het, dat hulle dit uiteindelik begryp het. “En toe Hy opgestaan het uit die dode, het sy dissipels onthou dat Hy dit vir hulle gesê het; en hulle het die Skrif geglo en die woord wat Jesus gespreek het.” (Johannes 2:22; lees ook Johannes 20:9.) \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/05.md b/src/af/2024-04/08/05.md index 65a09bd8d9..46ec1a322e 100644 --- a/src/af/2024-04/08/05.md +++ b/src/af/2024-04/08/05.md @@ -1,7 +1,22 @@ --- -title: Les +title: 'Ou Testamentiese profesieë oor Jesus: Deel II' date: 20/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Jesus sê aan die godsdientige leiers: “ ‘Julle ondersoek die Skrifte, omdat julle meen dat julle daarin die ewige lewe het; en dit is dié wat van My getuig’ ” (Johannes 5:39). Wat ‘n ongelooflike aanname om oor Homself te maak! + +Skattings verskil, maar sommige geleerdes redeneer dat Jesus van Násaret honderde van die Ou Testamentiese profesieë vervul het. Wat die getal ook al was, die kanse dat een man selfs net ‘n paar daarvan sou vervul, wat nog van almal, is verbysterend. Elke nou en dan is daar iemand wat die volgende vergelyking maak: dink daaraan dat as ‘n gebied so groot soos Texas met muntstukke twee voet opmekaar gepak sou word, en een van die muntstukke pienk geverf sou word en die muntstukke dan deurmekaar gekrap sou word. Indien ‘n persoon dan geblinddoek sou word en een kans sou kry om die pienk muntstuk op te tel, wat is die moontlikheid dat hy of sy die pienk muntstuk met eerste optelslag sou kon optel? + +Daar is geen twyfel nie — Christus se geboorte, lewe en dood was deur die Ou Testament voorspel, en dit is ‘n ongelooflike bewys van sy identiteit as die verwagte Messias. Johannes verwys oor en oor na hierdie Ou Testamentiese verse om te toon wie Jesus was, en ook, waarom ons in Hom behoort te glo en die verlossing wat Hy aanbied, behoort te aanvaar. + +**Wat openbaar die volgende skrifgedeeltes uit Johannes se Evangelie oor Jesus as ‘n vervulling van Messiaanse profesieë?** + +`Johannes 12:13, Psalm 118:26` + +`Johannes 12:14, 15; Sagaría 9:9` + +`Johannes 13:18, Psalm 41:9` + +`Johannes 19:37, Sagaría 12:10, Sagaría 13:6` + +`Hoe vas is jy geanker in wat jy glo? Indien iemand jou sou uitdaag oor waarom jy in Jesus as die Messias glo, watter antwoorde sou jy kon gee, en waarheen sou jy gaan om daardie geloof te help verdedig,? Waarom?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/06.md b/src/af/2024-04/08/06.md index 057ce636f6..e8db9d74ae 100644 --- a/src/af/2024-04/08/06.md +++ b/src/af/2024-04/08/06.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Van benede date: 21/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Sover het ons in ons studie van Johannes gesien dat hy Jesus inderdaad as die beloofde Messias openbaar, die groot hoop waarna die Joodse volk uitgesien het. + +En tog was baie van die godsdienstige leiers, die geestelike gidse van die volk, Jesus se grootste vyande. + +Waarom? + +`Lees Johannes 8:12–30. Wat is die wisselwerking tussen Jesus en die godsdienstige leiers hier? Watter verse help die beste om te verduidelik waarom so baie Hom verwerp het?` + +Jesus sê dat hulle nog Hom nog sy Vader nie ken nie (Johannes 8:19). Hulle moes beide geken het, maar hierdie manne was deur hulleself mislei. Hulle was so vasgevang in hulle eie tradisies en filosofieë dat selfs met Jesus reg voor hulle, en al die dinge wat Hy gedoen en gesê het — al die kragtige openbaringe deur die Vader – het hulle Hom steeds verwerp. + +Tweedens het Jesus aan hulle gesê, “ ‘Julle is van benede’ ” (Johannes 8:23). Met ander woorde, hoe godsdienstig hulle ook al mag gewees het, was hierdie nie geestelike godsmanne nie. Hulle het ‘n “gedaante van godsaligheid” gehad (II Timótheüs 3:5), maar dit was al. Hulle was uiterlik vroom maar innerlik ongelowig. Hierdie was niks nuuts nie: “ ‘Omdat hierdie volk nader kom met hulle mond en My eer met hulle lippe, terwyl hulle hul hart ver van My hou, sodat hulle vrees vir My ‘n aangeleerde mensegebod is’ ”, (Jesaja 29:13). Hierdie selfde konsep word deur Jesus eeue later herhaal toe Hy gesê het, “ ‘Maar tevergeefs vereer hulle My deur leringe te leer wat gebooie van mense is’ ”, (Markus 7:7). Hulle menslike leringe, hulle menselike gebooie, was “uit hierdie wêreld” (Johannes 8:23) en, soos Jesus toe gesê het, “Ek is nie uit hierdie wêreld nie” (Johannes 8:23). Dit was erg genoeg dat hierdie manne hulleself bedrieg het; die tragedie was erger omdat hulle ook ander laat afdwaal het, hoewel, interessantheidshalwe, Johannes geskryf het dat as gevolg van die gesprek wat in hierdie verse uitgebeeld word, “het baie in Hom geglo” (Johannes 8:30). + +Dus, selfs ten spyte van slegte leierskap, was baie Jode in staat om by hulle verby te kyk en vir hulleself te sien wie Jesus was. + +`Watter lesse put jy uit Jesus se gesprek met die godsdienstige leiers? Hoe kan ons “van bo” wees en nie “van benede” nie — en hoe kan ons die verskil ken?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/08/07.md b/src/af/2024-04/08/07.md index cfea58f6cd..c8af5cd69a 100644 --- a/src/af/2024-04/08/07.md +++ b/src/af/2024-04/08/07.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Vir verdere studie date: 22/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “ ‘Laat Julle Hart Nie Ontsteld Word Nie,’ ” bl. 662–680, in Die Koning van die Eeue. + +“Soos ‘n goue skat is waarheid aan die Hebreeuse volk toevertrou. Die Joodse bedeling met die handtekening van die hemel daarop is deur Christus self ingestel. Die groot waarhede van die verlossingsplan is met beelde en simbole omsluier. Tog het die Jode Christus, na wie al hierdie simbole verwys het, nie herken toe Hy gekom het nie. Hulle het die Woord van God in hulle hande gehad, maar die oorlewering wat van geslag tot geslag aan hulle oorgedra is, en die menslike uitleg van die Skrifte, het die waarheid soos dit in Jesus is vir hulle verberg. Die geestelike betekenis van die heilige Skrifte was verlore. Die skatkis van alle kennis was vir hulle oop, maar hulle het dit nie geweet nie. + +“God verberg Sy waarheid nie vir die mens nie. Deur hulle eie doen en late maak hulle dit vir hulleself duister. Christus het aan die Joodse volk oorvloedige bewyse gelewer dat Hy die Messias was, maar Sy leer het ‘n besliste verandering in hulle lewens vereis. Hulle het besef dat as hulle Christus sou aanneem, hulle hul mens-opgestelde stelreëls en oorleweringe, hulle selfsugtige, goddelose gewoontes sou moet opgee. Dit verg opoffering om die onveranderlike, ewige waarheid te ontvang. Daarom wou hulle nie die oortuigendste bewyse erken wat God kon gee om geloof in Christus te vestig nie. Hulle het voorgegee dat hulle in die Ou-Testamentiese Skrifte glo, maar het geweier om die getuienis daarin aangaande Christus se lewe en karakter aan te neem. Hulle was bang dat hulle oortuig sou word en tot bekering sou kom, en verplig sou wees om hulle vooropgestelde opinies prys te gee. Die skat van die evangelie, die Weg, die Waarheid, en die Lewe, was tussen hulle, maar hulle het die grootste gawe wat die hemel kon gee, verwerp.” — Ellen G. White, Die Gelykenisse van Christus, bl. 105. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Hoe bou die profesieë wat in Jesus se lewe vervul was, geloof?` + +`Wat is die drie of vier hoof-struikelblokke wat die godsdienstige leiers verhinder het om in Jesus te glo? Hoe word hierdie selfde beginsels tans ook geopenbaar?` + +`Maak ‘n persoonlike opname van waar jou selfvertroue gemaklik voel. Watter stappe kan jy neem om jou geloof te versterk?` + +`Wat behoort jou antwoord op die vraag aan die einde van Maandag se studie ons te leer oor die gesag van die Skrif, en waarom moet ons enigiets verwerp wat twyfel laat ontstaan oor die finale en hoogste gesag van die Skrif?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/01.md b/src/af/2024-04/09/01.md index 066c96dadf..16afc059b1 100644 --- a/src/af/2024-04/09/01.md +++ b/src/af/2024-04/09/01.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Die Bron van lewe date: 23/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 1:4; Johannes 10:10; Johannes 1:12, 13; Johannes 6:61–68; Númeri 13:23–33; Matthéüs 4:1–4. + +>

Geheueteks

+> “ ‘Ek is die weg en die waarheid en die lewe; niemand kom na die Vader behalwe deur My nie.’ ” (Johannes 14:6). + +Volgens die Evangelie van Johannes, toe Jesus gevra is wie Hy was, het Hy geantwoord met ‘n verklaring wat Hom as deel van die godheid aandui. “EK IS” was ongetwyfeld ‘n verwysing na die HERE Homself toe Hy aan Moses by die brandende bos verskyn het. “ ‘EK IS WAT EK IS,’ ” het Hy vir Moses gesê (Exodus 3:14). En hierdie selfde God, die “EK IS”, het toe “vlees geword en het onder ons gewoon – en ons het sy heerlikheid aanskou, ‘n heerlikheid soos van die Eniggeborene wat van die Vader kom – vol van genade en waarheid” (Johannes 1:14). + +Die tema “EK IS” word dwarsdeur Johannes gevind. Hierdie week se geheueteks weerkaats hierdie tema: “ ‘Ek is die Weg en die Waarheid en die Lewe’ ” (Johannes 14:6). Die ”EK IS”, is die Lig van die wêreld, die Brood van die Lewe, die Deur vir die skape, die Goeie Herder, en die Ware Wynstok. + +Hierdie week gaan ons voort met die openbaring van God soos in Johannes weergegee word. Ons sal ook meer ten volle die anderkant van die saak ondersoek, waar, ten spyte van die kragtige bewys vir Jesus as die Messias, sommige Hom verwerp het. Ons sal hierdie gedagte om twee redes bestudeer: om nie dieselfde fout te begaan nie; ook om te kyk hoe ons dalk kan uitreik na hulle wat in gevaar is om ook dieselfde fout te begaan. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 30 November._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/02.md b/src/af/2024-04/09/02.md index e1125eba6d..4645d50fce 100644 --- a/src/af/2024-04/09/02.md +++ b/src/af/2024-04/09/02.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: In Hom was lewe date: 24/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +In Johannes 1:1 verklaar die apostel duidelik dat Jesus, die goddelike Seun, God is. Gevolglik dui die verklaring in Johannes 1:4 — “In Hom was lewe, en die lewe was die lig van die mense” — daarop dat die verwysing na lewe wat hier ter sprake is, goddelik is, ‘n onontleende ewige selfbestaan. Omdat Hy lewe in Homself het, kan Hy sy lewe aflê om dit weer op te neem (Johannes 10:17). En omdat Hy lewe in Homself het, kan Hy lewe skenk aan wie Hy wil (Johannes 5:21; vergelyk met Johannes 14:19). + +Hierdie woord lewe (zoē) verskyn 36 keer in die Evangelie van Johannes, wat ongeveer 25 persent van die gebruik daarvan in die Nuwe Testament verteenwoordig. Behalwe dat daar in Johannes 1:4 en 5 na die bron van lewe op ons planeet verwys word, word die woord ook aan verlossing gekoppel. Regdeur die res van Johannes word hierdie gedagte van lewe (zoē die meeste kere as die ewige lewe, die verlossingsbelofte, uitgedruk (lees Johannes 3:15, 16 en 36; Johannes 4:14 en 36; Johannes 6:27, 40, 47, 54 en 68; Johannes 10:27, 28). Dus, die Een wat lewe gegee het by die skepping, is dieselfde Een wat verlossing, die ewige lewe, aan ‘n verlore wêreld bring. + +`Waarom het Jesus na hierdie aarde gekom? Johannes 1:29, Johannes 3:16, Johannes 6:40, Johannes 10:10, Johannes 12:27.` + +“‘En soos Moses die slang in die woestyn verhoog het, so moet die Seun van die mens verhoog word, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê’” (Johannes 3:14, 15). + +Net soos die slang wat uit brons gemaak was die plek van die Israeliete wat deur die slange gebyt was, ingeneem het, so het Jesus ons plek ingeneem, ons wat deur die sonde neergevel is. Hy het die straf verdra wat ons moes verdra het, sodat ons die lewe wat syne was, kon verkry. + +Christus begeer ook dat ons lewe en oorvloed moet hê (Johannes 10:10). Aldus vir “almal wat Hom aangeneem het, aan hulle het Hy mag gegee om kinders van God te word, aan hulle wat in sy Naam glo: wat nie uit die bloed of uit die wil van die vlees of uit die wil van ‘n man nie, maar uit God gebore is” (Johannes 1:12, 13). + +Christus het gekom om die Vader aan ons te openbaar, want, “Niemand het ooit God gesien nie; die eniggebore Seun wat in die boesem van die Vader is, dié het Hom verklaar” (Johannes 1:18). Deur na Jesus se karakter te kyk, kan ons die karakter van die Vader sien. + +`Wat kan ons uit die lewe van Jesus oor die karakter van die Vader leer? Waarom is hierdie openbaring sulke goeie nuus?