Merge branch 'stage'

src/hy/2024-04/01/01.md

@@ -0,0 +1,18 @@
+---
+title:  Ճանապարհը ցույց տվող նշաններ
+date:  28/09/2024
+---
+
+### Այս շաբաթվա ուսումնասիրության համար կարդացե՛ք.
+Հովհաննես 2․1–11, Հովհաննես 4․46–54, Հովհաննես 5․1–16, Մարկոս 3․22, 23, Մատթեոս 12․9–14, Հովհաննես 5․16–47։
+
+> <p>Հիշելու համարը.<p>
+> «Հիսուսն Իր աշակերտների առաջ ուրիշ շատ հրաշքներ էլ գործեց, որոնք այս գրքում գրված չեն։ Բայց սրանք գրվեցին, որպեսզի հավատաք, որ Հիսուսն է Քրիստոսը՝ Աստծու Որդին, և որպեսզի հավատաք ու Նրա անունով հավիտենական կյանք ունենաք» (Հովհաննես 20․30, 31)։
+
+Ինչո՞ւ Հովհաննեսը գրեց իր ավետարանը: Նա կամենո՞ւմ էր ընդգծել Հիսուսի հրաշքները, թե՞ Նրա որոշ կոնկրետ ուսմունքներ: Ո՞րն էր Նրա գործերը գրի առնելու նպատակը։
+
+Սուրբ Հոգու զորության ու ազդեցության ներքո Հովհաննեսը բացատրում է, թե ինչու: Նա ասում է, որ թեև շատ ավելին կարելի էր գրել Քրիստոսի կյանքի մասին (Հովհաննես 21.25), իր ընտրած պատմությունները գրվել են, որ «հավատաք, որ Հիսուսն է Քրիստոսը՝ Աստծու Որդին, և որպեսզի հավատաք ու Նրա անունով հավիտենական կյանք ունենաք» (Հովհաննես 20.31):
+
+Այս շաբաթ մենք կանդրադառնանք Հիսուսի` Հովհաննեսի ավետարանում տեղ գտած որոշ վաղ հրաշքների՝ հարսանեկան խնջույքի ժամանակ ջուրը գինի դարձնելը, ինչ-որ մեկի անհույս հիվանդ որդու առողջությունը վերականգնելը, Բեթհեզդայի ավազանում տղամարդու բժշկությունը:
+
+Հովհաննեսն այս հրաշքներն անվանում է «նշաններ»։ Նա նկատի չունի ինչ–որ ճանապարհային նշան, այլ ավելի շուտ հրաշք հանդիսացող իրադարձություն, որը բացահայտում է ավելի խոր իրականություն՝ Հիսուսը որպես Մեսիա: Այս բոլոր պատմություններում մենք տեսնում ենք մարդկանց օրինակներ, որ արձագանքեցին հավատով: Եվ նրանց օրինակները մեզ դրդում են նույն կերպ վարվելու:

src/hy/2024-04/01/02.md

@@ -0,0 +1,22 @@
+---
+title:  Կանայի հարսանիքը
+date:  29/09/2024
+---
+
+`Կարդացե՛ք Հովհաննես 2.1–11 համարները: Ի՞նչ նշան արեց Հիսուսը Կանայում, և դա ինչպե՞ս օգնեց, որ աշակերտները հավատան Նրան:`
+
+Աշակերտներն ականատես եղան, թե ինչպես Հիսուսը ջուրը գինու վերածեց։ Այդ հրաշքը վկայություն էր, որն աշակերտներին օգնեց Հիսուսին հետևելու որոշում կայացնել։ Ինչպե՞ս կարող էր դա հզոր նշան չլինել` ցույց տալու, որ Նա Աստծո կողմից է ուղարկված: (Նրանք, հավանաբար, դեռևս պատրաստ չէին հասկանալու, որ Նա Աստված է):
+
+Մովսեսն իսրայելացիների առաջնորդն էր, և նա Իսրայելին Եգիպտոսից դուրս բերեց բազմաթիվ «նշաններով ու հրաշքներով» (Բ Օրենք 6․22, Բ Օրենք 26․8): Նա այն մարդն էր, որին Աստված օգտագործեց Իսրայելին եգիպտացիներից ազատագրելու համար։ (Նա որոշ իմաստով նրանց «փրկիչն» էր):
+
+Աստված Մովսեսի միջոցով մարգարեացավ, որ կգա մի մարգարե, որը նման կլինի Մովսեսին: Աստված Իսրայելին պատվիրեց Նրա՛ն լսել (Բ Օրենք 18․15, Մատթեոս 17․5, Գործք Առաքելոց 7․37): Այդ «մարգարեն» Հիսուսն էր, և Հովհաննես 2-րդ գլխում Հիսուսը գործեց Իր առաջին նշանը, որն ինքնին ցույց էր տալիս Իսրայելի զավակների ազատագրումը Եգիպտոսից:
+
+Նեղոս գետը եգիպտացիների ջրի հիմնական աղբյուրն էր ու պաշտամունքի առարկան: Պատուհասներից մեկն ուղղված էր գետին՝ նրա ջրերը վերածելով արյան։ Կանայում Հիսուսը նման հրաշք գործեց, սակայն ջուրն արյան վերածելու փոխարեն այն վերածեց գինու:
+
+Ջուրը պահվում էր վեց կարասներում, որոնք օգտագործվում էին հրեական ծեսերի ժամանակ մաքրման նպատակով՝ հրաշքն ավելի սերտորեն կապելով փրկության մասին աստվածաշնչյան թեմաների հետ: Ջուրը գինու վերածելու դեպքի մասին պատմելով և այդպիսով անդրադառնալով Ելքին՝ Հովհաննեսը մատնացույց է անում Հիսուսին՝ որպես մեր Փրկիչ:
+
+Ի՞նչ մտածեց խնջույքի տերը Հիսուսի առաջարկած անթթխմոր գինու մասին։ Խմիչքի որակն իսկապես զարմացրել էր նրան։ Չիմանալով Հիսուսի կատարած հրաշքի մասին` նա կարծեց, թե գինու լավագույն տեսակը պահել են վերջում մատուցելու համար։
+
+Հունարեն օյնոս (oinos) բառը կիրառվում է ինչպես թարմ, այնպես էլ ֆերմենտացված խաղողի հյութի համար (տե՛ս Յոթերորդ օրվա ադվենտիստական աստվածաշնչյան բառարան, էջ 1177): Էլեն Ուայթը նշում է, որ հրաշքի արդյունքում ստացված հյութն ալկոհոլային չէր (տե՛ս «Դարերի փափագը» գիրք, «Հարսանյաց խնջույքում» գլուխ, էջ 149): Անկասկած, նրանք, ովքեր տեղյակ էին տեղի ունեցածին, ապշած էին։
+
+`Որո՞նք են այն պատճառները, ըստ որոնց պետք է հետևեք Հիսուսին: (Մեզ բավականին պատճառներ են տրվել, այնպես չէ՞):`

src/hy/2024-04/01/03.md

@@ -0,0 +1,20 @@
+---
+title:  Գալիլեայում գործած երկրորդ նշանը
+date:  30/09/2024
+---
+
+`Իր երկրային ծառայության ողջ ընթացքում Հիսուսը հրաշքներ գործեց, որոնց շնորհիվ մարդիկ հավատացին Նրան: Հովհաննեսը գրի առավ այդ հրաշքները, որ ուրիշները ևս հավատան Հիսուսին:`
+
+`Կարդացե՛ք Հովհաննես 4.46–54 համարները: Ինչո՞ւ է ավետարանիչը հետադարձ կապ հաստատում հարսանյաց խնջույքի հրաշքի հետ:`
+
+Գալիլեայում գործած երկրորդ նշանի մասին պատմելով՝ Հովհաննես առաքյալը հիշատակում է Կանայի հարսանեկան խնջույքի ժամանակ գործած առաջին նշանը։ Թվում է, թե Հովհաննեսն ասում է. «Հիսուսի արած նշանները կօգնեն ձեզ հասկանալու, թե Ով է Հիսուսը»: Այնուհետև Հովհաննեսն ավելացնում է. «Սա երկրորդ հրաշքն էր, որ Հիսուսը գործեց, երբ Հուդայից եկավ Գալիլեա» (Հովհաննես 4.54):
+
+Սկզբում Հիսուսի պատասխանն ազնվականի խնդրանքին կարող է կոշտ թվալ։ Այնուամենայնիվ, այս պաշտոնյան Հիսուսին հավատալու չափանիշ էր դարձրել իր որդու բուժումը: Հիսուսը կարդաց նրա սիրտը և նշեց հոգևոր հիվանդությունը, որն ավելի խորն էր, քան որդու կյանքին սպառնացող հիվանդությունը։ Կապույտ երկնքում հանկարծակի հայտնված կայծակի նման տղամարդը հասկացավ, որ իր հոգևոր աղքատությունը կարող է իր որդու կյանքն արժենալ:
+
+Կարևոր է գիտակցել, որ հրաշքներն ինքնին չվկայեցին, որ Հիսուսը Մեսիան է: Կային ուրիշ հրաշքներ գործողներ ևս։ Ոմանք ճշմարիտ մարգարեներ էին, մյուսները՝ կեղծ: Հրաշքները բացահայտում են միայն գերբնականի գոյությունը. դրանք ինքնին չեն նշանակում, որ անպատճառ Աստված պետք է լինի դրանց միակ գործողը: (Սատանան կարող է «հրաշքներ» գործել, եթե «հրաշք» ասելով նկատի ունենք գերբնական արարքներ):
+
+Տառապանքի մեջ ազնվականն իր հույսը Հիսուսի ողորմածության վրա դնելով՝ աղաչեց Նրան, որ բժշկի իր որդուն: Հիսուսի արձագանքը հուսադրող էր։ Նա ասաց. «Գնա՛, քո որդին կենդանի է» (Հովհաննես 4․50): «Կենդանի» (ողջ է) բառը հունարենում ներկա ժամանակով է: Կիրառության այդ ձևը կոչվում է «ապագա ներկա ժամանակ», որտեղ ապագա իրադարձության մասին խոսվում է այնպիսի վստահությամբ, կարծես այն արդեն տեղի է ունենում: Մարդը չշտապեց տուն, սակայն հավատաց Հիսուսին: Նա տուն հասավ հաջորդ օրը՝ պարզելով, որ տենդը թողել էր որդուն հենց այն ժամանակ, երբ Հիսուսն արտաբերեց այդ խոսքերը:
+
+Հիսուսին հավատալու ի՜նչ զորեղ պատճառ։
+
+`Նույնիսկ եթե հրաշք տեսնենք, ի՞նչ չափանիշներ պետք է դիտարկենք՝ նախքան ինքնաբերաբար ենթադրելը, որ այն Աստծուց է:`