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/03.md b/src/af/2024-04/09/03.md index 6420b8b8c6..26762baeba 100644 --- a/src/af/2024-04/09/03.md +++ b/src/af/2024-04/09/03.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Woorde van die ewige lewe date: 25/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 6:61–68. Toe Jesus die dissipels gevra het of hulle Hom ook wou verlaat, wat was die betekenis van Petrus se antwoord?` + +Petrus se woorde oor die “ewige lewe” vorm deel van ‘n tema wat dwarsdeur die Evangelie van Johannes gevind word. In Johannes 6 word daar deur woordkeuse op die ewige lewe gekonsentreer in die konteks van die voeding van die 5,000 (Johannes 6:27, 40, 47, 54 en 68). Jesus sê dat Hy die Brood van die Lewe (Johannes 6:35) is, bedoelende dat sy lewe, sy dood en opstanding die bron van ewige verlossing is. + +Die frase ewige lewe, of soortgelyke uitdrukkings, verskyn ten minste 17 keer in die Evangelie van Johannes. Hierdie woorde verwys nie na ‘n geestesbestaan nie, of om deel van ‘n wese wat vir ewig leef, te wees nie, of om een of ander hemelse bestaan te voer nie. Dit verwys liewer na daardie lewegewende krag wat onmiddellik verlossing en betekenis bring, en daarna ‘n eindelose lewe wanneer onse HERE terugkom. Net soos Jesus vlees geword het, vind die opstanding waarvan Jesus praat werklik in ‘n fisiese liggaam plaas. Dit is ‘n opstanding uit die dood, ‘n hernuwing van die lewe wat ons eens in Eden gehad het. + +`Hoe ontvang ons die ewige lewe? Johannes 3:15, 16; Johannes 5:24; Johannes 6:40, 47; Johannes 8:31; Johannes 12:46; Johannes 20:31.` + +Alleenlik deur geloof weet ons dat Jesus Christus op die aarde kom leef het om vir ons te sterf. Hierdie geloof van ons is ‘n gawe, maar van ons kant af moet ons bewustelik kies om alles aan Jesus oor te gee, om ons te bekeer, en om sy bloed vir onsself toe te eien vir die vergifnis en reiniging van ons sondes. + +Toe Jesus Petrus gevra het of hy Hom ook gaan verlaat, het Petrus gevra, “ ‘Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde van die ewige lewe’ ”, (Johannes 6:68). Hierdie belydenis bevat die kern van ons verlossing en hoe ons dit bekom. Dit kom nie van die filosofie af nie, of die geskiedenis, of die wetenskap nie — al hierdie is menslike dissiplines. Dit kom van Jesus af wat die ewige lewe in Homself het, en dit aan almal gee wat op die Heilige Gees se invloed reageer en dit dan aanvaar. + +`Watter invloed het die feit dat ons noual sekerheid het om vir ewig te kan lewe, op hoe ons ons aardse lewe nou hier beskou? Hoe behoort dit ons beskouing te beïnvloed?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/04.md b/src/af/2024-04/09/04.md index a5b33fc412..465ce538f2 100644 --- a/src/af/2024-04/09/04.md +++ b/src/af/2024-04/09/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Om te glo en die wedergeboorte date: 26/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:12 en 13. Watter stappe word hier beskryf om ‘n Christen te word?` + +Johannes het sy Evangelie geskryf sodat ons in Jesus moet glo en dan deur te glo, die ewige lewe in sy Naam te ontvang (Johannes 20:31). In Johannes 1:12 en 13 word hierdie proses in twee stappe beskryf. Eerstens ontvang ons Hom, d.w.s. ons glo in Hom. Tweedens, gee Hy aan ons die gesag of mag om God se kinders te word. In vers 13 word dit beskryf as “uit God gebore”. Daar is dus ‘n menslike en ‘n goddelike kant van Christen word. Ons moet in geloof optree, Hom ontvang, oop wees vir die lig, maar Hy is die een wat die hart regenereer. + +Om die waarheid te sê, geloof is opsigself ‘n gawe van God wat ontvang word “uit die gehoor, en die gehoor is deur die Woord van God”, (Romeine 10:17). “Om ware, blywende geloof in Christus te hê, moet ons Hom ken soos die Woord Hom verteenwoordig.” — Ellen G. White, Fundamentals of Christian Education, bl. 433, (vry vertaal). “Die Gees wat in die mens se gedagtes werk en die verstand verlig, skep in die gedagtes geloof in God.” — Ellen G. White Comments, The Seventh-day Adventist Bible Commentary, vol. 7, bl. 940, (vry vertaal). + +Hulle wat in die Seun glo en Hom as die Messías aanvaar, ontvang die ewige lewe. Johannes beklemtoon ook die aanvaarding van en geloof in die Woord soos wat Jesus dit gespreek het (Johannes 5:24, 38, 47). Die Heilige Gees se rol is om oortuiging te bring (Johannes 16:7, 8; vergelyk met Romeine 8:16). + +`Lees Romeine 8:16. Watter beginsel oor verlossing in Jesus word hier gevind?` + +Geloof, bybelse geloof, gegrond op die werk van die Heilige Gees in ons harte, is die fondament van ons geloof. “Geloof is . . . die groot seën – die oog wat sien, die oor wat hoor.” – Ellen G. White, In Heavenly Places, bl. 104, (vry vertaal). Die humanistiese benadering tot geloof verklaar dat ons ‘n fondament, die geloofsbeginsel, moet vind en dan glo. In teenstelling hiermee verklaar die bybelse benadering dat geloof die fondament is, ‘n gawe van God (Efésiërs 2:8, I Korinthiërs 1:17–24, I Korinthiërs 2:1–6). Ons begin met geloof as die fondament, en dan van daar af groei ons in begrip en genade. + +`Indien iemand jou sou vra waarop jou geloof gegrond is, hoe sou jy reageer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/05.md b/src/af/2024-04/09/05.md index 5c535d3cee..bcdac75c5c 100644 --- a/src/af/2024-04/09/05.md +++ b/src/af/2024-04/09/05.md @@ -1,7 +1,16 @@ --- -title: Les +title: Om die Bron van Lewe te verwerp date: 27/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Sommige van die hartseerste verhale in die Bybel word in die Evangelie van Johannes gevind. “En die lig skyn in die duisternis, en die duisternis het dit nie oorweldig nie. [Die Lig] was in die wêreld, en die wêreld het deur Hom ontstaan, en die wêreld het Hom nie geken nie. Hy het na sy eiendom gekom, en sy eie mense het Hom nie aangeneem nie” (Johannes 1:5, 10, 11). Die “EK IS” was deur baie van sy eie volk verwerp. + +Geen wonder dat Paulus later waarsku, “Werp dan julle vrymoedigheid nie weg nie” (Hebreërs 10:35). Soos wat ons oor en oor gesien het, was Christus verwerp omdat mense nie sy Woord aanvaar het nie. + +“Die hedendaagse humanistiese manier van denke begin met twyfel. Mense bevraagteken alles om vas te stel wat waarheid is. Dit wat die vuurproef van ‘n kruisverhoor oorleef, word as rotsvaste kennis aanvaar, en word iets waarin daar geglo kan word. Sommige mense pas hierdie metode ook op die Bybel toe deur alles te bevraagteken vanuit ‘n wetenskaplike, historiese, sielkundige, filosofiese, argeologiese of geologiese perspektief, om sodoende waarheid in die Bybel te bepaal. Die einste metode begin met en bou voort op twyfel in die Skrif se geloofwaardigheid. Christus het gevra, ‘. maar as die Seun van die mens kom, sal Hy wel die geloof op die aarde vind?’ (Lukas 18:8).” — E. Edward Zinke and Roland Hegstad, The Certainty of the Second Coming, (Hagerstown, MD: Review and Herald Publishing Association, 2000) bl. 96, (vry vertaal). + +`Lees Númeri 13:23–33. Wat het die verskil tussen die twee terugvoer-verslae wat die spioene van Kanaän af teruggebring het, gemaak?` + +Die sonde van die Hebreërs toe hulle by Kades-Barnéa was, was om die Woord van God te betwyfel. God het hulle gevra om die land in besit te gaan neem. Hulle het toe twaalf spioene gestuur om Kanaän te gaan bespied. Hulle het teruggekom met twee verslae. Die oorgrote meerderheid het ‘n negatiewe verslag teruggebring. Daar is reuse in die land, ommuurde stede, wapens wat hulle nog nooit te vore gesien het nie, en goedopgeleide krygsmagte. In teenstelling hiermee was hulle, die Israeliete, slawe in Egipte met min militêre ondervinding. Tien van die spioene het nee gestem as gevolg van die oorweldigende bewyse vanuit ‘n menslike oogpunt. Twee spioene het ja gestem gegrond op hulle geloof in die oorweldigende mag van die Woord van God. + +`Hoe kan ons voorkom om dieselfde tipe fout te begaan wat hier gemaak was? En tog, hoe kan ons verwaandheid of aanmatiging of dwase optrede voorkom, deur steeds te glo dat ons God se wil doen en daarom nie kan misluk nie?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/06.md b/src/af/2024-04/09/06.md index ecd3896240..6584924288 100644 --- a/src/af/2024-04/09/06.md +++ b/src/af/2024-04/09/06.md @@ -1,7 +1,16 @@ --- -title: Les +title: Veroordeling date: 28/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +“Hy wat in Hom glo, word nie veroordeel nie; maar hy wat nie glo nie, is alreeds veroordeel omdat hy nie geglo het in die Naam van die eniggebore Seun van God nie. Want elkeen wat kwaad doen, haat die lig en kom nie na die lig nie, dat sy werke nie bestraf mag word nie. Maar hy wat die waarheid doen, kom na die lig...” (Johannes 3:18–21; vergelyk met Johannes 1:10). + +`Waarom word mense geoordeel? Johannes 3:18, 36; Johannes 5:24, 38; Johannes 8:24; Johannes 12:47.` + +Die verwerping van Jesus Christus as die Lig van die wêreld, stel ons bloot aan twyfel en aan die versoekings van die duiwel. Dit is om weg van die lig te draai na die duisternis toe. + +Eva het lig ontvang om haar te help hoe om by die boom in die middel van die tuin op te tree. Satan het haar versoek om die lig te bevraagteken. Sy het God se woord getoets deur te redeneer dat ‘n liefdevolle God nie die wesens wat Hy geskep het, sou vernietig nie. Sy het ook op haar sintuie se waarneming vertrou. Die slang het van die vrugte geëet en het nou die mag om te praat. Dalk praat die slang die waarheid. As ek van die vrugte eet, kan ek dalk soos God word! Sy was bedrieg en het van die lig af weggedraai. En haar man het dieselfde pad geloop. + +`Lees Matthéüs 4:1–4. Toe Christus in die woestyn versoek was, watter beginsels het Hy gebruik om die versoekings van Satan teë te staan?` + +Christus was ook aan dieselfde menslike denkvermoë as Adam en Eva, die antediluviane en Israel by Kades-Barnéa, onderworpe. Hy kon gevra het waarom ‘n liefdevolle God sy Seun in die woestyn vir 40 dae en nagte sonder kos en beskerming laat ronddwaal het. Hy kon ook besluit het om sy Seunskap te bewys — Ek sal hierdie klippe in brood verander! In plaas daarvan het Hy die Woord van God gebruik om te antwoord. Sy optrede was liewer hemelgeoriënteerd as om aardse denkpatrone te gebruik. Hoe maklik kon Hy sy weg gerasionaliseer het om ‘n verkeerde besluit te maak wat so baie mense, ja selfs gelowiges, dikwels doen. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/09/07.md b/src/af/2024-04/09/07.md index b45cc09221..7e77010a93 100644 --- a/src/af/2024-04/09/07.md +++ b/src/af/2024-04/09/07.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Vir verdere studie date: 29/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Ellen G. White, “ ‘God Met Ons,’ ” bl. 19–26; “Stryd,” bl. 601–609, in Die Koning van die Eeue. + +“Deur Hom te verneder om die mensheid aan te neem, het Christus die teenoorgestelde karakter as dié van die Satan geopenbaar. Maar Hy het Hom nog verder verneder. ‘En in gedaante gevind as ‘n mens, het Hy Homself verneder deur gehoorsaam te word tot die dood toe, ja, die dood van die kruis’, Filippense 2:8. Net soos die hoëpriester sy pragtige kleed uitgetrek en die wit linnekleed van ‘n gewone priester aangetrek het, so het Christus ook die gestalte van ‘n dienskneg aangeneem en geoffer. Hy self die priester, en Hy self die slagoffer. ‘Hy is ter wille van ons oortredinge deurboor, ter wille van ons ongeregtighede is Hy verbrysel, die straf wat vir ons die vrede aanbring, was op Hom’, Jesaja 53:5. + +“Christus is behandel soos ons verdien het, sodat ons behandel kan word soos Hy verdien het. Hy is veroordeel vir ons sondes waaraan Hy geen deel gehad het nie, sodat ons geregverdig kan word deur Sy geregtigheid waarin ons geen deel gehad het nie. Hy het ons dood gesterf, sodat ons Sy lewe kan ontvang. ‘Deur sy wonde het daar vir ons genesing gekom’” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 25. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Jesus het so baie gegee om die wêreld te red. Wat beskou jy as die beste maniere om ander te help om hierdie ongelooflike waarheid raak te sien en in Hom te glo?` + +`Wat is die hoofverskille tussen besluite wat geneem word wat op menslike, wêreldse vlakke gegrond is, teenoor besluite wat op goddelike openbaring gegrond is?` + +`Hoe pas logika en denkvermoë in by die begrip van die Woord van God? Watter logiese en rasionele redes het ons om gelowig te word? Hoe verwys die vervulling van profesie of die ongelooflike prag en ingewikkeldheid van die geskape wêreld ons na die bestaan van God en na die waarheid van die plan van verlossing?` + +`Hou ‘n bespreking in die sabbatskoolklas oor julle antwoorde op die vraag aan die einde van Dinsdag se studie. Waarop is jou geloof gegrond? Indien iemand jou sou vra waarom jy in Jesus en in die aansprake van die Evangelie glo, hoe sou jy reageer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/01.md b/src/af/2024-04/10/01.md index 6c5c95bb34..a9721ad4c3 100644 --- a/src/af/2024-04/10/01.md +++ b/src/af/2024-04/10/01.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Die Weg, die Waarheid, en die Lewe date: 30/11/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 13:1–20; Johannes 14:1–3; Daniël 7:27; Johannes 14:5–11; Johannes 1:14; Kolossense 1:16, 17; Johannes 5:38–40. + +>

Geheueteks

+> Niemand het ook God gesien nie; die eniggebore Seun wat in die boesem van die Vader is, dié het Hom verklaar”, (Johannes 1:18). + +Die Evangelie van Johannes is in vier hoof-afdelings verdeel: Die Voorwoord [Voorrede] (Johannes 1:1–18), die Boek van Tekens (Johannes 1:19– 12:50), die Boek van Heerlikheid (Johannes 13:1–20:31), en die Epiloog (Narede) (Johannes 21:1–25). Hierdie studie het sover hoofsaaklik op die Voorrede en die Boek van Tekens gefokus om d.m.v. sy wonderwerke (die tekens), deur gesprekke en deur leringe te verklaar wie Jesus is. Die res van die lesse gaan nou meer op die derde afdeling van Johannes, die Boek van Heerlikheid, konsentreer. + +Interessantheidshalwe, die bekende sewe “EK IS”-verklarings vorm ‘n skakel tussen die Boek van Tekens en die Boek van Heerlikheid. Hierdie skakels is “die brood van die lewe” (Johannes 6:35, 41, 48, 51), “die lig van die wêreld” (Johannes 8:12, Johannes 9:5), “die deur” (Johannes 10:7, 9), “die goeie herder” (Johannes 10:11, 14), “die opstanding en die lewe” (Johannes 11:25), “die weg, die waarheid en die lewe” (Johannes 14:6), en “die ware wynstok” (Johannes 15:1, 5). + +Hierdie week se les begin met Jesus se doel met sy afskeidsgesprek en die inleiding tot die betekenisvolle episode waar Jesus sy dissipels se voete gewas het. Daarna word daar op die “EK IS”-verklaring in hoofstuk 14 gefokus (“Ek is die weg en die waarheid en die lewe;”). + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 7 Desember._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/02.md b/src/af/2024-04/10/02.md index d383b9dbc9..1942a71424 100644 --- a/src/af/2024-04/10/02.md +++ b/src/af/2024-04/10/02.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Ek het julle ‘n voorbeeld gegee date: 01/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Die afskeidsrede (Johannes 13–17) bevat instruksies vir Jesus se dissipels vir die toekoms. Die literêre patroon stem ooreen met Moses se afskeidsboodskap in Deuteronómium, of Jakob se seënwense vir sy kinders (Génesis 47–49), of Dawid se instruksies aan Salomo (I Kronieke 28–29). Jesus bemoedig sy dissipels m.b.t. sy vertrek. Hy belowe ‘n plaasvervanger wat Hom sal verteenwoordig (die Heilige Gees; Johannes 14–16). Hy voorspel dat hulle bedroef sal wees (Johannes 15–16), en Hy vermaan die dissipels om getrou te bly (Johannes 15). + +`Lees Johannes 13:1–20. Wat het hier gebeur, en waarom is hierdie verhaal so belangrik? Watter lesse wou Jesus hier oordra?` + +In daardie deel van die wêreld toe Jesus op die aarde was, het die mense sandale gedra of kaalvoet geloop. Die voete het dus vol stof en vuil geword. Die gewoonte was dat ‘n dienskneg of ‘n slaaf die voete van diegene wat na ‘n maaltyd gekom het, moes was. Maar daar was nie ‘n dienskneg by hierdie geleentheid teenwoordig toe Jesus, net voor sy arrestasie, sy laaste maal saam met die dissipels geniet het nie. + +Tot almal se verbasing het Jesus self opgestaan en almal se voete gewas. Johannes 13:4, 5 vertel Jesus se optrede stap vir stap. Dit word met soveel besonderheid vertel om die Meester se ongelooflike nederige handeling te beklemtoon. + +Deur Petrus se reaksie te beskryf (Johannes 13:8–11), verdiep Johannes die dissipels se ontsteltenis en onbegryplikheid oor Jesus se optrede. Hoe kon Jesus, die Meester, die Messias, so ‘n nederige taak uitvoer? Petrus het eers geweier om Jesus toe te laat om sy voete te was, net om te hoor hoe Jesus aan hom sê dat indien hy nie saamwerk nie, hy geen deel aan Hom sal hê nie. En toe vra Petrus vir meer, deur sy intense begeerte uit te roep om heeltemal aan Jesus verbind te word. + +Die betekenis van Jesus se handeling is gekoppel aan wie Hy is. Hy verklaar in Johannes 13:13 dat Hy Meester en Here is. Dit is wat hulle Hom genoem het, en Hy bevestig dat dit so is. Hierdie titel dui outoriteit en mag aan. + +Tog leer Jesus dat mag en gesag vir diens gebruik moet word en nie vir selfverheerliking nie. Die Adventiste Kerk het hierdie betekenis van Jesus se voorbeeld aanvaar deur wat regmatig die Voetewassing genoem word as voorbereiding vir die gebruik van die Nagmaal, in te stel. + +`Wat leer die Voetewassing-instelling jou oor hoe om die voorbeeld van Jesus te volg en hoe om ander nederig te bedien?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/03.md b/src/af/2024-04/10/03.md index 8d503ac8b3..0ac4b437c6 100644 --- a/src/af/2024-04/10/03.md +++ b/src/af/2024-04/10/03.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Ek sal sekerlik weer kom date: 02/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 14:1–3. Wat het daartoe gelei dat Jesus hierdie woorde gespreek het?` + +Aan die einde van Johannes 13 sê Jesus dat Hy weggaan (Johannes 13:33). Dit maak toe dat Petrus vra waarheen Hy gaan (Johannes 13:36)? Die dissipels het nie verstaan dat Jesus oor sy dood, opstanding en hemelvaart gepraat het nie. Toe sê Petrus dat hy gereed is om sy lewe vir Hom te gee (Johannes 13:37). En toe voorspel Jesus dat Petrus hom gaan verloën (Johannes 13:38). + +Teen hierdie agtergrond sê Jesus aan sy dissipels dat hulle harte nie ontsteld moet word nie (Johannes 14:1). Die werkwoord ontsteld word in die Grieks vertaal as tarassō, wat beteken om in beroering te bring, te versteur, van stryk te bring, verward te maak. Dit is geen wonder dat Jesus se woorde die dissipels verwar het nie. + +Maar om hulle vrese teë te werk, praat Hy van sy Vader se huis waar daar baie woonplek is (nie deftige wonings nie, maar verblyf soos in ‘n herberg). Hy gaan daarheen om vir hulle plek te berei. Sy woorde reik verby die komende storm van sy kruisdood tot by die dag wanneer Hy terugkom om sy volk te kom verlos. Hy verwys na die tyd wanneer hierdie groot tragedie van sonde eens en vir altyd sal ophou (lees Daniël 7:27). + +Jesus sê, “ ‘En as Ek gegaan [het]. . ., kom Ek weer en sal julle na My toe neem, sodat julle ook kan wees waar Ek is’ ” (Johannes 14:3). Hierdie is duidelik ‘n belofte van sy Tweede Koms. + +Wat is die grondslag vir sekerheid in hierdie belofte? Baie sal sê dis vervulling van die Bybelprofesieë, en dit is sekerlik waar. Maar in Johannes 14:3 word die grondslag anders gestel. In hierdie vers is die stelling kom Ek weer in die teenwoordige tyd in die Grieks (Ek kom). Hierdie gebruik van die teenwoordige tyd in Grieks word die futuristiese teenswoordigheid genoem. Dit is ‘n toekomstige gebeurtenis wat met soveel sekerheid genoem word dat dit beskryf word asof dit nou gebeur. Dus is dit reg om die sinsnede te vertaal as Ek sal sekerlik weer kom. + +Die grondslag van ons hoop in die terugkeer van ons HEER is nie net die vervulling van Bybelprofesie nie. Dit is ook, en met meer sekerheid, gegrond op ons vertroue in die Man wat die belofte gemaak het. Hy het gesê Hy sal sekerlik terugkom na sy volk. Ons kan ons vertroue in daardie belofte plaas op Hom Wie die belofte gemaak het. + +`Wat leer die kruis ons oor die sekerheid van Christus se tweede koms? Sonder die Tweede Koms, wat was dan goed omtrent Jesus se dood tydens sy eerste koms?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/04.md b/src/af/2024-04/10/04.md index 273c0710c8..74a7f83d63 100644 --- a/src/af/2024-04/10/04.md +++ b/src/af/2024-04/10/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Ek is die weg en die waarheid en die lewe date: 03/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 14:5, 6. Wat wou Thomas weet oor waarheen Jesus op pad was? Wat het Jesus hom geantwoord?` + +Thomas se navraag klink heel logies. Indien jy nie weet waarheen iemand gaan nie, hoe kan jy dan die weg ken om daardie persoon te volg? Jesus verklaar die navraag deur aan te dui dat Hy self die weg is. Die weg waarheen? Die weg na die Vader. In die voorwoord (Johannes 1:1–18) word die intieme verbintenis tussen die Woord (logos), Jesus Christus, en die Vader beklemtoon. + +Johannes 1:18 sê dat die eniggebore God (“unieke” God, wat‘n beter vertaling is) die Een is wat die Vader bekendstel. Om bekend te stel (in Grieks die werkwoord exēgeomai), beteken om te verduidelik, te interpreteer, te verklaar. Die woord eksegese het hieruit ontstaan. Dit beteken om die betekenis bekend te maak. Dus is Jesus Christus die verbinding met die Vader, die Een wat die Vader aan die gevalle wêreld verduidelik of interpreteer. Gevolglik is Hy die weg of die pad na die Vader toe. Sonder Hom word ons begrip van die Vader beperk. + +`Lees Johannes 14:7–11. Hoe het Jesus Filippus se wanbegrip opgeklaar?` + +Filippus vra toe om die Vader te sien, iets wat geen sondige mens kan doen en leef nie (vergelyk Exodus 33:17–34:9, Johannes 1:18). Jesus berispe toe die gebrek aan begrip en sê dat as jy Hom (vir Jesus) gesien het, jy die Vader gesien het (Johannes 14:9). Gevolglik is dit duidelik dat Jesus die weg na God is. Sonder Hom word die pad donker en onseker. Hy is die lig wat die weg na God verlig. + +Jesus verbind drie terme met mekaar: weg, waarheid en lewe. Die term weg word in Johannes 1:23 gebruik m.b.t. Johannes die Doper wat die weg vir Jesus berei, en ook hier in Johannes 14:6. Die begrippe waarheid en lewe is hooftemas in hierdie Evangelie. In Woensdag en Donderdag se studies sal die beskouing van waarheid bestudeer word, ‘n uiters belangrike onderwerp, veral in ‘n wêreld waar die konsep van “waarheid” bestudeer word. + +`Waarom is dit so bemoedigend dat Jesus vir ons die beste openbaring is van hoe en wie God die Vader is?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/05.md b/src/af/2024-04/10/05.md index 33e40c31b5..75a2df0d2c 100644 --- a/src/af/2024-04/10/05.md +++ b/src/af/2024-04/10/05.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: EK IS die waarheid date: 04/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:14, 17; Johannes 8:32, Johannes 14:6 en Johannes 15:26. Hoe verbind Johannes die konsep van Waarheid direk met Jesus?