src/hy/2024-04/01/04.md

@@ -0,0 +1,18 @@
+---
+title:  Բեթհեզդայի ավազանի հրաշքը
+date:  01/10/2024
+---
+
+Հաջորդ նշանը, որն արձանագրում է Հովհաննեսը, տեղի ունեցավ Բեթհեզդայի ավազանում (Հովհաննես 5.1–9): Համընդհանուր հավատում էին, որ հրեշտակը ջրերի շարժ է առաջացնում, և ջուրը մտնող առաջին հիվանդը բժշկվում է: Արդյունքում ավազանի սրահները լեփ-լեցուն էին ջրերի հաջորդ շարժի ժամանակ բուժվելու հույս տածող հիվանդներով։ Հիսուսը գնաց Երուսաղեմ և, երբ անցնում էր ավազանի մոտով, տեսավ ջրի շարժին սպասող բազմությանը:
+
+Դա պետք է որ ցնցող տեսարան լիներ։ Այդ մարդկանցից ոմանք, անշուշտ, հիմնավոր ու լուրջ խնդիրներ ունեին և սպասո՜ւմ ու սպասո՜ւմ էին երանելի բժշկմանը, որն իհարկե չէր գալու: Ի՜նչ հնարավորություն Հիսուսի համար։
+
+`Կարդացե՛ք Հովհաննես 5.1–9 համարները: Ավազանի մոտ խռնված բոլոր մարդիկ ակնհայտորեն փափագում էին բժշկվել, բայց ինչո՞ւ Հիսուսն անդամալույծին հարցրեց` արդյոք նա կամենո՞ւմ է առողջանալ (Հովհաննես 5.6):`
+
+Երբ մարդը երկար ժամանակ հիվանդ է, հիվանդությունը դառնում է բնականոն և, որքան էլ տարօրինակ թվա, հաշմանդամությունը թողնելը երբեմն կարող է փոքր-ինչ անհանգստացնող զգացում առաջացնել: Մարդն իր պատասխանում ակնարկում է, որ կամենում է։ Խնդիրն այն է, որ նա այն փնտրում էր սխալ տեղում, մինչդեռ Նա, Ով ստեղծել է մարդու ոտքերը, կանգնած է հենց իր դիմաց: Մարդը չգիտեր, թե Ով է խոսում իր հետ, թեև ապաքինումից հետո նա հետզհետե կարող էր հասկանալ, որ Հիսուսն իսկապես ինչ-որ առանձնահատուկ Անձնավորություն է:
+
+«Հիսուսը չի խնդրում այս դժբախտին, որ հավատա Իրեն, Նա պարզապես ասում է. «Վե՛ր կաց, մահիճդ ա՛ռ և մա՛ն եկ»: Բայց այս մարդու հավատն ամուր կառչում է Փրկչի խոսքերից: Նրա ամեն մի նյարդը, ամեն մի մկանը սկսում է թրթռալ նոր կյանքով, և նրա խեղված վերջույթներն իրենց բնական տեսքն են ստանում: Առանց հարցեր տալու՝ նա իր կամքը հնազանդեցնում է Քրիստոսի հրամանին, և նրա բոլոր մկաններն արձագանքում են իր կամքին: Ոտքի կանգնելով՝ նա զգում է, որ լիովին առողջ է:
+
+Հիսուսը նրան աստվածային օգնության ոչ մի հավաստիք չտվեց: Մարդը կարող էր կասկածել՝ կորցնելով ապաքինման միակ հնարավորությունը: Բայց նա հավատաց Քրիստոսի խոսքին և ենթարկվելով դրան՝ ուժ ստացավ» (Է․ Ուայթ, Դարերի փափագը, էջ 202, 203):
+
+`Ավելի ուշ Հիսուսն այդ մարդուն հանդիպեց տաճարում և ասաց. «Տե՛ս, առողջացար. այսուհետ մի՛ մեղանչիր, որպեսզի քեզ է՛լ ավելի չար բան չպատահի» (Հովհաննես 5.14): Ի՞նչ կապ կա հիվանդության ու մեղքի միջև: Ինչո՞ւ պետք է հասկանանք, որ ոչ բոլոր հիվանդություններն են մեր կյանքի կոնկրետ մեղքերի անմիջական հետևանքը:`