` + +In die Evangelie van Johannes word waarheid oor en oor met Jesus, met sy Vader en met die Heilige Gees verbind. Waarheid word met Jesus verbind, met die Woord (logos), en met lig – in teenstelling met duisternis (Johannes 1:1–14, Johannes 3:19–21). En ook word valsheid met die duiwel en met sonde verbind (Johannes 8:44–46). Gevolglik is waarheid in Johannes nie net ‘n saak van feite en inligting nie. Dit sluit sulke dinge in, maar nog meer, die waarheidbeskouing sluit ‘n morele aspek van getrouheid aan God en aan sy wil in. + +“Daar is vele wat om die lewende God smeek, wat na die Goddelike teenwoordigheid verlang. Wysgerige teorieë of letterkundige essays, hoe briljant ook al, kan die hart nie bevredig nie. Die stellings en uitvindings van die mens is waardeloos. Laat die Woord van God tot die mense spreek. Laat diegene wat nog net oorleweringe en menslike teorieë en spreuke gehoor het, die stem hoor van Hom wie se woord die siel tot die ewige lewe kan vernuwe.” – Ellen G. White, Die Gelykenisse van Christus, bl. 40. + +Dink na oor wat dit vir Jesus beteken om die Waarheid te wees. Jesus is die logos, die Woord wat by God van die begin af was en wat die Skepper van alle geskape dinge is (Johannes 1:1–4). Een met die Vader van ewigheid tot ewigheid besit Jesus die karakter-eienskappe van die Vader en is dus ook die “EK IS”. Sy wese is nie aan enigiemand of enigiets anders ondergeskik nie. Niks wat bestaan, insluitend kennis, bestaan apart van Hom nie. En alles wat bestaan, wat geskape was, was deur Jesus alleen geskape en bestaan ook net in Hom. “Want in Hom is alle dinge geskape wat in die hemele en op die aarde is, wat sienlik en onsienlik is, trone sowel as heerskappye en owerhede en magte – alle dinge is deur Hom en tot Hom geskape. En Hy is voor alle dinge, en in Hom hou alle dinge stand.” (Kolossense 1:16, 17). + +Jesus is nie net die beliggaming van die waarheid nie. Hy is die Waarheid. Waarheid is nie ‘n begrip of ‘n samestelling nie. Dit is ‘n Persoon! + +Die waarheid, Jesus Christus, kan vergelyk word met die son wat die wêreld verlig (Johannes 8:12). Dit stem ooreen met wat C. S. Lewis oor die Christendom gesê het, “Ek glo in die Christendom soos ek glo dat die son opkom, nie net omdat ek dit sien nie, maar omdat ek as gevolg daarvan alles rondom my kan sien.” — “Is Theology Poetry?” (n. p.: Samizdat University Press, 2014), bl. 15, oorspronklik in 1944 aangebied, (vry vertaal). + +Dit is deur Jesus, die Waarheid, dat ons in staat is om die wêreld rondom ons behoorlik te kan interpreteer. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/06.md b/src/af/2024-04/10/06.md index 1025f77499..9205338d73 100644 --- a/src/af/2024-04/10/06.md +++ b/src/af/2024-04/10/06.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die Skrif en die Waarheid date: 05/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Dwarsdeur die Evangelieboodskap speel die Skrif ‘n belangrike rol om ons te vertel van die Een wat die weg, die waarheid en die lewe is. Regdeur die Evangelies, ook regdeur die Bybel, die Ou en Nuwe Testamente, speel die Skrif ‘n uiters belangrike rol om waarheid te onthul. Dis veral waar wanneer dit ons leer oor wie Jesus is en wat Hy hier op aarde kom doen het. + +`Lees Johannes 5:38–40. Wat sê Jesus hier oor die Skrif?` + +Jesus en sy dissipels het weer en weer na die Skrif verwys om Hom as die Messias te bevestig. Christus het gesê, “ ‘Maar as julle Moses geglo het, sou julle My glo, want hy het van My geskrywe. En as julle sy geskrifte nie glo nie, hoe sal julle my woorde glo?’ ” (Johannes 5:46, 47). + +`Lees Lukas 24:27. Waarom is dit belangrik dat Jesus heel eerste na die Skrif verwys het om die belangrikheid van sy bediening bekend te maak?` + +Op ‘n ander plek, terwyl Hy uit die boek van Exodus aangehaal het, het Christus gesê, “ ‘het julle nie die woord gelees wat tot julle deur God gespreek is nie . . . ?’ ” (Matthéüs 22:31). Sagaría het soos volg na die beloftes van God verwys: “soos Hy [God] gespreek het deur die mond van sy heilige profete van ouds af ” (Lukas 1:70). In sy preek tydens Pinkster het Petrus gesê, “ ‘Broeders, hierdie Skrif moes vervul word wat die Heilige Gees voorspel het deur die mond van Dawid . . .” (Handelinge 1:16). + +Die Bybel is nie ‘n wetenskaphandboek nie. Dit verduidelik nie hoe om ‘n atoom te verdeel of hoe om ‘n breinoperasie uit te voer nie. Maar dit doen iets wat selfs nog meer belangrik is. Dit voorsien die konteks wat aan ons heelal betekenis gee. Dit is die sleutel wat die deur oopsluit, die lig wat dit moontlik maak om te sien. Daarsonder sal ons in duisternis verkeer oor die bestaan van God, sy rol in die heelal, ons eie oorsprong, wat dit beteken om te lewe, en die toekoms. + +`Watter waarhede leer ons in die Bybel wat die wetenskap, selfs in teorie, ons nooit kan leer nie?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/10/07.md b/src/af/2024-04/10/07.md index eeac515be6..0175f9f4ff 100644 --- a/src/af/2024-04/10/07.md +++ b/src/af/2024-04/10/07.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Vir verdere studie date: 06/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “ ‘The Light of Life,’ ” bl. 463–475, in Die Koning van die Eeue; E. Edward Zinke, “The Authority of the Bible and the Certainty of the Second Coming,” The Certainty of the Second Coming, bl. 23–36. + +Toe Jesus gesê het, “Ek is die lig van die wêreld”, was Hy “in die tempelhof wat aan die dienste van die Huttefees verbonde was. In die middel van die hof was twee hoë pale waaraan groot lampe gehang het. Na die aandoffer is al die lampe aangesteek en kon hul lig oor Jerusalem gesien word. Hierdie seremonie was ter herdenking aan die vuurkolom wat Israel deur die woestyn gelei het, en was ook beskou as ‘n simbool van die koms van die Messias. Wanneer die lampe saans aangesteek was, was daar vreugdetonele in die hof. . . . + +“In die beligting van Jerusalem het die volk uitdrukking gegee aan hul hoop dat die Messias met Sy koms Sy lig oor Israel sou laat skyn. Maar vir Jesus het die toneel ‘n wyer betekenis gehad. Soos die helder lampe van die tempel alles om hulle verlig het, so verlig Christus, die bron van geestelike lig, die duisternis van die wêreld. Tog was die simbool onvolmaak. Die groot lig wat Sy eie hand in die hemele geplaas het, was ‘n getrouer weergawe van Sy heerlike sending. + +“Dit was oggend: die son het net oor die Olyfberg opgekom, en sy strale het verblindend op die marmerpaleise geval en die goud van die tempelmure verlig toe Jesus daarna verwys en sê: ‘Ek is die lig van die wêreld.’ ” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 463, 464. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Bespreek julle antwoorde op Donderdag se laaste vraag in die Sabbatskoolklas. Watter uiters belangrike waarhede wat deur die Bybel geleer word kan ons nooit, selfs in beginsel, deur die wetenskap geleer word nie? Byvoorbeeld, die kruis? Of die opstanding? Of die Wederkoms? Watter ander belangrike bybelse waarhede moet aan ons openbaar word — anders sal ons nooit daarvan weet nie?` + +`Dink na oor die val van Lucifer, ‘n volmaakte wese met so baie intellektuele kennis oor God en oor hoe God is. En tog, selfs met al hierdie kennis, het hy teen Hom gerebelleer. Wat vertel dit aan ons oor die werklikheid van ‘n vrye keuse, dieselfde vrye keuse wat ons het — en waarom ons elke oomblik moet kies om ons wil aan God oor te gee?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/01.md b/src/af/2024-04/11/01.md index 7731048136..1157d64095 100644 --- a/src/af/2024-04/11/01.md +++ b/src/af/2024-04/11/01.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Die Vader, die Seun, en die Gees date: 07/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 14:10, 24; Génesis 3:7–9; Johannes 16:27, 28; Johannes 16:7–11; Johannes 17:1–26. + +>

Geheueteks

+> “ ‘Maar die Trooster, die Heilige Gees, wat die Vader in my Naam sal stuur, Hy sal julle alles leer en sal julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het’ ” (Johannes 14:26). + +Die Evangelie van Johannes bestaan uit ‘n mosaiek vantemas. Johannes steun op tekens (wonderwerke) om te toon dat Jesus die Messias is, soos deur die profete belowe was. Johannes gebruik ‘n linie van getuienisse om Jesus as die Christus te verkondig. Hy gebruik ook die “ ‘EK IS’ ” verklarings om Jesus se goddelikheid aan te dui. + +Al drie lede van die Godheid word in Johannes 1 genoem (Johannes 1:1–4, 14, 18, 32–34). Vir eeue lank het die mens probeer om die aard van die Godheid ten volle te verstaan, maar omdat dit nie moontlik is nie, verwerp baie die gedagte. Hoe dwaas is dit egter om iets te verwerp net omdat ons dit nie ten volle verstaan nie, of omdat dit nie by ons beperkte menslike redenasie inpas nie. + +Johannes sê dat indien jy God wil verstaan, jy na Jesus moet kyk en wat in die Woord onthul word. Hierdie benadering maak ‘n hele nuwe wêreld van verhoudinge oop – tussen die drie lede van die Godheid, tussen die lede van die Godheid en die mens, en tussen mense self. Hierdie week se les kyk na hoe die Evangelie van Johannes die Vader, Seun en Heilige Gees voorstel, maar binne die konteks van die vaarwelgesprek (Johannes 13–17). + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 14 Desember._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/02.md b/src/af/2024-04/11/02.md index 3e62c4e4e5..226b40e2d8 100644 --- a/src/af/2024-04/11/02.md +++ b/src/af/2024-04/11/02.md @@ -1,7 +1,24 @@ --- -title: Les +title: Ons hemelse Vader date: 08/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Die Evangelie van Johannes is geskryf vanuit die standpunt van die algemene bybelse verhaal wat met ons oorsprong begin. “In die begin het God die hemel en die aarde geskape” (Génesis 1:1). Of: In die begin het die Vader, Seun, en die Heilige Gees die hemele en die aarde geskape. Hulle is die Bron van alles wat bestaan. Hulle het die heelal geskep, en dit sluit die wesens in wat dit bewoon. Op ons planeet het daar ‘n spesiale skepping van lewe plaasgevind, en die kroonstuk van ons planeet was die skepping van die mens. En God se doel met die mens was dat ons in liefdevolle eensgesindheid met Hom en met mekaar moes leef. + +Ongelukkig het Lucifer sonde in die wêreld ingebring. Sonde, onder andere, verbrokkel ons verhouding met God. Dis ‘n wanvoorstelling oor wie God is. Dus het Jesus ons menslike natuur deelagtig geword om kennis oor God te herstel en om die mensdom te verlos. + +Terwyl Hy hier was, het Jesus sy lewe aan die Vader oorgegee en volgens sy leiding geleef. Hy het gesê, “ ‘Ek en die Vader is een’ ” (Johannes 10:30). “ ‘. . . dat julle kan erken en glo dat die Vader in My is, en Ek in Hom’ ” (Johannes 10:38. “ ‘As Ek nie die werke van my Vader doen nie, moet julle My nie glo nie’ ” (Johannes 10:37). + +**Wat was [is] sommige rolle van die Vader soos dit in die volgende skrifgedeeltes beskryf word?** + +`Johannes 3:16, 17; Johannes 6:57` + +`Johannes 5:22, 30` + +`Johannes 6:32; Johannes 14:10, 24` + +`Johannes 6:45` + +`Johannes 15:16, Johannes 16:23` + +`Hierdie verse verteenwoordig die Vader in noue samewerking met sy Seun, Jesus Christus. Die Vader is intiem betrokke by ons wêreld en het baie in ons verlossing belê. Wat leer hierdie waarheid ons oor God se liefde vir ons?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/03.md b/src/af/2024-04/11/03.md index a8bca9036e..7398d1cdc5 100644 --- a/src/af/2024-04/11/03.md +++ b/src/af/2024-04/11/03.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Jesus en die Vader date: 09/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Ons was deur die Godheid geskep om ‘n persoonlike verhouding met Hom te geniet (Génesis 1:26, 27). Weens sonde was daardie verhouding egter radikaal ontwrig. Ons kan die onmiddellike aanslag van hierdie ontwrigting in die Tuin van Eden se verhaal sien. + +`Lees Génesis 3:7–9. Hoe onthul hierdie skrifgedeelte die skeiding wat sonde veroorsaak het, en wat beteken dit dat God na hulle geroep het, en nie andersom nie?` + +Die voorneme van die Godheid was om aan die ganse mensdom genesing te bied om die verwydering wat deur sonde veroorsaak was, te herstel, selfs al sou die hele mensdom nie almal die aanbod aanvaar het nie. + +Om die herstel van hierdie verhouding tot stand te bring, het een Lid van die Godheid mens geword. “En die Woord het vlees geword en onder ons gewoon – en ons het sy heerlikheid aanskou” . . ., (Johannes 1:14–18). Gevolglik het die mensdom sy volheid en genade ontvang. Dit is wat Jesus kom deel het met ons, om die heerlikheid van God aan te kondig sodat die verhouding wat deur sonde verbreek was, herstel kon word, ten minste vir almal wat gewillig was om dit deur geloof te aanvaar, dit wat aan hulle in Christus aangebied was. + +`Watter wonderlike hoop kan ons in hierdie verse sien? Johannes 1:1, 2; Johannes 5:16–18; Johannes 6:69; Johannes 10:10, 30; Johannes 20:28.` + +“In Christus is die lewe – die oorspronklike onontleende lewe.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 530. En tog het Hy as die vleesgeworde Seun wat “Homself ontledig” het (Filippense 2:7) van die beoefening van sy goddelike mag, na sy bestaan as mens op aarde verwys as ‘n gawe van God. “Die Godheid van Christus is die gelowige se waarborg van die ewige lewe.” — Die Koning van die Eeue, bl. 530. + +God was nie deur die mensdom erken nie (Johannes 17:25). Daarom het Hy sy eniggebore Seun gestuur (Johannes 9:4, Johannes 16:5) sodat Hy, die Vader, bekend kan word. + +`Met verwysing na die heelal het ‘n ateïs geskryf: “In ons verlatenheid, in al hierdie uitgestrektheid, is daar geen wenk dat daar vir ons hulp van êrens sal kom om ons van onsself te red nie”, (vry vertaal). Wat leer die Bybel ons wat aandui net hoe verkeerd hierdie man is?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/04.md b/src/af/2024-04/11/04.md index 5b31d7251b..9b34bd2953 100644 --- a/src/af/2024-04/11/04.md +++ b/src/af/2024-04/11/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Om die Seun te ken is om die Vader te ken date: 10/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Deur die Evangelie van Johannes beskryf die apostel hoe Jesus, die Seun, se aktiwiteite na die Vader wys. Jesus verduidelik wie die Vader is en toon wat sy verwantskap met ons wêreld is. Dit stem ooreen met Johannes 1:18 wat sê dat Jesus Hom verklaar het (Grieks, exēgeomai: om te verduidelik, te interpreteer, uiteen te sit). Oor en oor doen Jesus dit. Die woord Vader (patēr) verskyn 136 keer in Johannes en 18 keer in Johannes 1–3, wat meer as een derde van die gebruik daarvan in die hele Nuwe Testament is. Die vaarwelgesprek is een van die primêre gedeeltes in die Evangelies waar Jesus die Vader bekendstel. + +Jesus was die Vader se verteenwoordiger op aarde, en Hy het gekom om, as mens, die Vader se wil te doen. Om die waarheid te sê, Jesus het gesê dat Hy in alle dinge daarna streef om die Vader se wil te soek, en nie sy eie nie (Johannes 5:30). Aanvanklik klink dit verwarrend, maar dit toon hoe Jesus, in sy menslike hoedanigheid, Homself totaal aan die Vader oorgegee het. + +Jesus het ook gesê dat Hy deur die Vader gestuur was om die Vader se werk klaar te maak — die verlossing van die mensdom — en dat die Vader self van Hom getuig het (Johannes 5:36–38). + +Jesus het verkondig dat die Vader Hom gestuur het as die enigste een deur wie die mensdom na die Vader kan kom (Johannes 6:40, 44). Die Vader wil hê dat mense die ewige lewe moet ontvang deur wat in Jesus gevind word, en wat belowe om hulle in die laaste dag op te wek. + +`Wat leer die volgende teksverse ons oor Jesus en die Vader se verhouding? Johannes 7:16; Johannes 8:38; Johannes 14:10, 23; Johannes 15:1, 9, 10; Johannes 16:27, 28; Johannes 17:3.` + +Jesus se aansprake op sy verwantskap met die Vader is verbasend. Hy maak daarop aanspraak dat al sy leringe die leringe van die Vader is; dat alles wat Hy sê Hy persoonlik van die Vader gehoor het; dat deur in Hom te glo dieselfde is as om in die Vader te glo; dat beide sy woorde en sy werke van die Vader af kom; en dat Hy en die Vader een is in hulle liefde en werk vir die verlossing van die mensdom. Wat ‘n kragtige getuienis oor hoe naby Jesus aan sy Vader in die hemel is! + +`Hoe sal jou lewe verander as jou gedagtes en handelinge God se wil vir jou lewe ten volle weerspieël? Dit wil sê, hoe kan ons dit wat ons deur Jesus oor God se wil weet, beter uitleef?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/05.md b/src/af/2024-04/11/05.md index acdc467e69..760f188048 100644 --- a/src/af/2024-04/11/05.md +++ b/src/af/2024-04/11/05.md @@ -1,7 +1,16 @@ --- -title: Les +title: Die Heilige Gees date: 11/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Die Heilige Gees is nie so prominent in die Evangelie van Johannes as wat die Vader en die Seun is nie. En tog is sy rol uiters belangrik vir Jesus se sending om suksesvol te wees. + +`Lees Johannes 1:10–13. Wat leer hierdie vers ons oor die belangrikheid van die Heilige Gees se rol wat bekering betref? +` +In die eerste hoofstuk van Johannes kan ons sien net hoe vernaam die rol van die Heilige Gees is. Johannes vertel ons dat almal wat sy Woord aanvaar het, d.w.s., almal wat in Hom geglo het, kinders van God geword het, hulle “wat nie uit die bloed of uit die wil van die vlees of uit die wil van ‘n man nie, maar uit God gebore is”, (Johannes 1:13). Dit kan net deur die werk van die Heilige Gees plaasvind. + +`Wat vertel die volgende skrifgedeeltes oor die aktiwiteite van die Heilige Gees? Johannes 3:5–8, Johannes 6:63, Johannes 14:26, Johannes 15:26, Johannes 16:7–11.` + +“Deur die werk van die Heilige Gees aan Sy dissipels te beskryf, wou Jesus hulle met dieselfde vreugde en hoop besiel wat Sy eie hart besiel het. Hy het Hom verheug oor die oorvloedige hulp wat Hy vir Sy kerk verskaf het. Die Heilige Gees was die hoogste van alle gawes wat Hy die Vader kon afvra vir die verheffing van Sy kinders. Die Gees sou gegee word as ‘n vernuwende krag, en hiersonder sou die soendood van Christus tot niks kon gelei het nie. Die bose magte het eeue lank opgebou, en die onderwerping van die mens aan hierdie sataniese gevangenskap was verbysterend. Die sonde kan alleenlik deur die magtige werking van die Derde Persoon van die Godheid weerstaan en oorwin word, want Hy sou nie in beperkte mate kom nie, maar in die volheid van die Goddelike krag.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 671. + +Wat ‘n seën dan om die Heilige Gees te ontvang, wat bevestig dat God waaragtig is (Johannes 3:33). Dit is die Gees wat ons van sonde oortuig, van geregtigheid, en van oordeel (Johannes 16:8–11). Daarom, is dít die Persoon wat ons help om te weet wat reg is, wat waar is, wat goed is, wat ons help om ons verstand en ons lewensondervindinge aan die Woord van God te onderwerp deur die oorredende en oortuigende krag van die Heilige Gees. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/06.md b/src/af/2024-04/11/06.md index 58a87acb79..cb25939580 100644 --- a/src/af/2024-04/11/06.md +++ b/src/af/2024-04/11/06.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die gebed van Jesus date: 12/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Johannes 17 word soms die hoëpriesterlike gebed van Jesus genoem. Dit sluit die vaarwelgesprek af. Jesus het na hierdie aarde gekom sodat die mensdom uiteindelik tot die oorspronklike persoonlike verhouding met God herstel kon word. Hy het getrou die tekens wat God Hom gegee het, gedoen. Met woorde en dade het Hy God met die mense in aanraking gebring. + +Jesus sou binnekort hierdie aarde verlaat. Hy het begeer om nog ‘n keer sy liefde met sy dissipels te deel. Hy wou hê dat hulle die intieme verhouding tussen Homself, die Vader en die Heilige Gees sou verstaan. En Hy wou gehad het dat hulle dieselfde persoonlike verhouding met God die Vader en die Heilige Gees sou beleef, soos Hy dit ondervind het. + +`Lees Johannes 17:1–26. Watter woorde of frases in hierdie hoofstuk dui Jesus se begeerte vir ‘n innige verhouding van liefde tussen Hom, die Vader en sy dissipels aan?` + +Baie mense lees Johannes 17 met die gedagte dat die enigste ding wat saak maak eenheid en liefde is. Daar is geen twyfel nie dat God se doel is om ons tot ‘n persoonlike verhouding met Hom en met alle mense te bring. Maar ‘n versigtiger benadering dui aan dat daar ‘n kragtiger verbinding tussen liefde en waarheid moet wees. + +“ ‘En dit is die ewige lewe, dat hulle U ken, die enige waaragtige God . . .’ ”, (Johannes 17:3), nie soos ons dink God moet wees nie. “ ‘Ek het u Naam geopenbaar aan die mense wat U My uit die wêreld gegee het, . . . en hulle het u woord bewaar . . . en waarlik erken dat Ek van U uitgegaan het’ ”, (Johannes 17:6, 8). “ ‘Heilig hulle in u waarheid, u woord is die waarheid’ ” (Johannes 17:17). + +Christus het gekom om die Vader te openbaar. Hierdie openbaring was belangrik omdat daar baie dwaalbegrippe oor God was. Die Evangelie van Johannes toon hoe ernstig Jesus hierdie sending opgeneem het. Hy het God se Woord en handelinge reg verteenwoordig. Indien waarheid nie saak maak nie, waarom so ver gaan om dit te bewys? + +Jesus het ‘n baie moeilike lewe gehad net om uiteindelik deur die godsdienstige leiers verwerp te word. Hy het gely as gevolg van mense en selfs van sy eie dissipels se belangeloosheid. Een van sy dissipels het hom verraai, ‘n ander een het Hom drie maal verloën. Hy het ‘n genadelose verhoor verduur en het op die kruis gesterf deur die einste mense wat Hy kom red het. + +`Hoe kan jy die liefde van God soos wat dit tussen Jesus en die Vader bestaan het, in jou eie lewe beter weerspieël?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/11/07.md b/src/af/2024-04/11/07.md index 3f6731a5c6..c914bc026c 100644 --- a/src/af/2024-04/11/07.md +++ b/src/af/2024-04/11/07.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: Vir verdere studie date: 13/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “ ‘Laat Julle Hart Nie Ontsteld Word Nie,’ ” bl. 662-680, in Die Koning van die Eeue; “Additional Note on [John] Chapter 1,” The SDA Bible Commentary, vol. 5, bl. 911–919. + +Toe hulle probeer vasstel het wie Jesus was, het sy opponente Hom volgens menslike standaarde geoordeel, “ ‘volgens die vlees’ ” (Johannes 8:15). Dit is heelwaarskynlik erger as om te “oordeel volgens wat julle sien” (Johannes 7:24). Hier het hulle hul toevlug tot vleeslike standaarde geneem, tot die gevalle mensdom in ‘n gevalle wêreld, sonder die duidelike beheer van die Gees (lees Johannes 3:3–7). Hulle het sy “vlees” gesien soos dit was, maar nooit die moontlikheid oorweeg dat Hy die Woord wat vlees geword het, kon wees nie (Johannes 1:14). Om Christus met so ‘n beperkte stel kriteria op te weeg, was om Hom vanuit ‘n wêreldse oogpunt te beoordeel (II Korinthiërs 5:16). + +“Die Trooster word ‘die Gees van die waarheid’ genoem. Sy werk is om die waarheid te omskryf en te handhaaf. Hy woon eers in die hart as die Gees van die waarheid, en word só die Trooster. Daar is vertroosting en vrede in die waarheid, maar geen ware vrede of troos is in valsheid te vind nie. Dit is deur valse teorieë en oorlewerings dat die Satan die verstand onder sy beheer kry. Deur valse standaarde aan mense voor te hou, misvorm hy die karakter. Deur die Skrif praat die Heilige Gees tot die verstand en lê Hy die waarheid op die hart. So stel Hy dwaalleer aan die kaak en verban Hy dit uit die siel. Dit is deur die Gees van die waarheid wat deur die Woord van God werk, dat Christus Sy uitverkorenes aan Homself onderwerp.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 671. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Die ewige lewe is om God te ken (Johannes 17:3). Wat beteken dit om God te ken teenoor om net van sekere feite oor Hom te weet, d.w.s., dat Hy magtig is, of liefdevol, of ‘n God van geregtigheid? Indien iemand jou sou vra, “Ken jy God?”, wat sou jy sê? Hoe pas Jesus in jou antwoord in?` + +`In praktiese daaglikse terme, wat word deur Jesus se woorde “u woordis die waarheid”, geïmpliseer? (Johannes 17:17)` + +`Jesus het gebid, “ ‘Ek bid nie dat U hulle uit die wêreld wegneem nie, maar dat U hulle van die Bose bewaar’ ” (Johannes 17:15). Hoe werk ons eie keuses in op hoe goed hierdie gebed in ons lewens beantwoord kan word?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/01.md b/src/af/2024-04/12/01.md index 9a4a4fe735..6dd47ec654 100644 --- a/src/af/2024-04/12/01.md +++ b/src/af/2024-04/12/01.md @@ -3,5 +3,16 @@ title: 'Die uur van verheerliking: Die Kruis en die Opstanding' date: 14/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 18:33–19:5; Johannes 19:17–22; Johannes 19:25–27; Lukas 2:34, 35; Johannes 20:1–18; I Korinthiërs 15:12–20. + +>