src/hy/2024-04/01/05.md

@@ -0,0 +1,18 @@
+---
+title:  Կարծրացած սրտեր
+date:  02/10/2024
+---
+
+Նշանները, զարմանահրաշ երևույթներն ու հրաշքներն ինքնին չեն վկայում, որ ինչ-որ բան Աստծուց է: Սակայն, մյուս կողմից, երբ դրանք Աստծուց են, մերժելը վտանգավոր է:
+
+`Կարդացե՛ք Հովհաննես 5.10–16 համարները: Ի՞նչ դասեր կարող ենք քաղել այն փաստից, որ կրոնական առաջնորդների սրտերն ապշեցուցիչ կերպով կարծր էին Հիսուսի և Նրա գործած հրաշքի հանդեպ:`
+
+Երբ Հիսուսն Իրեն բացահայտեց այն մարդուն, որ բժշկվել էր, մարդն անմիջապես կրոնական առաջնորդներին պատմեց, որ իրեն բժշկողը Հիսուսն էր: Կարելի է կարծել, որ դա Աստծուն փառաբանելու առիթ պետք է լիներ, սակայն դրա փոխարեն հրեաները «Հիսուսին հալածում էին, որ դա շաբաթ օրով էր անում» (Հովհաննես 5.16):
+
+Շաբաթ օրը բժշկություն թույլատրվում էր միայն արտակարգ իրավիճակներում: Այս մարդը 38 տարի շարունակ հաշմանդամ էր եղել, հետևաբար, նրա ապաքինումը հազիվ թե արտակարգ իրավիճակ համարվեր: Եվ հետո, ի՞նչ անհրաժեշտություն կար, որ նա նաև իր մահիճը վերցնի։ Կարելի է կարծել, որ նման հրաշք գործելու զորություն ունեցող մեկը պետք է իմանար նաև, թե արդյո՞ք թույլատրելի բան է շաբաթ օրը մահիճը տուն տանելը: Ակնհայտ է, որ Հիսուսը ձգտում էր նրանց միտքն ուղղել դեպի աստվածաշնչյան ավելի խոր ճշմարտությունները, որոնք դուրս են մարդու կողմից ստեղծված կանոններից ու կանոնոնակարգերից, և որոնք որոշ դեպքերում ճնշում են իսկական հավատը։
+
+`Ի՞նչ են սովորեցնում այս պատմություններն այն մասին, թե հոգևորապես որքան կարծրասիրտ կարող են դառնալ մարդիկ՝ չնայած բազմաթիվ վկայություններին (Հովհաննես 9․1–16, Մարկոս 3․22, 23, Մատթեոս 12․9–14):`
+
+Ինչպե՞ս կարող էին այս կրոնական առաջնորդներն այդքան կույր լինել: Դրա հավանական պատճառները կարող էին լինել նրանց փչացած սրտերը, Մեսիայի շնորհիվ Հռոմից ազատագրվելու վերաբերյալ կեղծ համոզմունքը, ինչպես նաև իշխանության հանդեպ սերն ու Աստծուն չհանձնվելը։ Այդ ամենը նպաստեց, որ նրանք մերժեն Ճշմարտությունը, Ով կանգնած էր հենց իրենց առջև:
+
+`Կարդացե՛ք Հովհաննես 5.38–42 համարները: Ի՞նչ է նախազգուշացնում Հիսուսը։ Ի՞նչ կարող ենք սովորել այս խոսքերից։ Այսինքն՝ ի՞նչը կարող է մեզ կուրացնել այն ճշմարտությունների հանդեպ, որոնք պետք է իմանանք ու կիրառենք մեր սեփական կյանքում:`