Geheueteks

+> “Pilatus sê toe vir Hom: ‘Is U dan tog ‘n koning?’ Jesus antwoord, ‘U sê dat Ek ‘n koning is. Hiervoor is Ek gebore en hiervoor het Ek in die wêreld gekom, om vir die waarheid te getuig. Elkeen wat uit die waarheid is, luister na my stem.’ ” (Johannes 18:37) + +Jesus se kruisiging en opstanding vorm die klimaks vandie Evangelie van Johannes. Die eerste tien hoofstukke dek ongeveer ‘n periode van drie en ‘n half jaar; in teenstelling daarmee dek hoofstukke 11 tot 20 ongeveer een tot twee weke. + +Die vier Evangelies beskryf die dood van Jesus op verskillende maniere. Alhoewel die beskrywings verenigbaar is, beklemtoon elke outeur daardie hoofpunte wat veral by die temas van sý Evangelie pas. Matthéüs beklemtoon die vervulling van die Skrif; Markus beklemtoon die ooreenkomste tussen die doop van Jesus en die kruis; en Lukas fokus op die kruis wat genesing bring en red (die verhaal van die dief aan die kruis). + +Maar Johannes beskryf die kruis as die troonbestyging van Jesus, wat veral aan die gedagte van die uur gekoppel word, en wat verskeie kere, dwarsdeur die boek, na verwys word (Johannes 7:30, Johannes 8:20, Johannes 12:27). Hierdie gedagte van troonbestyging skep ‘n ironiese prentjie aangesien om gekruisig te word die mees veragtelike en skandelike manier was wat die Romeine kon gebruik het om iemand dood te maak. Hierdie kontras wys na ‘n innige ironiese afbeelding soos dit deur Johannes aangebied word: Jesus sterf ‘n skandelike dood, maar terselfdertyd is dit ook sy glorieryke troonbestyging as die Verlosser. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 21 Desember._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/02.md b/src/af/2024-04/12/02.md index 9b4e1c7eab..bed6f8e340 100644 --- a/src/af/2024-04/12/02.md +++ b/src/af/2024-04/12/02.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Wat is waarheid? date: 15/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +In Johannes 18:28–32 word die verhoor van Jesus nie in besonderhede beskryf nie. Die fokus is eerder op Jesus wat voor Pontius Pilatus verskyn. + +`Lees Johannes 18:33–38. Waaroor het Pilatus en Jesus gepraat?` + +Die goewerneur het vir Jesus gevra of Hy die koning van die Jode is (Johannes 18:33). Hierdie was die eerste verwysing na hierdie titel, maar nie die laaste nie. Jesus vra toe vir Pilatus of dit hy is wat vra, of het die ander mense gesê dat Hy die “Koning van die Jode” is? Sy vraag het die bordjies vir die goewerneur verhang deurdat daar aan hom gevra was of hy verstaan het met wie hy praat. Die leser weet reeds dat Jesus die Koning is. Gaan die goewerneur dit toegee? + +Pilatus reageer toe daarop met sy eie vraag: “ ‘Is ek dan ‘n Jood? U volk en die owerpriesters het U aan my oorgelewer. Wat het U gedoen?’ ” (Johannes 18:35). Dit was ‘n ontwykende antwoord gegrond op sy ergernis oor die verleentheid wat Jesus se vraag vir hom geskep het. Dit was die goewerneur se eerste stap om van die waarheid af weg te beweeg deur toe te laat dat vooroordeel sy waarneming blokkeer. Jesus het gereageer dat sy koninkryk nie van hierdie wêreld is nie (Johannes 18:36). Pilatus het toe begryp en afgelei dat Jesus daarop aanspraak maak om ‘n koning te wees (Johannes 18:37). Dit het gelei tot Jesus se belangrike verduideliking dat Hy gebore was om van die waarheid te getuig en dat elkeen wat “ ‘uit die waarheid is, [na sy stem] luister’ ”, (Johannes 18:37). + +Pilatus vra toe, “ ‘Wat is waarheid?’ ” (Johannes 18:38). Maar hy wag nie op die antwoord nie. In plaas daarvan stap hy na buite om te probeer om Jesus van die skare te red. + +Waarheid is ‘n tema in Johannes se Evangelie. As die ewige Woord (logos, Johannes 1:1–5), is Jesus die Lig en die Waarheid. Dit vorm ‘n kontras met duisternis en dwaling. Hy is vol van genade en waarheid (Johannes 1:14). Genade en waarheid het deur Hom gekom (Johannes 1:17). Johannes die Doper het vir die waarheid getuig (Johannes 5:33). Jesus het bevestig dat sy Vader “waaragtig” is (Johannes 7:28). Jesus het self die waarheid van sy Vader gehoor (Johannes 8:40). Jesus is self “die weg en die waarheid en die lewe” (Johannes 14:6). Die Woord van God is “waarheid” (Johannes 17:17). Ten spyte van sy vraag het Pilatus sy geleentheid om die waarheid te ontvang, weens sy vooroordeel, sy eerste besluite en die druk wat op Hom toegepas was, ontbeer. + +`Hoe verstaan jy die gedagte van Jesus as die Waarheid?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/03.md b/src/af/2024-04/12/03.md index ed0c3f6a51..22cfa1fee7 100644 --- a/src/af/2024-04/12/03.md +++ b/src/af/2024-04/12/03.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Dáár is die Mens! date: 16/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 18:38–19:5. Hoe het Pilatus probeer om die Jode te oorreed om vir Jesus se vrylating te vra?` + +Pilatus het nie gewag dat Jesus hom antwoord toe hy Hom gevra het wat waarheid is nie. In plaas daarvan het hy na buite gegaan om te probeer om die skare te oorreed. Deur met hulle te redeneer in plaas daarvan om Jesus net te laat gaan, het hy homself benadeel. Die godsdienstige leiers het agtergekom dat hulle die goewerneur d.m.v. die skare kon manipuleer. + +Pilatus verwys toe die skare na ‘n gewoonte van die Jode dat ‘n gevangene vrygelaat word tydens die Paasfees, en vra of hy vir hulle “die Koning van die Jode” moet loslaat? Verbasend en nogal ironies, vra die skare toe vir die vrystelling van ‘n rower met die naam van Barábbas, liewer as die onskuldige Jesus. + +Toe begin die bespotting van en beledigings teen Jesus. Die Romeinse soldate het ‘n kroon van dorings gevleg, ‘n purper kleed oor Hom gewerp, en nader na Hom gekom en Hom spottend begroet as koning van die Jode. Hierdie soort begroeting deur die soldate was soos hulle die keiser begroet, maar hier was dit spottend gedoen. + +Deur op die gevoelens van die mense te werk, het Pilatus probeer om Jesus vry te laat. Hy het Jesus toe buitentoe gebring terwyl Hy die kroon van dorings en die purper kleed dra. Die toneel wat nie eintlik deur Johannes breedvoerig beskryf word nie, toon Jesus wat spottenderwys beklee word en die goewerneur wat die mense toeroep, “ ‘Dáár is die mens!’ ” (Johannes 19:5). Dit herinner die leser aan Johannes die Doper se woorde in Johannes 1:29, “ ‘Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!’ ” Dit is ironies dat die heidense goewerneur die Messias in hierdie koninklike drag aan Israel voorgestel het. + +Volgens Johannes 19:6–16 roep die skare egter uit dat Jesus gekruisig moet word, omdat Hy glo Homself die Seun van God genoem het. Dit maak Pilatus bang en hy probeer al hoe harder om Jesus los te laat. Maar die leiers verseël Jesus se lot deur te beweer dat om Hom los te laat, Pilatus homself teen die keiser sou verset. Hulle het geweet dat Pilatus se lojaliteit teenoor die keiser hom sou dwing om iemand wat homself dieselfde rang toe-eien, nie los te laat nie. Die leiers sê toe dat hulle geen koning behalwe die keiser het nie. Hulle diep haat vir Jesus was dus groter as hulle nasionale strewes. Om van Jesus ontslae te raak, was hulle gewillig om hulle aansprake op nasionale selfstandigheid op te offer. + +`Hoe vreesaanjaend — ‘n heidense heerser wil Jesus loslaat terwyl die geestelike leiers van die nasie wat Hom moes erken, Hom liewer gekruisig wou sien! Watter lesse kan ons vir onsself hieruit leer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/04.md b/src/af/2024-04/12/04.md index b285baaefe..bc115e575c 100644 --- a/src/af/2024-04/12/04.md +++ b/src/af/2024-04/12/04.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: “ ‘Dit is volbring’ ” date: 17/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Soos Johannes 19:17–22 toon, het Pilatus ‘n opskrif in Latyn, Grieks en Hebreeus geskryf wat gelees het, “ ‘JESUS, DIE NASARÉNER, DIE KONING VAN DIE JODE’ ” (Johannes 19:19). Die godsdienstige leiers wou gehad het dat dit verander moes word. Pilatus het geweier, en die opskrif het onveranderd gebly, ‘n stille getuie van die waarheid oor Jesus en ook een van die tekens dat Jesus op die kruis as Koning op die troon geplaas was. Hier het Jesus, hulle ware Koning, die Koning van die Jode, op die kruis soos ‘n gewone misdadiger gehang. + +“ ‘n Hoër mag as Pilatus of die Jode het gesorg vir daardie opskrif bokant Jesus se hoof. In die voorsienigheid van God sou dit die gedagte prikkel en lei tot ‘n ondersoek van die Skrifte.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 745. + +`Lees Johannes 19:25–27. Watter hartroerende toneel m.b.t. Jesus se moeder, het by die kruis plaasgevind?` + +Tussen hulle wat by die voet van die kruis daardie dag gestaan het, was Johannes, die geliefde dissipel saam met Maria, die moeder van Jesus, en nog andere. Baie jare voor hierdie gebeurtenis het Símeon juis hierdie ondervinding voorspel toe Josef en Maria Jesus na die tempel gebring het om Hom toe te wy (vergelyk Lukas 2:34, 35). Nou in sy sterwensoomblikke, praat Jesus met sy moeder, “ ‘Vrou dáár is u seun!’ ”, en aan Johannes sê Hy, “ ‘Dáár is jou moeder!’ ” (Johannes 19:26, 27). + +`Lees Johannes 19:28–30. Wat is die betekenis van Jesus se sterwenswoorde, “Dit is volbring”?` + +Die Griekse werkwoord teleō (om klaar te maak, te voltooi, uit te voer) in vers 28 (“dat alles al volbring was”), is dieselfde werkwoord wat in vers 30 gebruik word (“Dit is volbring”). Verder verskyn daar ook ‘n verwante woord, teleioō (om klaar te maak, perfek te maak) in vers 28 m.b.t. die vervulling van die Skrif (“sodat die Skrif vervul sou word”). Hoe verskriklik die toneel ook al was, alles was vervul, uitgevoer, voltooi. + +Toe Jesus gesê het, “Dit is volbring!”, het Hy die werk wat die Vader Hom gegee het om te doen, klaargemaak, voltooi. + +`Wat beteken Jesus se woorde, “Dit is volbring”, vir elkeen van ons? Wat was volbring, en hoe is dit op ons lewens van toepassing?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/05.md b/src/af/2024-04/12/05.md index 56560e95d9..49fcd99d1d 100644 --- a/src/af/2024-04/12/05.md +++ b/src/af/2024-04/12/05.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Die leë graf date: 18/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 20:1–7. Wat is vir ons belangrik wat in hierdie verse uitgebeeld word?` + +Jesus het laat Vrydagmiddag gesterf en het vroeg Sondagoggend opgestaan. Omdat dit tyd was vir die Sabbat om te begin toe Hy begrawe was (Johannes 19:42), was die teraardebestelling haastig gedoen maar nie afgehandel nie. Hoe lief sy volgelinge ook al vir Jesus was, het hulle die Sabbat gehou en nie na die graf toe gegaan nie (vergelyk met Markus 16:1, Lukas 23:56). Na die Sabbat het ‘n aantal vroue speserye na die graf gebring op Sondagoggend. Hulle was geskok, want die steen was weggerol en die graf was leeg. + +Maria Magdaléna was een van hulle wat vroeg na die graf gegaan het. Sy het toe gehardloop om vir Petrus en Johannes te gaan vertel wat sy gesien het. Die twee manne het toe daarheen gehardloop. Johannes het vinniger as Petrus gehardloop en het eerste gearriveer. Toe hy by die graf neerbuk en binne kyk, sien hy die linne doeke daar opgevou lê. Maar hy het nie ingegaan nie. + +Petrus het egter in die graf ingegaan en die linne doeke daar sien lê. Hy het ook die gesigdoek gesien, maar dit was nie saam met die res van die doeke nie. Dit was opgerol op een plek afsonderlik. + +`Lees Johannes 20:8–10. Wat was die betekenis van die opgevoude gesigdoek?` + +Nadat Petrus die graf binnegegaan het, het Johannes ook ingegaan. Johannes 20:8 sê dat hy ingegaan het, gesien het, en geglo het. Waarom sou die sien van die grafdoeke en die opgevoude gesigdoek wat afsonderlik gelê het Johannes daartoe gelei het om te glo dat Jesus uit die dode opgestaan het? + +Om hierdie vraag te beantwoord, is dit nodig om te peins oor waarom die graf in die eerste plek leeg sou gewees het. Die mees tipiese antwoord sou wees, as gevolg van grafskenders. Maar hierdie verduideliking misluk weens drie redes. Eerstens, Matthéüs vertel dat die graf bewaak was (Matthéüs 27:62–66), wat grafskending onwaarskynlik gemaak het. Tweedens, grafskenders steel gewoonlik kosbaarhede, nie liggame wat besig is om te verrot nie. Derdens, grafskenders is gewoonlik haastig en vou nie grafdoeke op nie. Geen wonder nie dat toe Johannes die gesigdoek gesien het, hy geglo het dat Jesus uit die dood opgestaan het. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/06.md b/src/af/2024-04/12/06.md index dfa105aecd..6ca6fb0367 100644 --- a/src/af/2024-04/12/06.md +++ b/src/af/2024-04/12/06.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Jesus en Maria date: 19/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 20:11–13. Wat het hier gebeur wat toon hoekom Maria Magdaléna steeds nie die betekenis van die leë graf verstaan het nie?` + +Die vorige verwysing na Maria in die vers voor hierdie een is waar sy vir Petrus en Johannes vertel van die leë graf (Johannes 20:2). Hulle het toe na die graf gehardloop, en sy het so bietjie later ook na die graf teruggekeer. Nadat Petrus en Johannes die graf ondersoek het, het hulle weggegaan. Maar Maria het teruggekeer en huilende daar vertoef. Daar is geen twyfel nie dat sy gedurende die laaste paar dae reeds baie gehuil het. En nou gebeur dít ook nog? Al bukkend het sy na binne gekyk. + +Tot haar verbasing het daar twee engele in wit geklee in die graf gesit waar Jesus se liggaam moes gelê het. Hulle vra haar toe, “ ‘Vrou, waarom ween jy?’ ” (Johannes 20:13). Haar hartseer antwoord was dat hulle haar Heer weggeneem het en dat sy nie weet waar hulle Hom neergelê het nie. + +`Lees Johannes 20:14–18. Wat het toe gebeur wat alles vir Maria verander het?` + +Deur haar betraande oë het Maria omgedraai en iemand agter haar sien staan. Met woorde wat dieselfde geklink het as die engele s’n, het die Vreemdeling gevra, “ ‘Vrou, waarom ween jy? Wie soek jy?’ ” (Johannes 20:15). Sy het toe gedink dat sy met die tuinier praat en sy hulp gevra om die liggaam van Jesus te vind. + +Die Vreemdeling sê toe een woord, “Maria!”, ‘n Eenwoord openbaring wat die wêreld verander het. Skielik het die verbaasde Maria die verrese Jesus wat met haar praat, ge-eien en dadelik erken dat dit Hy is. Jesus dring toe daarop aan dat sy Hom nie moet aanraak nie omdat Hy nog nie na sy Vader opgevaar het nie. Maar sê toe vir haar dat sy die dissipels moet gaan vertel dat Hy “ ‘na my Vader en julle Vader, en my God en julle God,’ ” opvaar (Johannes 20:17). Maria het dadelik haar sending voltooi. Sy het die dissipels gaan vertel dat sy die Here gesien het en ook die res van die besonderhede wat Hy met haar gedeel het aan hulle meegedeel (Johannes 20:18). + +`Lees I Korinthiërs 15:12–20. Volgens Paulus, wat baat ons Christelike geloof ons as Christus nie uit die dood opgewek was nie?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/12/07.md b/src/af/2024-04/12/07.md index 9b78717f65..7037979365 100644 --- a/src/af/2024-04/12/07.md +++ b/src/af/2024-04/12/07.md @@ -3,5 +3,18 @@ title: Vir verdere studie date: 20/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +Lees Ellen G. White, “ ‘Dit Is Volbring,’ ” bl. 758–764; “ ‘Die Here Het Opgestaan,’ ” bl. 779–787; en “ ‘Waarom Ween Jy?’ ” bl. 788–794, in Die Koning van die Eeue. Lees ook, Clifford Goldstein, Risen: Finding Hope in the Empty Tomb (Nampa, ID: Pacific Press, 2020). + +“Pilatus wou Jesus graag loslaat, maar het besef dat hy dit nie sou kon doen en nog sy eie posisie en eer handhaaf nie. Hy het verkies om liewer ‘n onskuldige lewe op te offer as om sy wêreldse mag te verloor. Hoe offer vele nie so hulle beginsels op om verlies of lyding te ontkom nie. Plig en gewete dui een rigting aan, maar selfbelang ‘n ander. Die stroom loop sterk in die verkeerde rigting, en hy wat ‘n ooreenkoms met die Bose soek, word weggevoer in die digte duisternis van skuld.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 738. + +“Christus het Sy lewe nie neergelê voordat Hy die werk wat Hy kom doen het, volbring het nie, en met Sy laaste asem kon Hy uitroep: “Dit is volbring” (Johannes 19:30). Die stryd was volstry. Sy regterhand en Sy heilige arm het Hom die oorwinning besorg. As Oorwinnaar het Hy Sy banier op die ewige hoogtes geplant. Was daar nie vreugde onder die engele nie! Die ganse hemel het getriomfeer in die Heiland se oorwinning. Die Satan is verslaan, en hy wis dat sy koninkryk verlore is. “Vir die engele en die sondelose wêreld was die roep: “Dit is volbring”, betekenisvol. Dit was sowel vir hulle as vir ons dat die groot verlossingswerk voltooi was. Saam met ons deel hulle in die vrugte van Christus se oorwinning.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 758. + +**Vrae vir bespreking**: + +`Watter besluitnemingsprosesse kan jou help om te voorkom om die soort fout te maak wat Pilatus gemaak het?` + +`Waarom moes Jesus in ons plek gesterf het? Waarom moes Hy ons Plaasvervanger wees? Waarom was sy dood nodig vir ons verlossing? Watter Skrifgedeeltes steun jou antwoord?` + +`Wat is die verwantskap tussen Skriftuurlike bewys en historiese bewys wanneer geloof in Jesus se opstanding ter sprake kom? Dit wil sê, wat is die historiese bewys wat Jesus se opstanding kragtig bevestig?` + +`Dink na oor I Korinthiërs 15:12–20. Hoe verstaan ‘n mens die gedagte dat, sonder Christus se opstanding “ook die wat in Christus ontslaap het, verlore” is (I Korinthiërs 15:18), as hulle wat “in Christus ontslaap” onmiddellik hemel toe gaan? Hoe bevestig Paulus se woorde hier die waarheid dat die dode slaap tot die opstanding wanneer Christus weer kom?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/01.md b/src/af/2024-04/13/01.md index c6cbf64a05..1a5259b67d 100644 --- a/src/af/2024-04/13/01.md +++ b/src/af/2024-04/13/01.md @@ -3,5 +3,20 @@ title: 'Epiloog: Om Jesus en sy Woord te ken' date: 21/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +### Skrifverwysings vir hierdie week se studie +Johannes 21; Johannes 11:9, 10; Johannes 8:42–44; Johannes 4:46–54; II Timótheüs 3:16; Johannes 15:1–11. + +>

Geheueteks

+> “ ‘Julle ondersoek die Skrifte, omdat julle meen dat julle daarin die ewige lewe het; en dit is dié wat van My getuig’ ” (Johannes 5:39). + +Johannes se Evangelie, net soos Markus s’n, eindig met ‘n samekoms in Galiléa. Hierdie laaste les oor Johannes gaan oor hierdie vergadering, maar skakel ook in by die tema van hoe ons Jesus en die Woord van God ken — ‘n konsep wat dwarsdeur die vierde Evangelie gevind word. + +Hoewel hulle vir meer as drie jaar saam met Jesus was, was die dissipels nog grootliks vir die kruisiging en die opstanding onvoorbereid, selfs al het Jesus hulle oor en oor vertel wat sou gebeur. + +Ongelukkig het hulle Hom nie ernstig opgeneem nie. + +Dit kan ook nou met ons die geval wees: ons hoor of lees die Woord van God, maar ons luister nie mooi nie; bly nie daarby nie; en gehoorsaam dit nie. Dit wil sê, ons aanvaar dit nie as die lig wat ons gedagtes en handelinge moet lei nie. Dit is ongelukkig, dalk onbedoeld, die geval met baie Christene. + +In hierdie les, ons laaste les in Johannes, gaan ons na sommige van hierdie Evangelie se belangrikste temas kyk, wat ons kan help om meer as net kopkennis van Jesus te bekom om sodoende Hom beter en van naderby te leer ken en in Hom en in sy Woord te bly. + +_*Bestudeer hierdie week se les ter voorbereiding vir Sabbat, 28 Desember._ \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/02.md b/src/af/2024-04/13/02.md index ac09c847c1..4200f1c093 100644 --- a/src/af/2024-04/13/02.md +++ b/src/af/2024-04/13/02.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Die samekoms in Galiléa date: 22/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 21:1–19. Watter uiters belangrike waarhede word hier onthul, veral wat God se genade betref – en menslike nederigheid?` + +Johannes 20 eindig met die doel van die Evangelie, wat logies sou wees om mee af te sluit, maar dan volg nog een hoofstuk. Hoofstuk 21 begin waar sommige van die dissipels terug in Galiléa is, en met Petrus wat voorstel dat hulle ‘n nag op die meer moet deurbring. Dit kom voor asof die ou dae weer aangebreek het, en die dissipels weer besig is met hulle ou bedryf, om vis te vang. Maar hulle vang niks daardie nag nie. + +Vroeg die oggend sê ‘n misterieuse vreemdeling op die strand vir hulle om hulle net aan die regterkant van die bootjie in te gooi. Toe vang hulle so baie visse dat hulle nie in staat is om die net in te trek nie. Dit was soos aan die begin van hulle bediening saam met Jesus (lees Lukas 5:1–11). Johannes herken Jesus en sê dit aan Petrus wat onmiddellik in die water spring en land toe swem. + +Jesus vra vir Petrus drie vrae oor sy liefde vir sy Meester. Voor die kruisiging het Petrus daarop aangedring dat hy sy lewe vir Jesus sou aflê (Johannes 13:37). Dit is toe dat Jesus sy drievoudige verloëning voorspel het (Johannes 13:38). By hierdie ontmoeting in Galiléa, verwys Petrus nie na homself nie, maar eerder na Jesus: “ ‘Here, U weet alles, U weet dat ek U liefhet’ ” (Johannes 21:17). + +Sommige let op dat Jesus die werkwoord agapaō gebruik, wat beteken om lief te hê, terwyl hy Petrus ondervra (behalwe die laaste keer), en dat Petrus elke keer reageer met phileō, wat beteken om lief te hê, maar net as ‘n vriend. Die implikasie is dat Petrus nog nie die dieper liefde bereik het nie. + +Maar eintlik is Petrus se reaksie op nederigheid gefokus. Met Petrus se vorige mislukking gedurig in sy geheue, gebruik hy waarskynlik liewer ‘n “geringer term”, omdat hy nie wil waag om te veel vir homself toe te eien nie. En dit is hierdie nederigheid wat Jesus bekragtig, en wat uiters belangrik is vir Petrus se toekomstige bediening. Daar is geen twyfel nie, nederigheid is een van die hoogste kwalifikasies vir die bediening, want die fokus is dan op Jesus Christus, en nie op self nie. + +Petrus se herstel en sy rol as leier in die vroeë kerk is een van die sterkste bewyse dat Jesus uit die dood opgestaan het. Dit sou moeilik gewees het om Petrus se leierskap te verduidelik as Jesus hom nie tot die bediening herstel het in die teenwoordigheid van die ander dissipels nie. + +`Waarom is nederigheid so belangrik vir enigeen wat graag die Here wil leer ken? In die lig van die kruis, wat het enigeen van ons om op trots te wees?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/03.md b/src/af/2024-04/13/03.md index 4869c27126..0f6b46653c 100644 --- a/src/af/2024-04/13/03.md +++ b/src/af/2024-04/13/03.md @@ -1,7 +1,20 @@ --- -title: Les +title: Om jou oë op Jesus gerig te hou date: 23/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 21:20–22. Watter vraag van Petrus het hom op ‘n verkeerde spoor gelei? Hoe het Jesus hom geantwoord om hom reg te help?` + +Jesus het so pas vir Petrus tot die bediening herstel en toe vir hom gesê, “Volg My” (Johannes 21:19). Dit was heelwaarskynlik ‘n uitnodiging aan Petrus om Jesus op die strand te volg. En dit is hoekom Petrus, toe hy omdraai en sien hoe Johannes ook vir Jesus volg, vir Jesus vra, “ ‘Here, maar wat van hom?’ ” (Johannes 21:21). + +Toe Hy Petrus tot die bediening herstel het, het Jesus voorspel hoe Petrus sou sterf (Johannes 21:18). Dit wil voorkom asof Petrus toe ook oor Johannes se dood gewonder het. Maar Jesus het Petrus se aandag daarop gevestig om Hom te volg, en om hom nie oor een van die ander dissipels te bekommer nie. + +`Lees Johannes 21:23–25. Hoe was Jesus se verklaring verkeerd verstaan? Hoe het die apostel Johannes dit reggestel?` + +Die broeders het verkeerd verstaan wat Jesus bedoel het toe Hy gesê het, “ ‘As Ek wil hê dat hy bly totdat Ek kom, wat gaan dit jou aan? Volg jy My!’ ” (Johannes 21:22). Hulle het gedink dat dit beteken het dat Jesus sou terugkom voordat Johannes sou doodgaan. Soos die tyd verbygegaan het en Johannes ouer geword het, sou ‘n krisis ontstaan het as hy sou doodgaan (wat natuurlik gebeur het) en Jesus nog nie teruggekom het nie. Johannes stel hierdie misverstand reg deur aan te dui dat Jesus na sy eie wil verwys het, en nie geprofeteer het oor wat in die toekoms sou gebeur nie. + +Die gedagte om op Jesus te fokus, in plaas van op ander mense, is ‘n kragtige leidraad vir die res van hierdie week se les. Jesus en Jesus alleen is ons Verlosser. Dis onvermydelik dat mense jou sal teleurstel, miskien jou selfs seer sal maak. + +Die waarhede wat Dinsdag tot Donderdag gedek word, sal by die tema om die Woord van God te verstaan, aansluit, met die doel om Jesus te ken en Hom te volg, want Hy alleen moet ons Meester en Gids wees — afgesien van die hulp, raad en leiding wat ander mense ons mag gee. + +`Hoe dikwels het ander mense na wie jy dalk opgesien het, jou teleurgestel? Watter lesse, hoe moeilik ook al, het jy uit daardie ondervinding geleer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/04.md b/src/af/2024-04/13/04.md index a8fcc94c90..84931eabc8 100644 --- a/src/af/2024-04/13/04.md +++ b/src/af/2024-04/13/04.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Lig en duisternis date: 24/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 1:4–10; Johannes 3:19–21; Johannes 5:35; Johannes 8:12; Johannes 9:5; Johannes 11:9, 10 en Johannes 12:35. Watter groot kontras word hier gevind, en waarom vorm hierdie kontras so ‘n grondslag vir die onderbeklemtoning van die waarheid?` + +Die wêreld is in duisternis; dit ontwyk die lig en kan nie op sy eie die weg na die ware God vind nie, die persoonlike God van die skepping wat openbaar en red. + +“Nooit kan die mens vanself ‘n kennis van die hemelse opdoen nie. ‘Hoogtes van die hemel is dit – wat kan jy doen? Dieper as die doderyk – wat kan jy weet?’ Job 11:8. Net die gees van aanneming kan die diep dinge van God aan ons openbaar, wat ‘die oog nie gesien en die oor nie gehoor en in die hart van ‘n mens nie opgekom het. . . . Maar God het dit aan ons deur sy Gees geopenbaar . . .’ ” – Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 412. + +Net Jesus Christus “wat in die boesem van die Vader is, dié het Hom verklaar” (Johannes 1:18). Die Griekse werkwoord is exēgeomai, wat beteken “om te interpreteer”, “te verduidelik”, “uiteen te sit”. Johannes stel Jesus as die hemelse boodskapper, die Een wat verduidelik wat dit beteken om God te ken. Net deur Jesus kan ons God waarlik ken. + +`Lees Johannes 8:42–44. Hoe beskryf Jesus die valse grondslag waarop die godsdienstige leiers van Israel hulle geloof gegrond het?` + +Hulle wat nie in die waarheid is nie praat vanuit hulle eie bronne. Hulle “sien” die betekenis van ‘n teksvers vanuit ‘n menslike perspektief. In teenstelling daarmee moet ons aanvaar dat Christus die lig van die wêreld is en Hom volg wanneer ons sy Woord interpreteer. Daarteenoor praat die duiwel vanuit “sy eie bronne” (Johannes 8:44). As ons nie versigtig is nie en nie ten volle aan God in geloof en gehoorsaamheid oorgegee is nie, loop ons gevaar om dieselfde te doen: die teksvers te lees gegrond op ons eie begeertes, dit wat ons wil hê, volgens ons eie insigte, wat baie makliker is as wat ons mag besef. + +`Hoe reageer jy op waarhede wat “op jou tone trap”, teenoor hoe jy op daardie waarhede behoort te reageer?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/05.md b/src/af/2024-04/13/05.md index 6acdf286d9..076e8f2d34 100644 --- a/src/af/2024-04/13/05.md +++ b/src/af/2024-04/13/05.md @@ -1,7 +1,18 @@ --- -title: Les +title: Teologie van “Bo” of van “benede” date: 25/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 4:46–54. Watter probleem het die koninklike beampte na Jesus gebring, en wat was die werklike onderliggende saak hier?` + +Hierdie man het na Jesus, die Lig van die wêreld, gekom, maar hy het reeds besluit om net te glo as Jesus sy kind sou gesond maak. Ons kan sê dat hierdie man se teologie ‘n “teologie van benede” was. Teologie van benede stel reëls op en bepaal standaarde vir God en sy Woord. Menslike idees, so foutief en beperk en subjektief as wat dit kan wees, word die finale outoriteit van hoe mense die Woord van God interpreteer. Wat ‘n gevaarlike slagyster om in te trap! + +In teenstelling daarmee reageer Teologie “van Bo” eerste met geloof in God en sy Woord (Johannes 4:48; Johannes 6:14, 15; II Timótheüs 3:16). Wanneer die Bybel deur geloof aanvaar word, word dit self die interpreteerder. Die wêreldbeskouing van die Skrif, eerder as die filosofie van die hede, is die gids om die Skrif te verstaan en te interpreteer. Menslike sienings moet onderhewig en ondergeskik wees aan die Woord van God, en nie andersom nie. + +Ons moet die woorde van die Skrif glo as ons die woorde van Jesus sou glo (Johannes 5:46, 47). “ ‘As julle in my Woord bly, is julle waarlik my dissipels’ ” (Johannes 8:31). As ons twyfel in God se Woord, kan sy Woord nie in ons bly nie (Johannes 5:38). “ ‘Wie My verwerp en my woorde nie aanneem nie, het een wat hom oordeel: die woord wat Ek gespreek het, dit sal hom oordeel in die laaste dag. Want Ek het nie uit Myself gespreek nie; maar die Vader wat My gestuur het, Hy het My ‘n gebod gegee wat Ek moet sê en wat Ek moet spreek.’ ” (Johannes 12:48, 49) + +Om God se Woord te hoor, is meer as ‘n passiewe inname van inligting. Dit beteken ook om God se wil te doen. En dit is die aktiewe antwoord op die hoor van die Woord. “ ‘As iemand gewillig is om sy wil te doen, sal hy aangaande die leer weet of dit uit God is, en of Ek uit Myself spreek’ ” (Johannes 7:17). + +En hierdie hoor en doen van God se Woord is ‘n betuiging van liefde vir Hom. “ ‘As iemand My liefhet, sal hy my woord bewaar, en my Vader sal hom liefhê, en Ons sal na hom toe kom en by hom woning maak’ ” (Johannes 14:23). + +`Wat is die verwantskap tussen ons liefde vir Jesus en gehoorsaamheid? Waarom is enige soort “gehoorsaamheid” wat nie op liefde gegrond is nie, in gevaar om wetties te wees?` \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/06.md b/src/af/2024-04/13/06.md index 4b6b562b3b..f740130a8f 100644 --- a/src/af/2024-04/13/06.md +++ b/src/af/2024-04/13/06.md @@ -1,7 +1,16 @@ --- -title: Les +title: Wees een met Jesus date: 26/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +`Lees Johannes 12:32. Op watter maniere beskryf hierdie treffende verklaring die outoriteit van Jesus Christus?` + +Soos ons dwarsdeur hierdie kwartaal se lesse gesien het, trek die Evangelie van Johannes ons nader aan Jesus, maar alleenlik indien ons gewillig is om God beter te leer ken en om sy wil te doen. Dwarsdeur hierdie Evangelie, wanneer mense Jesus teëkom, word die lig wat Jesus aan hulle bied òf aanvaar òf verwerp, wat hulle dan blind maak vir die waarheid. Nikodémus, die vrou by die put, die koninklike beampte, die man by die bad van Betésda, die 5,000 wat met garsbrode en twee vissies gevoed was, Jesus se broers, die godsdienstige leiers, die man wat blind gebore was, Maria en Martha, Pilatus — almal het Jesus ontmoet en keuses gemaak oor die waarheid en die lig wat Hy aangebied het. + +Menslike teologie begin gewoonlik met menslike redenasies om die bestaan van God en sy natuur te bepaal en te ondersoek. Die menslike perspektief wat geskend, gevalle en vooroordeeld is, kry gewoonlik voorkeur bo die goddelike, die heilige, die volmaakte, en God se alwetendheid. Die teologie van hier benede is ‘n waarborg dat mense mislei sal word, net soos dit in die verlede gedoen was en ook in die toekoms sal doen (lees Openbaring 14:1–12), wanneer menslike wysheid sal poog om die goddelike te vervang, en sal probeer om valse aanbidding op die wêreld af te dwing. + +`Lees Johannes 15:1–11. Wat is die geheim van geestelike groei en gesond wees?` + +Die geheim is om altyd met Jesus verbind te wees. Hy is die Woord van God, die Brood van die Lewe, die Lig van die wêreld, die Deur vir die skape, die Goeie Herder, die Opstanding en die Lewe, die Weg en die Lewe, en die Ware Wynstok. + +Die Lede van die Godheid en hulle Woord, die Bybel, is soos magnete. Indien daar nie weerstand teen hulle gebied word nie, sal hulle ons nadertrek na hulle toe. “Die stem van God praat met ons deur sy Woord en daar is baie stemme wat ons sal hoor; maar Christus het gesê dat ons moet oppas vir hulle wat sal sê, hier is Christus of daar is die Christus. Hoe sal ons dan weet dat hulle nie die waarheid het nie as ons nie alles met die Skrif vergelyk nie?” – Ellen G. White, The Advent Review and Sabbath Herald, April 3, 1888, (vry vertaal). En dan moet ons ons eie sienings met die Woord van God se sienings vervang. \ No newline at end of file diff --git a/src/af/2024-04/13/07.md b/src/af/2024-04/13/07.md index 1c2c1766cd..74a2468f3d 100644 --- a/src/af/2024-04/13/07.md +++ b/src/af/2024-04/13/07.md @@ -3,5 +3,20 @@ title: Vir verdere studie date: 27/12/2024 --- -###
Ons werk aan hierdie les.
-
Kom asseblief later terug.
\ No newline at end of file +God se perspektief verskil grootliks van die mens s’n. God toon sy perspektief aan ons deur middel van sy Woord, die Bybel, deur die krag van die Heilige Gees. Dit is ons keuse of ons liewer in duisternis wil wandel of in die lig wat van Jesus Christus kom soos dit in die Woord geopenbaar word. + +Onafskeidbaar van hierdie keuse is ons eie persoonlike oorgawe aan Jesus Christus, die Seun van God en die Verlosser van die mensdom. Deur die krag van die Heilige Gees het God die Vader – in die lewe, dood en opstanding van Jesus – aan ons die diepte van sy liefde openbaar. En ons weet van Jesus omdat sy lewe, dood en opstanding in die Woord van God opgeskryf is. + +“Die engele van God beweeg gedurig heen en weer tussen hemel en aarde. Die wonderwerke van Christus vir die lydendes en geteisterdes is deur die mag van God deur die bediening van die engele verrig. En dit is deur Christus, deur middel van die bediening van Sy hemelse boodskappers, dat ons elke seën van God ontvang. Deur die gestalte van die mens op Hom te neem, verenig ons Heiland Sy belange met dié van die gevalle seuns en dogters van Adam, terwyl Hy deur Sy Godheid die troon van God aangryp. So word Christus die skakel deur wie die mens met God, en God met die mens gemeenskap het.” — Ellen G. White, Die Koning van die Eeue, bl. 143. + +**Vrae vir bespreking**: + +`By watter een van al die verhale in die boek van Johannes vind jy die meeste aanklank oor die liefde en karakter van God? Deel met die klas waarom jy daardie verhaal so oortuigend vind.` + +`Om prakties te wees – hoe moet ‘n mens na die waarheid soek?` + +`Waarom is dit gewoonlik so moeilik om die eie-ek as die skeidsregter van waarheid eenkant toe te skuif? Kan ons dit ooit ten volle doen, of sal ons menslikheid tot ‘n sekere mate steeds inwerk op hoe ons die Skrif sien? Waarom moet ons hierdie feit herken, en hoe help nederigheid ons om ons vooroordeel aan die Woord van God te onderwerp?` + +`Die geskiedenis van die Westerse Christendom is met afgryslike voorbeelde gevul toe die Woord van God aan die politieke magte en partydigheid van mense oorgegee was. Watter voorbeelde is daar, en watter les kan ons tans daaruit leer oor net hoe gevaarlik dit is wanneer menslike perspektiewe die dominerende filtreerder word om die Bybel te “interpreteer”?` + +`Som die groter prentjie van die Evangelie van Johannes in jou eie woorde op. Wat is die hoofboodskap daarvan vandag aan ons?` \ No newline at end of file